Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Па́вел Ива́нович Пе́стель[1] (24 июня [5 июля] 1793, Москва — 13 [25] июля 1826, Санкт-Петербург) — руководитель Южного общества декабристов. По приговору суда повешен вместе с другими руководителями декабристского движения 25 июля 1826 года в Петропавловской крепости.
Объяснение:
В последние годы заметно вырос интерес к личности Пестеля. Современные исследователи
явно стремятся преодолеть сложившуюся в предшествующей историографии традицию изучения
идеологии вождя Южного общества отдельно от его личностных черт, когда Пестель был возведен
на пьедестал как «социалист до социализма», как наиболее последовательный революционер в
том «узком кругу революционеров», который был «страшно далек от народа». Сейчас явно
наметилась тенденция к низвержению былого кумира. Поэтому подчас некоторые новейшие
исследования скорее напоминают сбор «компромата» на Пестеля, чем стремление объективно
понять его личностные качества1
. С. А. Экштут утверждает, что Пестель «проповедовал
политический аморализм»2 и делает вывод: «Автор «Русской правды» не только отказался от...
морализирования при рассмотрении политических проблем, но и посчитал вполне допустимым во
имя «политической целесообразности» использовать любые, в том числе и аморальные, средства
достижения преследуемых целей»3
. Известный исследователь русского бланкизма Е. Л.
Рудницкая сделала попытку вписать Пестеля в это течение. И хотя выводы, к которым приходит
автор представляются вполне убедительными, его основное внимание все-таки сосредоточено не
на самой личности Пестеля, а на ее внешних проявлениях, рассматриваемых с ретроспективной
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Па́вел Ива́нович Пе́стель[1] (24 июня [5 июля] 1793, Москва — 13 [25] июля 1826, Санкт-Петербург) — руководитель Южного общества декабристов. По приговору суда повешен вместе с другими руководителями декабристского движения 25 июля 1826 года в Петропавловской крепости.
Объяснение:
В последние годы заметно вырос интерес к личности Пестеля. Современные исследователи
явно стремятся преодолеть сложившуюся в предшествующей историографии традицию изучения
идеологии вождя Южного общества отдельно от его личностных черт, когда Пестель был возведен
на пьедестал как «социалист до социализма», как наиболее последовательный революционер в
том «узком кругу революционеров», который был «страшно далек от народа». Сейчас явно
наметилась тенденция к низвержению былого кумира. Поэтому подчас некоторые новейшие
исследования скорее напоминают сбор «компромата» на Пестеля, чем стремление объективно
понять его личностные качества1
. С. А. Экштут утверждает, что Пестель «проповедовал
политический аморализм»2 и делает вывод: «Автор «Русской правды» не только отказался от...
морализирования при рассмотрении политических проблем, но и посчитал вполне допустимым во
имя «политической целесообразности» использовать любые, в том числе и аморальные, средства
достижения преследуемых целей»3
. Известный исследователь русского бланкизма Е. Л.
Рудницкая сделала попытку вписать Пестеля в это течение. И хотя выводы, к которым приходит
автор представляются вполне убедительными, его основное внимание все-таки сосредоточено не
на самой личности Пестеля, а на ее внешних проявлениях, рассматриваемых с ретроспективной
точки зрения4
.
В настоящей статье не ставится цель