1) Ассирия располагалась Севернее Вавилонии. Ее территория раскинулась в горах и предгорьях, богатых железной рудой.
2) В X–VII вв. до н. э. Ассирия переживала расцвет. Потребность в металле и дереве, стремление к захвату новых земель подталкивали ассирийцев к войнам. Они стремились овладеть и торговыми путями.
3) В VIII веке до н. э. ассирийские цари создали самую сильную армию в мире. Она состояла из пехоты, конницы и воинов. Вооружение изготавливалось из бронзы и железа. Для некоторых деталей оружия использовали использовали кожу, тростник, войлок. Успешно работала ассирийская разведка.
4) Ассирия покорила все Южное Междуречье, финикийские города, Израиль, подчинила Египет. В результате образовалась обширная империя. Она простиралась от Персидского залива до первых порогов Нила. Столицей Ассирии стала Ниневия, называемая логовищем львов и городом крови. Цари Ассирии жестоко обращались с побежденными народами.
Улучшение ирригации, применение новых орудий труда приводили к развитию виноградарства и садоводства. Увеличилось поголовье скота, получила дальнейшее развитие металлургия. Однако восстания покоренных народов потрясали империю от Южной Месопотамии до Сирии. Первая в истории «мировая» держава в начале VII века до н. э. завершила свое существование.
5) После падения Ассирийской державы началось новое возвышение Вавилона. Вавилонские цари подчинили себе большую часть Месопотамии, захватили Сирию, Финикию и Палестину.
Земледелие оставалось главным занятием вавилонян. Для орошения полей строилось каналы.
Большой вклад в усиление Вавилона внес царь Навуходоносор II. Вавилонская держава покорилась персам.
6) К востоку от границ Вавилонского царства располагалась персида.
Царь персов Дарий I не прекращал завоеваний. Его называли «царь царей».
Долгое время основной монетой в торговом мире был золотой дарик, введенный Дарием I.
Армия состояла из конницы и пехоты, а также в ней использовались боевые колесницы. Основным оружием был боевой лук.
Хаммурапи заңдары — Вавилон заңдарының жинағы. Бұл заңдар Хаммурапи патшалық еткен кезде, шамамен біздің заманымыздан бұрынғы 1760 жылы қабылданған. Хаммурапи заңдары Ежелгі Шығыстағы құл иеленушілік құқықтың аса маңызды ескерткіші болып есептеледі. Диорит бағанға сына жазуларымен жазылған бұл заңдардың мәтіндері 1901 — 1902 жылдары ежелгі Эламның астанасы — Сузы қаласының орнына жүргізілген қазба жұмыстары кезінде табылған. Оны ол жерге эламдықтар әскери олжа ретінде әкелген болса керек. Хаммурапи заңдары қазіргі кезде Луврда сақтаулы тұр. Заңның неғұрлым кейінгі көшірмелерінің жұрнақтары Сузы, Ниневия, тағы басқа. Месопотамия қалаларында жүргізілген қазба жұмыстарында табылды. Хаммурапи заңдарының мәтіні кіріспеден, 282 баптан және қорытынды бөлімнен тұрады. Онда әлеуметтік теңсіздіктің салыстырмалы түрдегі жоғарғы дәрежесі бейнеленген. Сына жазуымен баяндалған заңдар азаматтық және қылмыстық құқыққа бөлінбесе де баптар белгілі бір топтарға біріктірілген; сот процесі, меншік, патша қызметі, неке мен отбасы, міндеттер, тағы баскқа. Оның үстіне әрбір тақырып қылмыстық-құқықтық, сондай-ақ азаматтық-құқықтық тұрғыдан түсіндіріледі. Құқық субъектілері болып ерікті қауым мүшесі (авилум — “адам”) және толық құқығы жоқ патша қызметіндегі ерікті адам (мушкенум — “төмен құлайтын”) танылды. Кейбір құқықтарды (ажырасу және қалың малын қайтарып алу құқығы) ерікті