Крестьянская реформа наиболее известна, как отмена крепостного права в россии. крепостным крестьянам была дана свобода. все что у них было (дома, скот и т. п. ) стало их личной собственностью. также они получили право на местное , которое осуществлялось с выборов. помещики сохраняли свои земли, но были обязаны давать из них наделы в аренду крестьянам. «арендной платой» служили барщина или оброк. земледельцы могли выкупить землю, на эти цели государство давало им ссуду на 49 с половиной лет (своеобразная «ипотека» 19 века) . в 1863 году выкуп стал обязательным. результат - крестьяне получили свободу, но не получили землю. условия выкупа были крайне невыгодны и загоняли земледельцев в новую . по стране прокатилась волна крестьянских восстаний. однако со временем свобода бывших крепостных приняла реальные очертания, особенно для трудолюбивых и предприимчивых. реформа образования реформа коснулась, прежде всего, университетов (университетский устав дал им большую самостоятельность во внутренних делах) , гимназий (их устав обеспечивал возможность получения среднего образования всем слоям населения российской империи вне зависимости от сословия и вероисповедания) и начальных школ (положение о начальных народных училищах возлагало заботы об основах грамотности населения на государство, духовенство и на городские и земские . результат - менее чем за десятилетие после их проведения количество школ в россии выросло почти до 20 тысяч, а число студентов в вузах увеличилось в полтора раза. уровень грамотности в народной среде существенно повысился. земская реформа были введены земские и уездные учреждения: собрания и . они стали элементами местного . это были выборные органы. причем в голосовании (пусть и в разной степени) принимали участие все сословия. собрания, как правило, созывавшиеся ежегодно, давали распоряжения. их выполняли и отчитывались. их штат составлял шесть человек и занимался хозяйственными : в их ведении были местные образование и медицина, они способствовали развитию в своих районах торговли, сельского хозяйства, промышленности и т. п. подчинялись земства губернаторам. земские учреждения были введены не во всех губерниях. результат - земства сыграли значительную роль в распространении грамотности среди российского крестьянства. земские учреждения способствовали открытию множества школ, а также больниц на селе, поднимая, таким образом, уровень медицинского обслуживания крестьян. судебная реформа 20.11.1864 г. были введены судебные уставы, которые предусматривали независимость судей и судов, самостоятельность и несменяемость судей, разделение обвинителей и судей, равенство всех сословий в россии перед судом. судебная реформа александра 2 предусматривала, что приговор мог теперь выноситься только судом и учреждала суд присяжных заседателей, а также вводила институт адвокатуры (тогда адвокаты назывались присяжными поверенными) . также реформа обеспечивала гласность судебного производства. городская реформа реформа вводила новые элементы городского : избирательные собрания, думы (выбирались раз в 4 года, избирательное право сильно ограничивалось величиной имущества) и (отвечали за безопасность, благоустройство, продовольствие, возведение общественно-полезных строений (например, пристаней) и т. п.) . сильно напоминала земскую реформу с поправкой на городские условия и особенности. военная реформа армия и флот получили более современное вооружение, проведена реконструкция военных заводов, отменено подавляющее число телесных наказаний в армии, создание главного штаба, введение военных образовательных учреждений, значительное сокращение численности армии. но главным элементом военной реформы была замена рекрутского набора всеобщей воинской повинностью.
