Восстания 1869-1873 гг. в Младшем жузе показали половинчатость реформ 1868- 1867 гг.Разделение Казахстана на 3 генерал- губернаторства не позволяло оперативно и системно решать вопросы, связанные с переселением крестьян.Царизм планировал постепенное слияние края с Россией.Существующие положения (реформы 1867-1868 гг.) изначально носили временный характер.
Узаконение административно-судебных реформ, принятых в 60-х гг. XIX в. продлилось свыше 20 лет, из-за восстаний казахских шаруа.
В 1882 г. Западно-Сибирское генерал-губернаторство было упразднено, и сформировано Степное генерал-губернаторство, в состав которого вошли Акмолинская, Семипалатинская и Семиреченская области.
«Положение об управлении Туркестанским краем» Образование Туркестанского края 2 июня 1886 г. Александр III подписал «Положение об управлении Туркестанским краем».
В состав Туркестанского края вошли области: Сырдарьинская, Ферганская и Самаркандская.
Сырдарьинская область-Аму-Дарьинский отдел и 5 уездов - Казалинский, Перовский, Чимкентский, Аулие-Атинский, Ташкентский.
Ферганская область - 5 уездов. Самаркандская область - 4 уезда. Центром Туркестанского края был утвержден город-Ташкент.
По указу 1890 г. Мангышлакский уезд вошел в состав Закаспийской области.
В 1897 г. Семиреченская область вошла в состав Туркестанского генерал- губернаторства.
Судопроизводство
По «Положению» 1886 года низшим звеном судебной системы Казахстана, который рассматривал дела коренного мусульманского населения, был «Народный суд».
На самом деле народные суды не могли самостоятельно разбирать дела, оставаясь зависимым звеном, придатком имперского суда.
По распоряжению военного губернатора в Казахстане созывались чрезвычайные съезды судей для рассмотрения дел жителей разных уездов и волостей.
Эти чрезвычайные съезды судей могли заседать лишь при участие уездного начальника или уполномоченного чиновника областного управления. Интересы областных и уездных правителей защищал мировой суд.
«Временное положение об управлении Закаспийской областью»
В феврале 1890 г. было утверждено «Временное положение об управлении Закаспийской областью».
В состав административного образования вошли 5 уездов: Красноводский, Асхабадский, Тедженский, Мервский. населенные преимущественно туркменами и Мангышлакский, населенный в основ-ном казахами Младшего жуза (род адай).
«Положение» 1891 г.
Образование Степного генерал-губернаторства 25 марта 1891 г. принято «Положение об управлении Акмолинской, Семипалатинской, Семиреченской, Уральской и Тургайской областями».
Акмолинская область - 5 уездов (Омский, Петропавловский, Акмолинский, Кокчетавский, Атбасарский).Семипалатинская область - 5 уездов (Семипалатинский, Павлодарский, Каркаралинский, Усть-Каменогорский, Зайсанский).Семиреченская область - б уездов (Верненский, Капальский, Лепсинский, Пржевальский, Пишпекский, Джаркентский).Уральская область - 4 уезда (Уральский, Калмыковский, Гурьевский, Темирский).Тургайская область - 4 уезда (Актюбинский, Николаевский, Иргизский, Тургайский).
По «Положению» 1891 г. Акмолинская, Семипалатинская и Семиреченская области были подчинены Степному генерал-губернаторству.
Уральская и Тургайская области были напрямую подчинены министру внутренних дел.
Центром Степного генерал-губернаторства был утвержден город - Омск.
По «Положению» 1891 г. Младший жуз был поделен на 3 части, из-за многочисленных восстаний.
В этом проявился имперский принцип «разделяй и властвуй», единый некогда Младший жуз был разделен:
Одна часть жуза осталась в составе Внутренней Орды.Вторая - в Закаспийской области.Третья- в Степном генерал-губернаторстве.