әйелдер де пайдаланған. Құлдар мен балалар тек құқық нысандары ретінде ғана қарастырылды. Хаммурапи заңдарында құл иеленушілердің құлдарға үстемдігін, жалпы жеке меншікті нығайтуға және патша қызметіндегі адамдардың мүдделерін қорғауға ерекше көңіл бөлінді. Бұл заңдар бойынша Вавилон патшалығындағы тауар-ақша қатынастарының елеулі дамығаны жөнінде қорытынды жасауға болады. Ғылыми әдебиетте Хаммурапи заңдары әрекет еткен құқық жинағы ретінде (бұл неғұрлым шындыққа жанасады), “әлеуметтік әділеттілікті” бейнелеген заңдық трактат немесе Хаммурапи патшаның өз қызметі жөніндегі құдайларға берген есебі ретінде қарастырылады. Хаммурапи заңдары ежелгі Кіші Азияның өзінен кейінгі заңдарына елеулі ықпал етті. Хаммурапи заңдарында құл иеленушілердің көзқарастарына қарсылық көрсеткені туралы күмән жоқ, бірақ оларды қырсық құлдардан сақтауға тырысты. Орташа жанұялар Ерте Вавилонда сирек кездесті. Құжаттарда көрсетілгендей құлдарды сатуға, алмастыруға, мұрагерлікпен беруге, сыйға тартуға, бір сөзбен айтқанда олардың тұрмыс жағдайына қарамастан оларды өмірлерін өз беттерінше қолданған құлдардың орташа бағасы 150-200 грамм күмісті құрады.
"Саусақ" стелласының жанынан көрінісі.
Егер үй бұзылған жағдайда да құл зиян шегетін болса, құрылысшы зиян шеккен құл үшін төлем төлеуге міндетті болған. Құлдың қаза тапқан жағдайында, сол құлдың иесіне басқа құлды беруге тиіс еді.
1) Ассирия располагалась Севернее Вавилонии. Ее территория раскинулась в горах и предгорьях, богатых железной рудой.
2) В X–VII вв. до н. э. Ассирия переживала расцвет. Потребность в металле и дереве, стремление к захвату новых земель подталкивали ассирийцев к войнам. Они стремились овладеть и торговыми путями.
3) В VIII веке до н. э. ассирийские цари создали самую сильную армию в мире. Она состояла из пехоты, конницы и воинов. Вооружение изготавливалось из бронзы и железа. Для некоторых деталей оружия использовали использовали кожу, тростник, войлок. Успешно работала ассирийская разведка.
4) Ассирия покорила все Южное Междуречье, финикийские города, Израиль, подчинила Египет. В результате образовалась обширная империя. Она простиралась от Персидского залива до первых порогов Нила. Столицей Ассирии стала Ниневия, называемая логовищем львов и городом крови. Цари Ассирии жестоко обращались с побежденными народами.
Улучшение ирригации, применение новых орудий труда приводили к развитию виноградарства и садоводства. Увеличилось поголовье скота, получила дальнейшее развитие металлургия. Однако восстания покоренных народов потрясали империю от Южной Месопотамии до Сирии. Первая в истории «мировая» держава в начале VII века до н. э. завершила свое существование.
5) После падения Ассирийской державы началось новое возвышение Вавилона. Вавилонские цари подчинили себе большую часть Месопотамии, захватили Сирию, Финикию и Палестину.
Земледелие оставалось главным занятием вавилонян. Для орошения полей строилось каналы.
Большой вклад в усиление Вавилона внес царь Навуходоносор II. Вавилонская держава покорилась персам.
6) К востоку от границ Вавилонского царства располагалась персида.
Царь персов Дарий I не прекращал завоеваний. Его называли «царь царей».
Долгое время основной монетой в торговом мире был золотой дарик, введенный Дарием I.
Армия состояла из конницы и пехоты, а также в ней использовались боевые колесницы. Основным оружием был боевой лук.
