Задание ответить на вопросы I Назови причину переселення найманов ,кереитов и жаланров на территорию Казахстана (1) 2 Как называли кыпчаков в разных источниках? (1) 3 С кем воевали кыпчаки? () 4 Как называлась столица (ставка) кереитов? (1)
Жоңғар, жунгар, зюнгар – 1) Шыңғыс хан әскерлерінің сол жақ қанаты. Оң қанат – бурунғар (бұраңғар) деп аталған. Жоңғар атауы 12 ғасырдың аяқ кезінен бастап белгілі. Шыңғыс хан өз әскерін топтаған кезде сол қол немесе сол қанат (шығыс жақ), яғни Жоңғар басшысы етіп жалайыр тайпасынан шыққан Мұқалыны тағайындаған. 1215 жылы өзі Қытайға жасаған жорығынан қайтқан кезде ол елді әрі қарай жаулай беру үшін Мұқалыны 10 мың (кейбір деректерде 23 мың) жасағымен қоса орнына қалдырып кетеді. Мұқалы Шыңғыс хан империясының Қытайдағы әскерлерінің бас қолбасшысы болып, жаулап алу жорығын әрі қарай жүргізе берді. Ал бейбіт уақытта жергілікті билеушінің міндетін атқарды. Әскер мен ру-тайпалардың осылайша бөлінуі Шыңғыс хан империясы тарап кеткеннен кейін де Орталық Азия халықтарында көпке дейін сақталып қалды; 2) Төрт ойрат тайпасы одағының 17 – 18 ғасырлардағы жалпы атауы; қ. Жоңғарлар.
Организация отпора врагу. Курултай в Каракумах и Ордабасы.
Наиболее крупное нашествие джунгар на Казахское ханство началось в 1710 г. Эта угроза способствовала тому, что осенью 1710 г. в районе Каракумов был созван курултай представителей казахских жузов. На него съехались султаны, бии, родоправители, батыры всех трех жузов. Основным вопросом на курултае был вопрос о создании единого ополчения против джунгар. Тауке хан стремился укрепить централизацию власти путем ограничения полномочий султанов и управления жузами через биев. Сторонниками объединения ополчений родов и жузов в единый антиджунгарский фронт были батыры Богенбай, Жаныбек и Есет. На курултае было решено создать общеказахское ополчение во главе с Богенбай батыром. В 1711 г. военные силы трех жузов дали отпор джунгарам, отступившим к Востоку, а в 1712 г. казахские отряды вторглись в пределы Джунгарии. Ответный поход джунгар в 1713 г. закончился провалом, но успех не был закреплен и, воспользовавшись разногласием, в 1714 г. джунгары повторили внезапное вторжение. Страна оказалась в сложном положении и 1718 г. в районе р. Аягуз казахское ополчение во главе с Кабанбаем не смогло поправить его.
Жоңғар, жунгар, зюнгар – 1) Шыңғыс хан әскерлерінің сол жақ қанаты. Оң қанат – бурунғар (бұраңғар) деп аталған. Жоңғар атауы 12 ғасырдың аяқ кезінен бастап белгілі. Шыңғыс хан өз әскерін топтаған кезде сол қол немесе сол қанат (шығыс жақ), яғни Жоңғар басшысы етіп жалайыр тайпасынан шыққан Мұқалыны тағайындаған. 1215 жылы өзі Қытайға жасаған жорығынан қайтқан кезде ол елді әрі қарай жаулай беру үшін Мұқалыны 10 мың (кейбір деректерде 23 мың) жасағымен қоса орнына қалдырып кетеді. Мұқалы Шыңғыс хан империясының Қытайдағы әскерлерінің бас қолбасшысы болып, жаулап алу жорығын әрі қарай жүргізе берді. Ал бейбіт уақытта жергілікті билеушінің міндетін атқарды. Әскер мен ру-тайпалардың осылайша бөлінуі Шыңғыс хан империясы тарап кеткеннен кейін де Орталық Азия халықтарында көпке дейін сақталып қалды; 2) Төрт ойрат тайпасы одағының 17 – 18 ғасырлардағы жалпы атауы; қ. Жоңғарлар.
Объяснение:
Организация отпора врагу. Курултай в Каракумах и Ордабасы.
Наиболее крупное нашествие джунгар на Казахское ханство началось в 1710 г. Эта угроза способствовала тому, что осенью 1710 г. в районе Каракумов был созван курултай представителей казахских жузов. На него съехались султаны, бии, родоправители, батыры всех трех жузов. Основным вопросом на курултае был вопрос о создании единого ополчения против джунгар. Тауке хан стремился укрепить централизацию власти путем ограничения полномочий султанов и управления жузами через биев. Сторонниками объединения ополчений родов и жузов в единый антиджунгарский фронт были батыры Богенбай, Жаныбек и Есет. На курултае было решено создать общеказахское ополчение во главе с Богенбай батыром. В 1711 г. военные силы трех жузов дали отпор джунгарам, отступившим к Востоку, а в 1712 г. казахские отряды вторглись в пределы Джунгарии. Ответный поход джунгар в 1713 г. закончился провалом, но успех не был закреплен и, воспользовавшись разногласием, в 1714 г. джунгары повторили внезапное вторжение. Страна оказалась в сложном положении и 1718 г. в районе р. Аягуз казахское ополчение во главе с Кабанбаем не смогло поправить его.