1941 жылы маусымда Германиямен бірігіп, КСРО-ға шабуыл жасады. Кеңес армиясы 1942 – 43 жылы қыста Орта Дон бойында Италия армиясын толық талқандады.
1941 – 43 жылы Италия әскерлері Солтүстік Африкада да толығымен талқандалды.
1943 жылы 25 шілдеде елде мемлекет төңкеріс болып, Муссолини корольдің бұйрығымен тұтқындалды. Бірақ 8 қыркүйекте Германия Италияға басып кіріп, Муссолиниді түрмеден босатты. 3 және 9 қыркүйекте ағылшын-американ әскерлері (Апеннин түбегіне) десант түсірді. Елде фашистерге қарсы Қарсыласу қозғалысы күшейді.
1945 жылы сәуірде жалпыхалықтық көтеріліс нәтижесінде ел толығымен азат етілді.
1946 жылы 2 маусымда елде референдум өтіп, Италия республика болып жарияланды. Соғыстан кейінгі бейбіт келісім бойынша ол отарларынан бас тартып, Албания мен Эфиопияның тәуелсіздігін мойындады.
1948 жылы Маршалл жоспарына сәйкес, АҚШ-тан көмек алды.
1949 жылы НАТО-ға мүше болып кіріп, елде АҚШ әскери базалары орналастырылды. Соғыстан кейін өнеркәсіптің жаңа салалары (мұнай, газ, химия, машина жасау, т.б.) тез дамып, Италия индустриялы-аграрлы елге айналды. Ол көптеген халықаралық ұйымдарға: БҰҰ-ға (1955), Еуропа кеңесіне (1949), Еуропалық одаққа (1957), т.б. мүше.
Экономикасы
Жаңа Ferrari 458 Italia. Италия ең ірі экспорттаушы елдерінің арасында 7-ші орында
Италия – әлемдегі аса жоғары дамыған жетекші елдердің бірі. Ұлттық табыс көлемі (1146,2 млрд. АҚШ доллары, 1997) жағынан дүние жүзінде АҚШ, Қытай, Жапония, Германия, Франциядан кейін 6-орында, оны жан басына шаққанда 3-орында. Экономикадағы өнеркәсіп үлесі – 35,6%, ауыл шаруашылығы – 3,9%, қызмет көрсету – 60,5%. Халқының 70%-ы – қызмет көрсету, 22%-ы – өнеркәсіпте, 8%-ы – ауыл шаруашылығында жұмыс жасайды. Экономикасында шет ел капиталының үлесі үлкен. Экономикасындағы негізгі салалары: машина жасау, автомобиль жасау, тамақ, химия, тігін, металлургия, т.б. Соңғы жылдары роботтар мен электронды жабдықтар өндірісі тез дамып келеді. Ауыл шаруашылығы жоғары деңгейде. Астық өнімдерінен бидай, жүгері, күріш (Еуропада 1-орында), оған қоса жеміс-жидек, жаңғақ, жүзім (90%-ы – шарап жасауға жұмсалады), помидор өсіріледі. Еуропалық одақтың талабы бойынша мал шаруашылығы аса дамытылмай, көбінесе, сүтті және етті мүйізді ірі қара өсіріледі. Теңіз саудасы жақсы дамыған: экспорттың 60 – 65%-ы, импорттың 80 – 90%-ы сауда флотының үлесінде (жүк тасу мөлшері бойынша әлемде 10-орында).
Италия – аса ірі туризм орталығы (жылына 50 млн-нан аса адам туристер келеді). Ел сыртқы сауда мөлшері бойынша дүние жүзінде 6-орында. Сыртқы саудадағы негізгі әріптестері Еуропалық одақ елдері (ең алдымен Германия, Франция, Ұлыбритания) – 40%-дан астам, АҚШ (7%), Жапония, Орталық және Шығыс Еуропа елдері, т.б.
