В …. году армия повстанцев, выросшая уже до 1 млн человек, объявила о создании собственного государства, главой которого стал ……….. Европейские державы поначалу поддерживали восстание тайпинов, и даже объявили войну Китаю, так как …………власти намеревались открыть границы страны для международной торговли, что было выгодно …………. Слова для вставки в предложения: тайпинские, Хун Сюцюань, европейцам,1853. Допишите слова.
Образование Казахского ханства
Уже в XIV-XV веках зрели предпосылки для создания самостоятельного Казахского государства.
Казахские племена в XV веке населяли территории: найманы – от Улытау до Ишима; конраты – от Туркестана до Каратау; аргыны – от Иртыша до Центрального Казахстана; кереи – от Тобола до Жетысу, вдоль Иртыша; дулаты – на берегах Чу, Или, Таласа, Иссык-Куля, в южном Казахстане; канлы и жалаиры – у подножий Каратау, на берегах Сырдарьи и в Жетысу; уйсуны – в Жетысу.
Политическому объединению укрепление экономических, культурных, общественных и хозяйственных связей между кочевым и оседлым населением.
Казахские племена входили св состав разных государств, и велись беспрерывные войны.Одной из предпосылок создания Казахского ханства стал кризис во внутреннем и внешнем положении ханства Абулхаира и Могулистана. В XV веке они утратили былую мощь, пришли в упадок. В обоих ханствах шла междоусобная борьба за власть. Из-за бесконечных междоусобиц нарушались традиционные маршруты кочевок, и это имело тяжелые последствия для кочевого скотоводства. Народ начал искать путь освобождения от тиранического правления Абулхаира.
В начале XV века ойратские племена напали на ханство Абулхаира.
Хан Могулистана Есен-Буга (1434-1462 гг.) хотел использовать казахов для отпора ойратам, которые в начале XV века нападали на Могулистан. Когда в 1462 году умер хан Могулистана Есен-Буга сразу возобновились племенные междоусобицы, и государство ослабло . Ойратские племена завоевали часть ханства. Казахские племена из Могулистана стали перекочевывать в Казахское ханство, в результате увеличилось население и укрепилось Казахское ханство. Во второй половине XV века в Казахском ханстве за счет перекочевавших племен из соседних ханств численность населения значительно возросла, и составила около 200 тысяч человек.
Казахское ханство ставило перед собой задачи: 1) восстановить прежний порядок использования пастбищ в Дешт-и-Кыпчакской степи; 2) подчинить присырдарьинские города Сыгнак, Сузак, Отрар, Туркестан, расположенные вдоль торгово-караванных путей; 3) объединить казахские племена на единой этнической территории.
Значение образования Казахского государства: 1) прекратилось разделение между разными ханствами, племена вошли в состав казахского народа; 2) централизованная система управления сплочению казахского народа, защите этнической территории; 3) государство не только укрепилось, но и расширило границы; 4) были установлены прочные связи с соседними государствами; 5) социально-экономическое и культурное развитие ханства расцвету традиций и обычаев, рас исламской религии.
Объяснение:
ответ:Тәуке ханның елі үшін сіңірген ерен еңбегі екі қырымен айрықша назар аударады. Бірі – елдің іргесін аман сақтауда сыртқы саясатты білгірлікпен жүргізіп, анталаған көп дұшпанға бел аудырмағаны. Екіншісі – елдің ішкі жағдайын реттеудегі саяси-құқықтық тәртіпті орнатуы. Ол төңірегіне топтан торай шалдырмайтын, сыртқа сыңар сабақ жіп алдырмайтын, бір ауыз сөзімен жұртты жатқызып - өргізетін, беделімен елдің бірлік-берекесін кіргізетін ақыл иелерін жинап, халқын солар арқылы басқарды, ақыл-ой, парасат үстемдігін орнатты. Тарих дерегі сол кезде Тәукенің қасында Ұлы жүз Әлібекұлы Төле, Орта жүз Келдібекұлы Қазыбек,Кіші жүз Байбекұлы Әйтеке, қырғыз Қарашораұлы Көкім, қарақалпақ Сасық би, қатаған Жайма секілді халықтың ішінен уақыттың өзі екшеп шығарған, даналық сөзімен, әділетті ісімен, қара қылды қақ жарған тура билігімен аттары бұл күнде аңызға айналған атақты билердің болғанын айтады. Осындай алыптардың замана тынысын тамыршыдай тап басып танып, халықтың басын қосып, елдің бірлік – берекесін кетірер ішкі дау – жанжалды, барымта – сырымтаны тиып, елді ынтымақта ұстау мақсатында ой тоғыстырып, бір бағытта игілікті іс-қимыл жасау арқасында Қазақ хандығының жағдайы күрт жақсарып, сыртқа айбарын асырды. Жұрт ерді ел қолдаса - береке, ханды ел қолдаса мереке екенін көрді. Сол себепті де Тәуке хан ел билеген кез - халық есінде « қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған» тыныш берекелі заман болып қалды.
Бірақ, бұл, әрине ол кезде ешқандай шапқыншылық болған жоқ, бірыңғай бейбіт күн туып, қазақ халқы сыртқы жаудан қаймықпай алаңсыз ғұмыр кешті дегенді білдірмесе керек. Керісінше, Тәукенің кезінде қалмақтармен қақтығыс жиілей түспесе, кеміген жоқ. Сонау 1681 жылғы қалмақтың қоңтайшысы Галдан Бошоктудың қалың қолмен Шу өзенінің бойына жетіп, Сайрам қаласын қоршағаннан басталған шабуылдар легі кейін оның немересі Цеван Рабтан билік басына келген кезде де толастаған емес. Ұсақ қақтығыстарды есептемегеннің өзінде 1711-1712, 1714, 1717 жылдары қазақ пен қалмақ арасында ірі соғыстардың болғаны белгілі. Бұл арада мәселе елдің өз ішінде тыныштық орнауында, халық арасында ырыс қазығы - ынтымақтың берік қағылып, ағайынаралық алауыздықтың жойылуында, осыған ұйытқы болған ел басшысының төңірегіне халықтың ақыл-ойының жоғары көтеруінде. Сондықтан тарихшылар Тәукені «Қазақ ордасының Ликургі» деп бағалайды.
Объяснение: