Общая численность населения России к концу 17 в. едва превышала 10 млн. человек. Большинство из них составляли русские. Расселение их основной части в 17 в. охватывало центр Европейской части страны. В то же время значительно увеличилось русское население на присоединенных при Иване IV поволжских землях. Царское правительство поощряло переселение на новые территории, жалуя земли дворянам и не притесняя крестьян-переселенцев.
По мере освоения землепроходцами сибирских и дальневосточных территорий русские приступили к строительству поселений в восточных районах страны. С местным населением они вели товарообмен: меняли продукты земледелия и животноводства на пушнину, рыбу, мясо и шкуры морских животных; передавали местному населению свой опыт возделывания земли, строительства жилищ, ведения домашнего хозяйства. Вместе с тем там, где шёл процесс колонизации новых земель, русские оказывали на коренных жителей и отрицательное влияние. Сибирские народы впервые испытали на себе действие «огненной воды» (водки), коварства и алчности некоторых представителей «белог
Жібек Жолы» (Ұлы «Жібек Жолы») — Қытайдың Ши-ан деген жерінен басталып, Шыңжаң, Орталық Азия арқылы Таяу Шығысқа баратын керуендік жол бағыты. Атауды алманиялық ғалымдары Ф. фон Рихтһофен (F. von Richthofen) бен А. Һерман (А Hеrman) 19 ғасырда ұсынған.[1] Ұлы Жібек жолы - адамзат өркениеті жасағын тарихи ескерткіштердің бірі. Біздің дәуірімізден бұрынғы II ғасырдан басталған бұл жол, Еуропа мен Азияның-Батыс пен Шығыстың арасын жалғастырған көпір болған. Оның Қазақстан жерін кесіп өтетін тұсында, VI ғасырдан бастап екі бағыт: Сырдария және Тянь-Шань жолдары бағыттары кең өрістелген. Бірінші жол Қытайдан басталып, Шығыс Түркістан Қашқар арқылы Жетісуға, содан Сырдарияны жағалап, Арал маңынан әрі қарай Батыс елдеріне өткен.
По мере освоения землепроходцами сибирских и дальневосточных территорий русские приступили к строительству поселений в восточных районах страны. С местным населением они вели товарообмен: меняли продукты земледелия и животноводства на пушнину, рыбу, мясо и шкуры морских животных; передавали местному населению свой опыт возделывания земли, строительства жилищ, ведения домашнего хозяйства. Вместе с тем там, где шёл процесс колонизации новых земель, русские оказывали на коренных жителей и отрицательное влияние. Сибирские народы впервые испытали на себе действие «огненной воды» (водки), коварства и алчности некоторых представителей «белог
Жібек Жолы» (Ұлы «Жібек Жолы») — Қытайдың Ши-ан деген жерінен басталып, Шыңжаң, Орталық Азия арқылы Таяу Шығысқа баратын керуендік жол бағыты. Атауды алманиялық ғалымдары Ф. фон Рихтһофен (F. von Richthofen) бен А. Һерман (А Hеrman) 19 ғасырда ұсынған.[1] Ұлы Жібек жолы - адамзат өркениеті жасағын тарихи ескерткіштердің бірі. Біздің дәуірімізден бұрынғы II ғасырдан басталған бұл жол, Еуропа мен Азияның-Батыс пен Шығыстың арасын жалғастырған көпір болған. Оның Қазақстан жерін кесіп өтетін тұсында, VI ғасырдан бастап екі бағыт: Сырдария және Тянь-Шань жолдары бағыттары кең өрістелген. Бірінші жол Қытайдан басталып, Шығыс Түркістан Қашқар арқылы Жетісуға, содан Сырдарияны жағалап, Арал маңынан әрі қарай Батыс елдеріне өткен.