Заполнить таблицу про японию 8 класс 18 век
название страны особенности социального строя(общество и положение основных сословий и категорий населения) особенности политического строя(правитель, реформы, внешняя политика) особенности строя(торговля, ремесло, основные занятия населения) особенности культурного строя(религия, наука и культура)

 Если ЭСЭ просто говорит - собеседнику это может показаться криком; если кричит - тому кажется, что он уже орет. Ему следует помнить об этом, общаясь с людьми. ЭСЭ очень разговорчив. Он может часами вести разговор, в котором со стороны собеседника раздаются раз в пять минут односложные ответы. Другой диалог ему и представить сложно. Он может бесконечно рассказывать, что с ним сегодня было, где он был, что видел, что вкусненькое ел и как это можно было лучше приготовить. А его самого очень расстраивает ситуация, когда он не может вставить и слова в чужой подобный "диалог". Все должно быть красиво и уютноХотя его жизнерадостная эмоциональность и является самой сильной его чертой, он ценит ее меньше, чем иные свои Лично сам он скорее всего считает своим главным талантом умение наводить вокруг красоту и порядок. У него прекрасный вкус, практически всегда и одежда, и прическа, и косметика красивы и эстетичны. Может перешить старую вещь во что-то новое и симпатичное. С успехом пользуется бижутерией, украшениями, разнообразными безделушками. Всегда старается внести праздничность в свой внешний вид. Эти свои использует не только для себя, но и для других. Может из любой "серенькой мышки" сделать "принцессу". Первый раз взяв в руки ножницы, сделает почти профессиональную стрижку. Вы только посмотрите, какой я деловой!Еще в школе ЭСЭ приходит к выводу, что в жизни нужны развитые деловые качества. И начинает потихоньку присматриваться, кто и как что делает, учится у предприимчивых и мастеровитых людей, обращает внимание на разнообразные рекомендации в этой области, которых сейчас появляется много. Интерес этот ЭСЭ не афиширует, делает все не напоказ, а для себя. Но если кто-то начинает учить его, "как жить", ЭСЭ воспринимает это "в штыки". 

Өңдеу

Тарих сөзі көне грек тіліндегі "сұрастыру", зерттеу" ұғымынан пайда болған. Тарих оқиғалар мен фактілердің шынайылығын анықтау үшін қажет болды. Көне Рим тарихнамасында (қазіргі заманда тарихнама тарихты зерттейтін тарих ғылымының бір саласы) бұл сөз тану мақсатында емес, әңгімелеу мақсатында қолданылған. Кейіннен тарих деп барлық оқиға, факт, ойдан құрастырылған әңгімелерді айта бастады.

Тарихтың қалыптасып дамуы. Сонау ежелгі дүниеде де тарихи әңгімелерді есіне сақтап, елге айтып отыратын адамдар болған. Қазақ халқы оларды шежіре айтушылар немесе шежірешілер деп атаған. «Шежіре» сөзі – есте сақтау, жадыдағы білім, рухани қазына дегенді білдіреді. Жазба тарихтың негізін салушы б.з.б. 484-425 жылдары өмір сүрген ежелгі грек тарихшысы, жиһанкезі Геродот болып есептеледі. Ол алғаш «Тарих» атты еңбек жазып, Батыс әлеміне «тарихтың атасы» деген атпен белгілі болды. Ал Шығыста тарихтың атасы деп Сыма Цяньді атайды. Ол б.з.б. 145-86 жылдар аралығында өмір сүріп, 130 тараудан тұратын «Тарихи жазбаларды» ( «Ши цзи») қалдырды. Бір ескертетін мәселе, өзге патшалықтар сияқты Қытайда да жылнамалар жазу дәстүрі ертеден бар еді. Сыма Цянь солардың бәрін жинақтап, жүйеледі. Б.з.б. 3 мыңжылдықтан бастап, өз заманына дейінгі тарихты жазып шықты. Көне замандардан бастап, ортағасырлық моңғол хандықтарына дейінгі тарихты жазып қалдырған тарихшылардың бірі Рашид ад – Дин болды. Ол кісі 1247-1318 жылдар аралығында өмір сүріп «Жами ат-тауарих» («Жылнамалар жинағы», парсы тілінде) кітабын жазды. Бұл кітап Ұлы дала өркениетінің көшбасшылары Алаша хан, Уыз хан туралы аңыз-деректерден басталады. Тарихты жазудың құндылығын жекелеген елдерде патшалар мен хандар түсінді. Олар өз сараай маңында болған оқиғаларды жазатын арнайы адамдарды ұстап отырған. Мұндай адамдарды жылнамашылар деп атаған. Осылай жазбаша тарих дәстүрі қалыптаса бастады, ол тәрбие құралына, мектептерде оқылатын пәнге айналды. Тарихты оқып-білу не үшін қажет? Өз тарихымызды, өзге халықтар мен мемлекеттердің тарихын оқып үйрену біз үшін бұрынғы ата-бабаларымыз қандай болғанын, қазір қандай екенімізді біліп, жан-жақты саралау үшін қажет. Біз тарихымыз арқылы өте маңызды оқиғаларды есте сақтаймыз. Туған жер, ата-бабаларымыздың батырлық, ерлік дәстүрі, тыныс-тіршіліктерін тарихтан оқып білеміз. Өнеге алып, болашағымызды болжаймыз, қателіктерін қайталамауға тырысамыз. Өткен замандардағы дара тұлғалардың ерлік дәстүрін оқып-білген жас ұрпақтан ғана елім-жерім деген ерлер шығады. Тарих пен шежіре – ұлтжанды азаматтарды тәрбиелеп өсіреді. Сонымен бірге азамат баласының бүкіл тарихына ой жүргізетін жол. Біздің мақсатымыз беру-халқымыздың әлем тарихында алатын өзіндік орнын, атқаратын қызметін сезіну.