Тұрлаусыз мүшелер - сөйлемнің тұрлаулы мүшелерінің айналасына топтасып, семантикалық жағынан кеңейтіп, толықтыратын мүшелер.
Тұрлаусыз мүшелерді тіл білімінде үш топқа бөліп қарау қалыптасқан:
анықтауыш;
толықтауыш;
пысықтауыш.
Осылайша жіктеуде олардың тұрлаулы мүшелерге мағыналық қатынасы негізге алынады. Дегенмен, олардың қай сөз табынан болған мүшемен қатысы да ескеріледі. Мысалы, Ол шебер сөйледі. Ермек шебер ойыншы. Мұндағы шебер сөзі бірінші сөйлемде пысықтауыш, екінші сөйлемде анықтауыш қызметінде жұмсалып тұр. Толықтауыш пен пысықтауыш көбіне баяндауышпен, ал анықтауыш көбіне бастауышпен және субстантивтенген басқа мүшелермен байланысты болады десек те, тұрлаусыз мүшелер туралы мәселелер сөздердің тіркесуімен байланыста қаралғанда ғана шешімін табады.
Қонағыңнын алғысы алтыннан қымбат.Благодарность гостя твоего, дороже золотого подарка его.Келгенше, қонақ ұялар, келген соң, үй иесі ұялар.Волнуется гость, когда в гости идет, хозяин волнуется, когда гость придет.Қонақты сөзбен тойғыза алмайсын.Гость не будет сыт словами.Қонақ аз отырып, көп сынайды.Гость немного посидит, да многое углядит.Қонақ келді — ырысын ала келді.Гость приходит — счастье в дом с собой приводит.Қонақ келсе есікке, жүгіріп шық, кешікпе.Если гость придет, беги к двери, не опоздай.Сыйлы қонағың келсе, итіне сүйек таста.Если пришел уважаемый гость, и собаке его кинь кость.Қонағыңның алтынын алма, алғысын ал.Золото у гостя не бери, а лучше благодарность проси.Қонақ келсе, ет пісер, ет піспесе, бет пісер.Когда гость приходит, мясо хозяин готовит, если мяса не имеет — лицо хозяина краснеет.Құтты қонак келсе, қой егіз табады.Когда желанный гость придет, овца двойню принесет.
Казахские традиции — множество представлений, обрядов, привычек и навыков практической и общественной деятельности казахов.
Современный Казахстан переживает период национального возрождения[1][2] и возрождение национальной государственности[3].
Ранее имело место сознательное изживание и уничтожение традиций на протяжении всего двадцатого века. За семидесятилетний советский период в Казахстане боролись с пережитками
Национальные виды спорта[править | править вики-текст]Основная статья: Казахские национальные игрыБайга — конный спортАламан-байга — скачки на длинные дистанции (40 шакырым)Жорга-жарыс — скачки иноходцевКыз куу (погоня за девушкой) — догонялки на лошадях между девушкой и парнемКокпар — козлодрание (борьба конников за тушу козла)Тенге алу — подними монету на скаку и прочая джигитовкаСаис — борьба сидя на лошадяхКазакша курес — национальная казахская борьбаТогыз кумалак — девять шариков (настольная игра)Асык [2] — игра бараньими коленными косточками на площадке (аналогичная игре в бабки) [3].Жамбы ату — стрельба по высоко подвешенной мишени «жамбы» верхом на быстро скачущей лошади.Тартыспак — командная верховая игра на стаскивание с лошадей.
Тұрлаусыз мүшелер - сөйлемнің тұрлаулы мүшелерінің айналасына топтасып, семантикалық жағынан кеңейтіп, толықтыратын мүшелер.
Тұрлаусыз мүшелерді тіл білімінде үш топқа бөліп қарау қалыптасқан:
анықтауыш;
толықтауыш;
пысықтауыш.
Осылайша жіктеуде олардың тұрлаулы мүшелерге мағыналық қатынасы негізге алынады. Дегенмен, олардың қай сөз табынан болған мүшемен қатысы да ескеріледі. Мысалы, Ол шебер сөйледі. Ермек шебер ойыншы. Мұндағы шебер сөзі бірінші сөйлемде пысықтауыш, екінші сөйлемде анықтауыш қызметінде жұмсалып тұр. Толықтауыш пен пысықтауыш көбіне баяндауышпен, ал анықтауыш көбіне бастауышпен және субстантивтенген басқа мүшелермен байланысты болады десек те, тұрлаусыз мүшелер туралы мәселелер сөздердің тіркесуімен байланыста қаралғанда ғана шешімін табады.
Казахские традиции — множество представлений, обрядов, привычек и навыков практической и общественной деятельности казахов.
Современный Казахстан переживает период национального возрождения[1][2] и возрождение национальной государственности[3].
Ранее имело место сознательное изживание и уничтожение традиций на протяжении всего двадцатого века. За семидесятилетний советский период в Казахстане боролись с пережитками
Национальные виды спорта[править | править вики-текст]Основная статья: Казахские национальные игрыБайга — конный спортАламан-байга — скачки на длинные дистанции (40 шакырым)Жорга-жарыс — скачки иноходцевКыз куу (погоня за девушкой) — догонялки на лошадях между девушкой и парнемКокпар — козлодрание (борьба конников за тушу козла)Тенге алу — подними монету на скаку и прочая джигитовкаСаис — борьба сидя на лошадяхКазакша курес — национальная казахская борьбаТогыз кумалак — девять шариков (настольная игра)Асык [2] — игра бараньими коленными косточками на площадке (аналогичная игре в бабки) [3].Жамбы ату — стрельба по высоко подвешенной мишени «жамбы» верхом на быстро скачущей лошади.Тартыспак — командная верховая игра на стаскивание с лошадей.