ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Закономерность. Воеводой был в Киеве Свенельд, боярин видный, варяжский, сильный своею свионской дружиной. Игорь не медля отправил Свенельда с дружиной в землю Древлянскую, которая выбилась из-под руки Киева и не хотела дань платить. Ольга через короткое время разрешилась сыном Святославом. Игорь дал ей за то многие земли, и села, и терема, и перевесища. А сыну положил на грудь меч свой, сказав по обычаю: «Этим мечом я добыл свое состояние. Возьми его и иди дальше меня! »
Асмуд, кормилец Святослава, и Ольга, видя слабость Игоря в бранном деле, сызмала растили Святослава богатырём, клали спать на полу, купали в Днепре и при летней жаре и при зимнем холоде, и до двух его лет держали для него грудных кормилиц.
В лето 945 года сказала дружина Игорю: «Отроки Свенельдовы оделись оружием и одеждою в земле Древлянской, а мы — наги, потому что платим дань Хазарам; пойдем, князь, с нами за данью: ты добудешь, и мы» . Послушал их Игорь, пошел к Древлянам за данью; и прибавляли они к прежней дани и чинили насилие Древлянам великое. И, взяв дань, пошел Игорь Старый в свой город. Когда он шел обратно, поразмыслил и сказал дружине своей: «Идите с данью домой, отправьте Хазарам хазарово, а я возвращусь и еще похожу» . И отпустил дружину свою, а сам с малой дружиной вернулся, желая побольше добра взять. Услышали Древляне, что опять он идет, и порешили Древляне с князем своим Малом: «Если повадится волк к овцам, то унесет все стадо, если не убьют его; так и этот: если не убьем его, то всех нас погубит» . И послали к нему, говоря: «Почто идешь опять? Ты забрал всю дань» . И не послушал их Игорь. Вышли из города Искоростеня против Игоря Древляне, убили Игоря и дружину его: их было мало. И похоронили Игоря: могила его у Искоростеня в древлянской земле — до сего времени.
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Воеводой был в Киеве Свенельд, боярин видный, варяжский, сильный своею свионской дружиной. Игорь не медля отправил Свенельда с дружиной в землю Древлянскую, которая выбилась из-под руки Киева и не хотела дань платить. Ольга через короткое время разрешилась сыном Святославом. Игорь дал ей за то многие земли, и села, и терема, и перевесища. А сыну положил на грудь меч свой, сказав по обычаю: «Этим мечом я добыл свое состояние. Возьми его и иди дальше меня! »
Асмуд, кормилец Святослава, и Ольга, видя слабость Игоря в бранном деле, сызмала растили Святослава богатырём, клали спать на полу, купали в Днепре и при летней жаре и при зимнем холоде, и до двух его лет держали для него грудных кормилиц.
В лето 945 года сказала дружина Игорю: «Отроки Свенельдовы оделись оружием и одеждою в земле Древлянской, а мы — наги, потому что платим дань Хазарам; пойдем, князь, с нами за данью: ты добудешь, и мы» . Послушал их Игорь, пошел к Древлянам за данью; и прибавляли они к прежней дани и чинили насилие Древлянам великое. И, взяв дань, пошел Игорь Старый в свой город. Когда он шел обратно, поразмыслил и сказал дружине своей: «Идите с данью домой, отправьте Хазарам хазарово, а я возвращусь и еще похожу» . И отпустил дружину свою, а сам с малой дружиной вернулся, желая побольше добра взять. Услышали Древляне, что опять он идет, и порешили Древляне с князем своим Малом: «Если повадится волк к овцам, то унесет все стадо, если не убьют его; так и этот: если не убьем его, то всех нас погубит» . И послали к нему, говоря: «Почто идешь опять? Ты забрал всю дань» . И не послушал их Игорь. Вышли из города Искоростеня против Игоря Древляне, убили Игоря и дружину его: их было мало. И похоронили Игоря: могила его у Искоростеня в древлянской земле — до сего времени.