Причины реформ:
Восстания 1869-1873 гг. в Младшем жузе показали половинчатость реформ 1868- 1867 гг.Разделение Казахстана на 3 генерал- губернаторства не позволяло оперативно и системно решать вопросы, связанные с переселением крестьян.Царизм планировал постепенное слияние края с Россией.Существующие положения (реформы 1867-1868 гг.) изначально носили временный характер.
Узаконение административно-судебных реформ, принятых в 60-х гг. XIX в. продлилось свыше 20 лет, из-за восстаний казахских шаруа.
В 1882 г. Западно-Сибирское генерал-губернаторство было упразднено, и сформировано Степное генерал-губернаторство, в состав которого вошли Акмолинская, Семипалатинская и Семиреченская области.
«Положение об управлении Туркестанским краем» Образование Туркестанского края 2 июня 1886 г. Александр III подписал «Положение об управлении Туркестанским краем».
В состав Туркестанского края вошли области: Сырдарьинская, Ферганская и Самаркандская.
Сырдарьинская область-Аму-Дарьинский отдел и 5 уездов - Казалинский, Перовский, Чимкентский, Аулие-Атинский, Ташкентский.
Ферганская область - 5 уездов. Самаркандская область - 4 уезда. Центром Туркестанского края был утвержден город-Ташкент.
По указу 1890 г. Мангышлакский уезд вошел в состав Закаспийской области.
В 1897 г. Семиреченская область вошла в состав Туркестанского генерал- губернаторства.
Судопроизводство
По «Положению» 1886 года низшим звеном судебной системы Казахстана, который рассматривал дела коренного мусульманского населения, был «Народный суд».
На самом деле народные суды не могли самостоятельно разбирать дела, оставаясь зависимым звеном, придатком имперского суда.
По распоряжению военного губернатора в Казахстане созывались чрезвычайные съезды судей для рассмотрения дел жителей разных уездов и волостей.
Эти чрезвычайные съезды судей могли заседать лишь при участие уездного начальника или уполномоченного чиновника областного управления. Интересы областных и уездных правителей защищал мировой суд.
«Временное положение об управлении Закаспийской областью»
В феврале 1890 г. было утверждено «Временное положение об управлении Закаспийской областью».
В состав административного образования вошли 5 уездов: Красноводский, Асхабадский, Тедженский, Мервский. населенные преимущественно туркменами и Мангышлакский, населенный в основ-ном казахами Младшего жуза (род адай).
«Положение» 1891 г.
Образование Степного генерал-губернаторства 25 марта 1891 г. принято «Положение об управлении Акмолинской, Семипалатинской, Семиреченской, Уральской и Тургайской областями».
Акмолинская область - 5 уездов (Омский, Петропавловский, Акмолинский, Кокчетавский, Атбасарский).Семипалатинская область - 5 уездов (Семипалатинский, Павлодарский, Каркаралинский, Усть-Каменогорский, Зайсанский).Семиреченская область - б уездов (Верненский, Капальский, Лепсинский, Пржевальский, Пишпекский, Джаркентский).Уральская область - 4 уезда (Уральский, Калмыковский, Гурьевский, Темирский).Тургайская область - 4 уезда (Актюбинский, Николаевский, Иргизский, Тургайский).
По «Положению» 1891 г. Акмолинская, Семипалатинская и Семиреченская области были подчинены Степному генерал-губернаторству.
Уральская и Тургайская области были напрямую подчинены министру внутренних дел.
Центром Степного генерал-губернаторства был утвержден город - Омск.
По «Положению» 1891 г. Младший жуз был поделен на 3 части, из-за многочисленных восстаний.
В этом проявился имперский принцип «разделяй и властвуй», единый некогда Младший жуз был разделен:
Одна часть жуза осталась в составе Внутренней Орды.Вторая - в Закаспийской области.Третья- в Степном генерал-губернаторстве.
Объяснение:
это характерическа казахстана
Объяснение:келісімшартқа отырды.
1940 жылы қазанда Грекияға,
1941 жылы сәуірде Югославияға шабуыл жасады.
