Мемлекет және шіркеу - араларында қандай да бір өзара байланыс бар әлеуметтік феномендер. Мемлекет пен Шіркеудің байланысы әр дәуірде, әр мемлекетте әрқилы болды. Мемлекеттің әртүрлі діндердің өкілдерін қудалаған, кейіннен дін мемлекеттік болып мойындалған мысалдары тарихтан белгілі. Еуропада XVIII ғасырдың соңына дейін Шіркеу саяси жүйенің басымдыққа ие құрамдас бөлігі болып келді. Кейіннен секуляризация (зайырлы) процестері Мемлекет пен Шіркеудің аражігінің ажырауына алып келді. Қазіргі кезде Мемлекет пен Шіркеудің өзара байланысы әртүрлі үлгілерде жүзеге асырылады. Олар: діни (теократиялық) мемлекет, зайырлы мемлекет, ресми шіркеу және мойындалған қауымдастықтар үлгісі.
Законы царя Хаммурапи начинаются с «Пролога», в котором Вавилон объявляется «вечным обиталищем царственности» в отличие от принятого ранее принципа, согласно которому «царственность» могла перемещаться из одного города в другой; перечисляются заслуги Хаммурапи перед каждым важнейшим городом Древней Месопотамии и их божествами-покровителями, и провозглашается цель создания Законов: «Дабы сильный не притеснял слабого, дабы сироте и вдове оказываема была справедливость...» Далее следуют собственно Законы (разбивка текста на 282 отдельных параграфа – результат работы ассириологов, издававших этот текст, в оригинале ее нет). В тексте Законов можно выделить следующие разделы: 1) основные принципы правосудия (§ 1 – 5); 2) охрана собственности царя, храмов, общинников и царских людей (§ 6 – 25); 3) нормы, касающиеся служебного имущества (§ 26 – 41); 4) операции с недвижимостью и связанные с нею деликты (§ 42 – 88); 5); торговые и коммерческие операции (§ 89 – 126); 6) семейное право (§ 127 – 195); 7) телесные повреждения (§ 196 – 214); 8) операции с движимым имуществом и личный наем (§ 215 – 282). Далее следует «Эпилог», содержащий проклятия тем, кто отступит от установлений, содержащихся в Законах Хаммурапи. «Пролог» и «Эпилог» написаны торжественным и архаичным языком и во многих отношениях напоминают литературные произведения, сами же узаконения изложены сухим и ясным, деловым языком
Мемлекет және шіркеу - араларында қандай да бір өзара байланыс бар әлеуметтік феномендер. Мемлекет пен Шіркеудің байланысы әр дәуірде, әр мемлекетте әрқилы болды. Мемлекеттің әртүрлі діндердің өкілдерін қудалаған, кейіннен дін мемлекеттік болып мойындалған мысалдары тарихтан белгілі. Еуропада XVIII ғасырдың соңына дейін Шіркеу саяси жүйенің басымдыққа ие құрамдас бөлігі болып келді. Кейіннен секуляризация (зайырлы) процестері Мемлекет пен Шіркеудің аражігінің ажырауына алып келді. Қазіргі кезде Мемлекет пен Шіркеудің өзара байланысы әртүрлі үлгілерде жүзеге асырылады. Олар: діни (теократиялық) мемлекет, зайырлы мемлекет, ресми шіркеу және мойындалған қауымдастықтар үлгісі.
Объяснение:
осылар ма