Задание 1. Внимательно изучите представленный материал. Найдите ошибки (11) и исправьте их Букеевская Орда располагалась на юге Казахстана, в междуречье Амурдарьи и Сырдарьи. В годы восстания правителем Букеевского ханства являлся Тауке. В своей деятельности он был полностью независим от царской администрации. Восстание в Букеевской Орде длилось 5 лет и его можно разделить на 4 больших этапа. Основной движущей силой восстания являлись рабочие, казаки и почтово-телеграфные служащие. Руководили восстанием Исатай Тайманов и Махамбет Нурпеисов. Главной причиной восстания стали реформы 1822 года в Среднем жузе. Поводом к началу восстанию назначение в 1833 году Карауыл-кожи правителем казахских родов, кочевавших в районе Аральского моря. Восстание усилило поддержку ханского двора со стороны обычного населения. Повстанцы были хорошо организованы, однако плохое вооружение привело к тому, что в 1837 году они потерпело поражение.
на данном рисунке, изображена царица саков Томирис. В руках она держит голову персидского царя Кира, который пленил, а потом убил ее сына Спаргаписа. Так же он собирался вторгнуться в землю массагетов, тогда Томирис его предупредила такими словами "напою тебя кровью, хотя ты и ненасытен". Он не послушав ее вторгся на землю массагетов, где и сыскал свое поражение и был убит. Томирис отрубив голову Кира засунула ее в винный мех с кровью со словами "ты жаждал крови, царь персов, так пей её теперь досыта!».
Объяснение:
Абылай ханға мінездеме.
Абылай ханға саяси мінездеме беру үшін, біріншіден, Абылай өжет, ер жүрек, ешнәрседен сескенбейтін, тайсалмайтын тұлға болған. Абылай айтқанынан қайтпаған, алдына қойған мақсатына жетпей тынбаған. Мұны дәлелдейтін көптеген тарихи деректер бар. Ол халықтың жадында да сақталған. Үмбетей жырау Абылайға:
«Жиырма жасың толғанда,
Қалмақпен соғыс болғанда.
Алғашқы бақыт тапқанда,
Шарыштың басын қаққанда.
Қанжығаға бас байлап,
Жау қашты деп айқайлап,
Абылайлап шапқанда.
Сол ерлікпен хан болдың,
Барша әлемге даң болдың» – дейді.
Екі жыл жоңғар тұтқынында болған Абылай өжеттігімен, ақыл-ойының, парасатының нәтижесінде төніп тұрған ажалдан абыроймен босанып шыққан.
Екінші, Абылай өткір ойлы терең білімді, шешен болғаны айтылады. Түркі халықтарының тілін айтпағанда, Абылай парсы, қытай, орыс тілдерін жетік білген. Жоңғарияда тұтқында болғанда Абылай монғол тілін жетік үйреніп, оқи да, жаза да білген. 1760 жылы патша шенеуніктерімен бір кездесуінде ел жағдайы туралы әңгіме болғанда Абылай былай дейді: «Әр халық өз түсінігі бойынша өмір сүретін, орыстар даналығымен, қалмақтар тапқырлығымен, ал біз қазақтар байлығымен». Осы сөздерді тыңдаған қазақтар бұл әділ сөз деп құптаған.
Үшінші, Абылай реалист саясатшы болған. Былайша айтқанда, қоғамдық өмірге, халықаралық жағдайларға шындық тұрғысынан қараған мемлекеттік қайраткер. Қоғам ішіндегі мәселелер болсын, мемлекет арасындағы қарым-қатынас болсын, Абылай оларға реалистік тұрғыдан қарап, шешу үшін күрескен. Деректерге қарағанда, Абылай мәселені Кеңеске салудың алдында мұқият зерттеп, соның дұрыс шешілуіне бар күшін салып отырған. Өз пікірін тұжырымдағанда ғана ханға, хан болмай тұрып, не басқаларға, сұлтандарға, билерге, батырларға жалтақтамаған. Өз ойын, пікірін дұрыс деп есептесе, соны дәлелдеп, жүзеге асыруға бар күшін салған.
Төртінші, көрегендікпен қатар Абылай сабырлы, шыдамды саясатшы болған. Алдына қойған мақсатына жету үшін ол қандай да болсын, қиыншылыққа, ауыртпалыққа төзіп, күте білген. Абылай сегіз қырлы, бір сырлы болған мемлекет басшысы. Бірақ, оның қателіктері болған шығар, қатыгездігі де болған шығар.