Көптен күткен жаз мезгілімен қоса жазғы демалыс та келіп жетті. Төрт тоқсан бойы сабақ оқыған мектеп оқушылары асығыспен күтетін бұл мезгіл небір қызықты оқиғаларға толы болады ғой. Мен биылғы жазғы демалысымды отбасыммен шер шоқтығы атанған Көкшетау өңірі, атап өткенде Көкше өлкесіндегі ғажайып мекен – Бурабайда өткіздім.
Бурабай – мемлекеттік ұлттық табиғи саябағы, бұл өңірді ел арасында «Қазақстандық Швейцария» деп те атайды. Оның бірнеше себебі бар, ең алдымен бұл мекеннің әсем табиғатын сөзбен суреттеп жеткізуге мүмкін емес. Бурабай табиғаты көз тартар сұлулығымен, ауасының тазалығымен тартымды. Биік таулар, көгілдір көлдер, қарағай мен қайың ағаштары өлкенің сәнін кіргізеді. Жыл сайын бұл жерге Қазақстанның түкпір-түкпірінен, сондай-ақ, алыс және жақын шетелден демалушылар келеді. Бурабайдың балшығы мен минералды суы емдік қасиетке бай.
Біз отбасымызбен осындағы қонақ үйлердің біріне орналастық. Күнделікті көлге шомылуға барып, ал одан соң түрлі экскурсияларға баратынбыз, солардың ішінде Абылай алаңы, Оқжетпес, Ұйқыдағы батыр, Жұмбақтас ерекше әсер қалдырды. Жазғы демалысымды қызықты әрі денсаулыққа пайдалы өткіздім. Енді отбасымызбен қысқы мезгілде келіп демалсақ деп жоспарлап та қойдық.
Казахская Швейцария – таково второе название этой удивительной местности в Северном Казахстане (район Кокшетау).
Среди желтой, опаленной солнцем, бесконечной степи вдруг «вырастает» зеленая стена леса. А уже за ней взору открывается по-настоящему дивная местность: Огромные вековые деревья, каменные горные хребты, фантастические изгибы скал, тихие «околдованные» озера, полные рыбы. Бурабай или Боровое – поистине таинственное и загадочное место. «Бура» по-казахски означает «верблюд». С этим связана старая легенда о верблюде, жившем в этих местах. Узнав о том, что сюда идут люди, верблюд обернулся тулпаром (крылатым скакуном) и полетел к пику Кокшетау, таким образом от людей, как от надвигающегося несчастья.
На территории Бурабая археологи обнаружили склад орудий эпохи бронзы. Это свидетельствует о том, что Бурабай был населен не только охотниками, но и земледельцами и скотоводами. Здесь не раз проходили скифские племена, шедшие на добычу золота и руды.
Бурабай не слишком богат памятниками материальной культуры. Но его удивительная природа производит впечатление не меньше чем некоторые великие замки и дворцы.
Чего стоит только один взгляд на Окжетпес – самую красивую скалу Бурабая. Казахи говорят: «даже стрелой ее никто не достанет». А как великолепны сосновые леса Бурабая! Зимой сосновый лес покрыт белым снегом, летом - легкий ветер распыляет вокруг ароматические волны сосновой смолы, осенью - лес полон особенных ароматов - смеси влажной сосновой коры с грибами и травами. Есть в Бурабае и березовые леса.
Бурабай – это уникальное место для тех, кто собирает лекарственные травы, это лучшее место для отдыха, самосозерцания, прогулок… Бурабай - курорт, известный далеко за пределами Казахстана, знаменит лечебницами, которые практикуют оздоровление с кумыса – лошадиного молока.
Бурабай.
Көптен күткен жаз мезгілімен қоса жазғы демалыс та келіп жетті. Төрт тоқсан бойы сабақ оқыған мектеп оқушылары асығыспен күтетін бұл мезгіл небір қызықты оқиғаларға толы болады ғой. Мен биылғы жазғы демалысымды отбасыммен шер шоқтығы атанған Көкшетау өңірі, атап өткенде Көкше өлкесіндегі ғажайып мекен – Бурабайда өткіздім.
Бурабай – мемлекеттік ұлттық табиғи саябағы, бұл өңірді ел арасында «Қазақстандық Швейцария» деп те атайды. Оның бірнеше себебі бар, ең алдымен бұл мекеннің әсем табиғатын сөзбен суреттеп жеткізуге мүмкін емес. Бурабай табиғаты көз тартар сұлулығымен, ауасының тазалығымен тартымды. Биік таулар, көгілдір көлдер, қарағай мен қайың ағаштары өлкенің сәнін кіргізеді. Жыл сайын бұл жерге Қазақстанның түкпір-түкпірінен, сондай-ақ, алыс және жақын шетелден демалушылар келеді. Бурабайдың балшығы мен минералды суы емдік қасиетке бай.
Біз отбасымызбен осындағы қонақ үйлердің біріне орналастық. Күнделікті көлге шомылуға барып, ал одан соң түрлі экскурсияларға баратынбыз, солардың ішінде Абылай алаңы, Оқжетпес, Ұйқыдағы батыр, Жұмбақтас ерекше әсер қалдырды. Жазғы демалысымды қызықты әрі денсаулыққа пайдалы өткіздім. Енді отбасымызбен қысқы мезгілде келіп демалсақ деп жоспарлап та қойдық.
Казахская Швейцария – таково второе название этой удивительной местности в Северном Казахстане (район Кокшетау).
Среди желтой, опаленной солнцем, бесконечной степи вдруг «вырастает» зеленая стена леса. А уже за ней взору открывается по-настоящему дивная местность: Огромные вековые деревья, каменные горные хребты, фантастические изгибы скал, тихие «околдованные» озера, полные рыбы. Бурабай или Боровое – поистине таинственное и загадочное место. «Бура» по-казахски означает «верблюд». С этим связана старая легенда о верблюде, жившем в этих местах. Узнав о том, что сюда идут люди, верблюд обернулся тулпаром (крылатым скакуном) и полетел к пику Кокшетау, таким образом от людей, как от надвигающегося несчастья.
На территории Бурабая археологи обнаружили склад орудий эпохи бронзы. Это свидетельствует о том, что Бурабай был населен не только охотниками, но и земледельцами и скотоводами. Здесь не раз проходили скифские племена, шедшие на добычу золота и руды.
Бурабай не слишком богат памятниками материальной культуры. Но его удивительная природа производит впечатление не меньше чем некоторые великие замки и дворцы.
Чего стоит только один взгляд на Окжетпес – самую красивую скалу Бурабая. Казахи говорят: «даже стрелой ее никто не достанет». А как великолепны сосновые леса Бурабая! Зимой сосновый лес покрыт белым снегом, летом - легкий ветер распыляет вокруг ароматические волны сосновой смолы, осенью - лес полон особенных ароматов - смеси влажной сосновой коры с грибами и травами. Есть в Бурабае и березовые леса.
Бурабай – это уникальное место для тех, кто собирает лекарственные травы, это лучшее место для отдыха, самосозерцания, прогулок… Бурабай - курорт, известный далеко за пределами Казахстана, знаменит лечебницами, которые практикуют оздоровление с кумыса – лошадиного молока.