1941 жылы маусымда Германиямен бірігіп, КСРО-ға шабуыл жасады. Кеңес армиясы 1942 – 43 жылы қыста Орта Дон бойында Италия армиясын толық талқандады.
1941 – 43 жылы Италия әскерлері Солтүстік Африкада да толығымен талқандалды.
1943 жылы 25 шілдеде елде мемлекет төңкеріс болып, Муссолини корольдің бұйрығымен тұтқындалды. Бірақ 8 қыркүйекте Германия Италияға басып кіріп, Муссолиниді түрмеден босатты. 3 және 9 қыркүйекте ағылшын-американ әскерлері (Апеннин түбегіне) десант түсірді. Елде фашистерге қарсы Қарсыласу қозғалысы күшейді.
1945 жылы сәуірде жалпыхалықтық көтеріліс нәтижесінде ел толығымен азат етілді.
1946 жылы 2 маусымда елде референдум өтіп, Италия республика болып жарияланды. Соғыстан кейінгі бейбіт келісім бойынша ол отарларынан бас тартып, Албания мен Эфиопияның тәуелсіздігін мойындады.
1948 жылы Маршалл жоспарына сәйкес, АҚШ-тан көмек алды.
1949 жылы НАТО-ға мүше болып кіріп, елде АҚШ әскери базалары орналастырылды. Соғыстан кейін өнеркәсіптің жаңа салалары (мұнай, газ, химия, машина жасау, т.б.) тез дамып, Италия индустриялы-аграрлы елге айналды. Ол көптеген халықаралық ұйымдарға: БҰҰ-ға (1955), Еуропа кеңесіне (1949), Еуропалық одаққа (1957), т.б. мүше.
Экономикасы
Жаңа Ferrari 458 Italia. Италия ең ірі экспорттаушы елдерінің арасында 7-ші орында
Италия – әлемдегі аса жоғары дамыған жетекші елдердің бірі. Ұлттық табыс көлемі (1146,2 млрд. АҚШ доллары, 1997) жағынан дүние жүзінде АҚШ, Қытай, Жапония, Германия, Франциядан кейін 6-орында, оны жан басына шаққанда 3-орында. Экономикадағы өнеркәсіп үлесі – 35,6%, ауыл шаруашылығы – 3,9%, қызмет көрсету – 60,5%. Халқының 70%-ы – қызмет көрсету, 22%-ы – өнеркәсіпте, 8%-ы – ауыл шаруашылығында жұмыс жасайды. Экономикасында шет ел капиталының үлесі үлкен. Экономикасындағы негізгі салалары: машина жасау, автомобиль жасау, тамақ, химия, тігін, металлургия, т.б. Соңғы жылдары роботтар мен электронды жабдықтар өндірісі тез дамып келеді. Ауыл шаруашылығы жоғары деңгейде. Астық өнімдерінен бидай, жүгері, күріш (Еуропада 1-орында), оған қоса жеміс-жидек, жаңғақ, жүзім (90%-ы – шарап жасауға жұмсалады), помидор өсіріледі. Еуропалық одақтың талабы бойынша мал шаруашылығы аса дамытылмай, көбінесе, сүтті және етті мүйізді ірі қара өсіріледі. Теңіз саудасы жақсы дамыған: экспорттың 60 – 65%-ы, импорттың 80 – 90%-ы сауда флотының үлесінде (жүк тасу мөлшері бойынша әлемде 10-орында).
Италия – аса ірі туризм орталығы (жылына 50 млн-нан аса адам туристер келеді). Ел сыртқы сауда мөлшері бойынша дүние жүзінде 6-орында. Сыртқы саудадағы негізгі әріптестері Еуропалық одақ елдері (ең алдымен Германия, Франция, Ұлыбритания) – 40%-дан астам, АҚШ (7%), Жапония, Орталық және Шығыс Еуропа елдері, т.б.