1.Бір домбыра жасау үшін 4-5 түрлі ағаш керек. Қазақстанда қызыл және қара ағаш мүлдем өспейді. Бізде еменнің бір ғана түрі өссе, шетелде оның бірнеше түрі бар. Бірақ, бұл ағаштардың бәрін қазіргі таңда елімізден табуға болады. Қаржыңыз болса болғаны.
Ең бірінші тапсырысқа сай ағаш сатып алынады. Қара ағаштан немесе жаңғақтан қалыңдығын 3 миллиметрдей етіп, домбыраның шанағын ойып шығару қажет. Содан кейін қалыңдығы 2,5 немесе 3 сантиметр көлемде домбыраның мойын ағашы әзірленеді. Мойын ағаш адамның ұстауы үшін өте ыңғайлы болуы тиіс. Кейін шанақ қалыпқа салынып иіліп, пеште күйдіріледі. Тұлыбы құралған соң, домбыраның құлағы орналасатын бас ағаш бекітіледі. Бұлардан кейін шанақтың бетін дайындау керек. Оған да төрт түрлі ағаш қажет. Бөліктері өзара желімнің көмегімен жабыстырылады. Дайын болғанда домбыраны әбден сүргілеп, оюлап, лак жағу керек.
Соңында құлағын салып, ортасынан тесік ойылады және ішек байланып, тиегі салынады.
2.
А.В. Затаевич жинап, нотаға түсіріп, баспадан шығарған. Бұл жинаққа Қазақстанның әр өңірінен (Адай, Бөкей, Семей және Орал аймақтарынан) жазылып алынған күйлер мен әндер, терме, толғау үлгілері енген. Күйлер – Бөкей, Адай, Орал, Түрікмен топтарына, әндер – Жымпиты, Гурьев, Бөкей топтарына бөліп орналастырылған. Этнограф басылымның алғысөзі мен 403 ескертпесін жазған. Бұл ескертпелердің А. Жұбанов айтып көрсеткен ескірген тұстары да бар. Жинаққа барлығы 400-ден аса ән, 100-ге жуық күй енген. Олардың қатарында қазақ тарихы тақырыбына құрылған
3. Домбырамен әртүрлі өлеңдер, күйлер ойнауға болады. Қазіргі кезде домбыра жеке әнді сүйемелдеуге, күй тартуға, халықтық-фольклорлық музыкада, классикалық шығармаларды орындауға қолданылатын, мүмкіндігі кең музыкалық аспап болып табылады. Домбыра ежелде қазақтың тарихын баяндаған музыкалық аспаптардың бірі.
1.Бір домбыра жасау үшін 4-5 түрлі ағаш керек. Қазақстанда қызыл және қара ағаш мүлдем өспейді. Бізде еменнің бір ғана түрі өссе, шетелде оның бірнеше түрі бар. Бірақ, бұл ағаштардың бәрін қазіргі таңда елімізден табуға болады. Қаржыңыз болса болғаны.
Ең бірінші тапсырысқа сай ағаш сатып алынады. Қара ағаштан немесе жаңғақтан қалыңдығын 3 миллиметрдей етіп, домбыраның шанағын ойып шығару қажет. Содан кейін қалыңдығы 2,5 немесе 3 сантиметр көлемде домбыраның мойын ағашы әзірленеді. Мойын ағаш адамның ұстауы үшін өте ыңғайлы болуы тиіс. Кейін шанақ қалыпқа салынып иіліп, пеште күйдіріледі. Тұлыбы құралған соң, домбыраның құлағы орналасатын бас ағаш бекітіледі. Бұлардан кейін шанақтың бетін дайындау керек. Оған да төрт түрлі ағаш қажет. Бөліктері өзара желімнің көмегімен жабыстырылады. Дайын болғанда домбыраны әбден сүргілеп, оюлап, лак жағу керек.
Соңында құлағын салып, ортасынан тесік ойылады және ішек байланып, тиегі салынады.
2.
А.В. Затаевич жинап, нотаға түсіріп, баспадан шығарған. Бұл жинаққа Қазақстанның әр өңірінен (Адай, Бөкей, Семей және Орал аймақтарынан) жазылып алынған күйлер мен әндер, терме, толғау үлгілері енген. Күйлер – Бөкей, Адай, Орал, Түрікмен топтарына, әндер – Жымпиты, Гурьев, Бөкей топтарына бөліп орналастырылған. Этнограф басылымның алғысөзі мен 403 ескертпесін жазған. Бұл ескертпелердің А. Жұбанов айтып көрсеткен ескірген тұстары да бар. Жинаққа барлығы 400-ден аса ән, 100-ге жуық күй енген. Олардың қатарында қазақ тарихы тақырыбына құрылған
3. Домбырамен әртүрлі өлеңдер, күйлер ойнауға болады. Қазіргі кезде домбыра жеке әнді сүйемелдеуге, күй тартуға, халықтық-фольклорлық музыкада, классикалық шығармаларды орындауға қолданылатын, мүмкіндігі кең музыкалық аспап болып табылады. Домбыра ежелде қазақтың тарихын баяндаған музыкалық аспаптардың бірі.
4. Ерте - кеш, жұмсақ - қатты, кең - тар
5. ?