надеюсь
сорри если не правельно
Объяснение:
Хаммурапи заңдары — Вавилон заңдарының жинағы. Бұл заңдар Хаммурапи патшалық еткен кезде, шамамен біздің заманымыздан бұрынғы 1760 жылы қабылданған. Хаммурапи заңдары Ежелгі Шығыстағы құл иеленушілік құқықтың аса маңызды ескерткіші болып есептеледі. Диорит бағанға сына жазуларымен жазылған бұл заңдардың мәтіндері 1901 — 1902 жылдары ежелгі Эламның астанасы — Сузы қаласының орнына жүргізілген қазба жұмыстары кезінде табылған. Оны ол жерге эламдықтар әскери олжа ретінде әкелген болса керек. Хаммурапи заңдары қазіргі кезде Луврда сақтаулы тұр. Заңның неғұрлым кейінгі көшірмелерінің жұрнақтары Сузы, Ниневия, тағы басқа. Месопотамия қалаларында жүргізілген қазба жұмыстарында табылды. Хаммурапи заңдарының мәтіні кіріспеден, 282 баптан және қорытынды бөлімнен тұрады. Онда әлеуметтік теңсіздіктің салыстырмалы түрдегі жоғарғы дәрежесі бейнеленген. Сына жазуымен баяндалған заңдар азаматтық және қылмыстық құқыққа бөлінбесе де баптар белгілі бір топтарға біріктірілген; сот процесі, меншік, патша қызметі, неке мен отбасы, міндеттер, тағы баскқа. Оның үстіне әрбір тақырып қылмыстық-құқықтық, сондай-ақ азаматтық-құқықтық тұрғыдан түсіндіріледі. Құқық субъектілері болып ерікті қауым мүшесі (авилум — “адам”) және толық құқығы жоқ патша қызметіндегі ерікті адам (мушкенум — “төмен құлайтын”) танылды. Кейбір құқықтарды (ажырасу және қалың малын қайтарып алу құқығы) ерікті әйелдер де пайдаланған. Құлдар мен балалар тек құқық нысандары ретінде ғана қарастырылды. Хаммурапи заңдарында құл иеленушілердің құлдарға үстемдігін, жалпы жеке меншікті нығайтуға және патша қызметіндегі адамдардың мүдделерін қорғауға ерекше көңіл бөлінді. Бұл заңдар бойынша Вавилон патшалығындағы тауар-ақша қатынастарының елеулі дамығаны жөнінде қорытынды жасауға болады. Ғылыми әдебиетте Хаммурапи заңдары әрекет еткен құқық жинағы ретінде (бұл неғұрлым шындыққа жанасады), “әлеуметтік әділеттілікті” бейнелеген заңдық трактат немесе Хаммурапи патшаның өз қызметі жөніндегі құдайларға берген есебі ретінде қарастырылады. Хаммурапи заңдары ежелгі Кіші Азияның өзінен кейінгі заңдарына елеулі ықпал етті. Хаммурапи заңдарында құл иеленушілердің көзқарастарына қарсылық көрсеткені туралы күмән жоқ, бірақ оларды қырсық құлдардан сақтауға тырысты. Орташа жанұялар Ерте Вавилонда сирек кездесті. Құжаттарда көрсетілгендей құлдарды сатуға, алмастыруға, мұрагерлікпен беруге, сыйға тартуға, бір сөзбен айтқанда олардың тұрмыс жағдайына қарамастан оларды өмірлерін өз беттерінше қолданған құлдардың орташа бағасы 150-200 грамм күмісті құрады.
"Саусақ" стелласының жанынан көрінісі.
Егер үй бұзылған жағдайда да құл зиян шегетін болса, құрылысшы зиян шеккен құл үшін төлем төлеуге міндетті болған. Құлдың қаза тапқан жағдайында, сол құлдың иесіне басқа құлды беруге тиіс еді.