1.Мәтіндерге салыстырмалы анализ жасаңыз «А» нұсқасы
Мен ескіше жыл басы деп есептелетін «Наурыз күні» киіз үйде туыппын. Қазақ даласының ең суық жағын жайлайте
бірсыпырасы XX ғасырдың бас кезінде де қыс айларын киіз үйде өткізеді екен.
Ол күні жер сілкінбеген, күн түгіл ай да тұтылмаған, есте қаларлықIборан да болмаған, ең аяғы қалжа сүйегіне итте
алмаған. Менсіз де үбірлі-шүбірлі бір қора үйде тағы бір бала туа салған да, басқа балалардың атына ұйқастыра ат
Әрине, ол күннен менің есімде қалған еш нәрсе жоқ. Болысым кім, патшам кім... табым кім, онда менің жұмысым бе
Кейін ондайды ұнатпасам да, ол кезде тістеген мен шаққанға да енжар болған сияқтымын, жылауық болмаппын.
«Б» нұсқасы
Мен, Сұлтанова Әлия Айханқызы, 1964 жылы 20 сәуірде Талдықорған облысы Ақсу ауданының Қызылтаң ауылын
қазақ. Әкем – Сұлтанов Айхан, орта мектепте мұғалім, шешем – Омарова Гүлсім, ауылдық ауруханада дәрігер.
1981 жылы Ақсу ауданы 1.Жансүгіров атындағы орта мектепті бітіріп, Қыздар педагогикалық институтының филоле
оқуға түстім. 1986 жылы үздік бітіріп, қазақ тілі мамандығы бойынша аспирантураға қабылдандым. 1989 жылы оқы
қызметке аталған институтқа қалдырылдым.
1995 жылы «Шырай категориясы» тақырыбында кандидаттық диссертация қорғадым.
Тұрмыстамын, жолдасым – Омаров Серік Бекұлы, 1961 жылы туған, «Алматықұрылыс» акционерлік бірлестігінде е​

Ең үздік күндіз менің өмірімде болды менің туылған. Өйткені осы кезден бастап бастадым өзінің өмірлік жолы. Өмір адамға беріледі үшін ол өмір сүрді, оның бекер емес. Қалай айтылған дәйексөз: "Өмір бессмысленна біз өзіміз шешеміз, қандай мағынасы оны толтыру". Бұл ең бағалы сыйлық беріледі – адамға өмір. Оны менен тәуекелге жоқ, тыныш және тыныш емес, қалдырып, өзі туралы белгіні тарихы. Бірақ қалай қорықпай баруға және өз мақсаттары. Қол жеткізу барлығы, сыйластық. Өйткені, әр адамда осы жерді үлкен әлеуетке ие. Тек тырысып, оны дамыту.

Алғашқыда Оспан ишанның мешітінен дәріс алып, араб тілін үйренеді.1918 жылы Електегі екі кластық орыс-қазақ училищесін бітірген.Темір-Орқаш болысының әуелі хатшысы, кейін төрағасы болады.1920 жылы Орынбор қаласындағы “Хусайния” медресесін бітіреді. Араб, парсы, орыс, латын, түрік, жапон, француз, ағылшын, неміс тілдерін меңгереді.1920 жылы “Ай” атты журнал ұйымдастырып, оның бетінде М.Горькийдің “Сұңқар туралы жыр”, “Дауылпаз туралы жыр”, “Хан мен ұлы”, т.б. шығармаларын қазақ тіліне аударып жариялаған. Ақындық, жазушылық өнерімен де танылып, өлең, пьеса, т.б. жазған. Мысалы, “Мақпал – Сегіз” дастанының желісі бойынша Жұбанов Тілепбергеновпен бірігіп жазған пьесасы Ақтөбедегі кеңес-партия мектебінің, педагог техникум оқушыларының қатысуымен сахнаға шығарылып, қала жұртшылығына көрсетіледі. “Ай” деген өлеңі жоғарыда аталған журналдың беташары ретінде жарияланды. Көпшілік көкейіне тез қонатын сықақ, фельетондары сахнада, сауық кештерінде айтылып жүрсе, кейбіреулері “Еңбекші Қазақта” жарияланған. 1925 жылы Жұбановтың режиссерлігімен Ақтөбе қаласында М.Әуезовтің “Еңлік – Кебек” пьесасы қойылады.1920 – 22 жылдары ауылда мұғалім1922 – 24 жылдары Темір уездік оқу-ағарту бөлімінде басшы.1924 – 29 жылдары Ақтөбе губерниясы оқу-ағарту бөлімінде басшы қызметтер атқарды, сонымен бір мезгілде Ақтөбе педагогикалық техникумындасабақ берді. Қызметтен қолы бос уақытта өз бетімен білімін толықтырған.Түркі тілдес республикалардың жаңа әліпбиге көшуіне арналып, 1925 жылы Мәскеуде өткізілген кеңеске қатысып, онда сөз сөйледі. Жаңа әліпбиді енгізу мәселелерімен айналысқан Әзірбайжан ғалымы Ағамалы оғлымен жиі хат жазысып тұрды. 1927 жылдан бастап Жұбанов Санкт-Петербургтегі орыс ғалымдарымен байланыс жасады. Түркі тілдерін зерттеуші академик А.Н. Самойлович, шығыстанушы В.В. Бартольд, тілші ғалым А.В. Щерба, т.б. еңбектерін алдырып оқыды.1928 жылы Санкт-Петербургтегі Шығыс тілдері институтының (Шығыстану институты) толық курсын бітірді.1929 жылы осы институттың академигі Самойлович басқаратын “түркітану семинарийіне” оқуға түсті.1930 жылы КСРО Ғылым Академиясының Тіл білімі институтының аспиранты болды. Н.Я. Марр, И.И. Мещанинов, А.В. Богородицкий, т.б. белгілі тілші ғалымдардан дәріс алды.1932 – 37 жылдары ҚазПИ-де (қазіргі Алматы мемлекеттік университеті) профессор, қазақ тілі мен әдебиеті кафедрасының меңгерушісі болды.