Қайырымдылық - мейірімділіктің іс жүзіндегі бір көрінісі. Қайырымдылық - мүдделі, кіріптар, көмекке құштар адамдарға іс жүзінде жақсылық жасау.Қазіргі заманда байыған дамдар «қайырымдылық қауымдастығын» ұйымдастырып, сол арқылы жеке адамдарға, әрі асса, бүкіл елге қайырымдылық жасайды. Халқымыз көмекке мұқтаж адамға көмек көрсетіп, қайырымдық жасау,кіріптарға қайыр беру, қарттарды аялау, мүгедектерді қорғап қоршау әрбір қайырымды адамның адамгершілік борышы деп есептейді. Қайырымдылық жылу беру, сыйлық ұсыну, демеуші болу, сый-сыбаға тарту, көрімдік, байғазы бәсіре т.б жөн –жоралғылар арқылы іс жүзінде ізеттілікпен, ілтипаттылықпен, инабаттылықпен, сыпайылықпен орындалады. Қайырымды, мейірімді адам- айналасындағыларға және бүкіл адамзатқа тек жақсылық ойлап, оларға мейір-шапағатын төгіп, жанашырлық, қамқорлық, қайырымдылық жасауға әзір тұрады, әркімге әдеппен, ізетпен, инабатпен қарайды.
Бақытты отбасы-кез келген адам үшін баға жетпес байлық. Бірақ әркімнің бақытты отбасы туралы түсінігі әртүрлі. Біреулер үшін бақытты отбасы-бұл бай отбасы; ата-анасы табысты жұмыста жұмыс істейді, жоғары жалақы алады; үлкен жеке үйі бар тұратын; әлемді көп шарлайды; сәнді, қымбат заттардың түр-түрі бар; түрлі тағамдар күн сайын. Бұның бәрі әрине, жақсы. Дегенмен, бақытты отбасы дегеніміз-бұл дені саулықтағы әке-анамыз, қуанышты іні, қарындастарымыз, тірі ата-әжелеріміз, қамқор аға, әпкелеріміз дегендердікі дұрыс. Үйге келгеніңде ауыр күннен соң, шаршап, аш, ал үйде сені отбасың күтуде, барлығы бірге және жүздерінде күлкі. Сонда сен түсінесің, бақыттың ақшада емес екенін.