, ұрысқа әзірлене бастады. Бұл кезде жоңғарлар қазақ жерін тұтастай иелену ниетінде еді. Қазақтардың әрекетін сезген олар да Шу мен Балқаштың оңтүстігінде үлкен шеп құрды. Үш жүз жасақтары шешуші шайқас алдында Хантауында, Сұңқар тауында (кейін бұл жер Әбілқайыр тауы аталды) жиналды. Шайқас солтүстігі Балқаш, оңтүстігі Отар даласы, батысы Шу, шығысы Күртіге дейінгі аралықтағы жерлерде өткендігін осы өңірлерде жиі кездесетін қазақ, қалмақ қорымдары дәлелдейді. Аңырақай аталатын да осы өңір. Бұл шайқаста (40—45 күн) қазақтар ірі жеңіске жеткен. Үш жүз жасақтарының қимылын үйлестіру міндетін бас қолбасшы Әбілқайыр хан жүзеге асырды. Көптеген қазақ батырлары соғыс өнерін жетік білетіндігін көрсетті. Ұлы жүз қолын Жолбарыс хан мен Төле би, Орта жүз қолын қанжығалы Бөгенбай, шақшақ Жәнібек, қаракерей Қабанбай, Кіші жүзді тама Есет, шекті Тайлақ т.б. батырлар басқарып, үлкен ерлік көрсетті. Қазақ садақшыларының жеке жасағын ошақты Саурық батыр басқарды. Шайқасқа болашақ қолбасшы шапырашты Наурызбай да ө ээ көптеген батырлар жекпе-жекке шықты. Бұл соғыста көптеген атақты батырлар қаза тапты. Соққыдан есін жия алмай қалған қалмақтар сусыз сортаң жерде шөлге ұшырап, одан әрі соғыса алмай Аягөз, Шарға қарай жөңкіле қашты. Қазақтар бұл соғысты әрі қарай дамыта алмады. Оған шайқастың соңында Болат хан жараланып, қайтыс болғаннан кейін басталған тақ үшін талас кедергі келтірді. Көпшілік Болат ханның баласы жас Әбілмәмбетті қолдады. Бұған наразы болған Әбілқайыр майдан даласын тастап, Кіші жүздің қолын Ырғыз арқылы батысқа алып кетті. Орта жүз қолы Сәмеке хан соңынан солтүстікке бет алды. Бірақ Аңырақай шайқасындағы жеңіс қазақ халқының рухын көтеріп, болашаққа деген сенімін бекітті. Халқымыз үшін Аңырақай шайқасының маңызы орыстардың Бородино даласындағы, Еуропаның біріккен қолының Ватерлоо, КСРО халықтарының Ұлы Отан соғысындағы Сталинград түбіндегі жеңістерімен бірдей.
Объяснение:
, ұрысқа әзірлене бастады. Бұл кезде жоңғарлар қазақ жерін тұтастай иелену ниетінде еді. Қазақтардың әрекетін сезген олар да Шу мен Балқаштың оңтүстігінде үлкен шеп құрды. Үш жүз жасақтары шешуші шайқас алдында Хантауында, Сұңқар тауында (кейін бұл жер Әбілқайыр тауы аталды) жиналды. Шайқас солтүстігі Балқаш, оңтүстігі Отар даласы, батысы Шу, шығысы Күртіге дейінгі аралықтағы жерлерде өткендігін осы өңірлерде жиі кездесетін қазақ, қалмақ қорымдары дәлелдейді. Аңырақай аталатын да осы өңір. Бұл шайқаста (40—45 күн) қазақтар ірі жеңіске жеткен. Үш жүз жасақтарының қимылын үйлестіру міндетін бас қолбасшы Әбілқайыр хан жүзеге асырды. Көптеген қазақ батырлары соғыс өнерін жетік білетіндігін көрсетті. Ұлы жүз қолын Жолбарыс хан мен Төле би, Орта жүз қолын қанжығалы Бөгенбай, шақшақ Жәнібек, қаракерей Қабанбай, Кіші жүзді тама Есет, шекті Тайлақ т.б. батырлар басқарып, үлкен ерлік көрсетті. Қазақ садақшыларының жеке жасағын ошақты Саурық батыр басқарды. Шайқасқа болашақ қолбасшы шапырашты Наурызбай да ө ээ көптеген батырлар жекпе-жекке шықты. Бұл соғыста көптеген атақты батырлар қаза тапты. Соққыдан есін жия алмай қалған қалмақтар сусыз сортаң жерде шөлге ұшырап, одан әрі соғыса алмай Аягөз, Шарға қарай жөңкіле қашты. Қазақтар бұл соғысты әрі қарай дамыта алмады. Оған шайқастың соңында Болат хан жараланып, қайтыс болғаннан кейін басталған тақ үшін талас кедергі келтірді. Көпшілік Болат ханның баласы жас Әбілмәмбетті қолдады. Бұған наразы болған Әбілқайыр майдан даласын тастап, Кіші жүздің қолын Ырғыз арқылы батысқа алып кетті. Орта жүз қолы Сәмеке хан соңынан солтүстікке бет алды. Бірақ Аңырақай шайқасындағы жеңіс қазақ халқының рухын көтеріп, болашаққа деген сенімін бекітті. Халқымыз үшін Аңырақай шайқасының маңызы орыстардың Бородино даласындағы, Еуропаның біріккен қолының Ватерлоо, КСРО халықтарының Ұлы Отан соғысындағы Сталинград түбіндегі жеңістерімен бірдей.