1. Мәтіннің мазмұнын танысып , орысша түсінгендеріңіз туралы қысқаша түсініктеме беріңіз/ Ознакомьтесь с содержанием текста и дайте краткое письменное пояснение на русском языке , что Вы поняли по данному тексту. 2. Мәтінде бірыңғай мүшелері бар сөйлемді тауып, астын сызыңыз/ Найдите и выпишите предложения с однородными членами и подчеркните их согласно правилам казахского языка. Облыстық басылымдар. «Солтүстік Қазақстан» газеті – облысымыздың ең басты газеті. Ол біздің аймағымыздың қоғамдық-саяси өміріміз туралы мәлімет береді. Облыстық газет аймағымызда мемлекеттің ақпараттық саясатын өткізуге тапсырысын орындайды. Газет Петропавл қаласында басылады. Газет аптасына қазақ және орыс тілдерінде 3 рет шығады. «Солтүстік Қазақстан» газетінің тарихы 1907 жылдан 16 маусымнан басталады. Бірінші шығарушы-редакторы К.И.Геркулесов болды. Өзінің басылым уақыты аралығында газет бірнеше рет өзінің атауын өзгерткен. Ол «Приишимье», «Известия Петропавловского Совета солдатских и крестьянских депутатов», «Мир труда», «Ленинское знамя» деп аталған. 1998 жылы газет «Құрмет белгісі» орденімен марапатталды. 1998 жылдан бастап газет «Солтүстік Қазақстан» атауында шығарылатын болды.

1)Өзіндік пікір \идея\ : Менің ойымша әкіс жылқының ісі дұрыс болмады.

2)Дәлел : Өйткені бұл еріншектікке жатады. Ал ерішекттіктен сен өз мақсатына жете алмайсын.

3)Өз пікірін дәлелдейтін мысал : Мысалы екінші жылқы еңбектенді. Соның арқасында оны сатып жіберген жоқ.

4)Өз пікіріне қарсы пікір : Әкіс жылқы ерінгеннен аз іс жасады.

5)Қарсы пікірді жоққа шығаратын мысал : Қарсы пікірді жоққа шығаратын мысал : Ерінсен сені келесі саудагерде сатып жіберуі мүмкін. Сондықтан еңбектеніп мақсатына жете аласын.

6)Қорытынды : Қорытындылай келсек, әкіс жылқы саудагерге керек болмай қалды.

914

Объяснение:

ЖАМБЫЛ ЖАБАЕВ

АҚЫН ӨМІРІ

Шу өзенінің бойымен жүре берсеңіз Хан және Жамбыл деген екі тауға кез боласыз. Менің әкем Жабай бір кезде осы тауларда көшіп-қонып жүрген. Жамбыл тауының етегінде, қақаған қатты боранды күні мен туыппын! Маған сол көне Жамбыл тауының есімі ат болып тағылыпты. Бұл 1846 жылы  февраль айы екен.Менің әкем Жабай шоқпыт шапанды көшпелі кедей болған. Тұрған жеріміз құлазыған кең, жазық дала еді. Сондықтан да мен балалық шағымда егісті де, бақты да, арықты да көрмедім. Жазық кең дала менің Отаным болды.  Мен киіз үйде өстім. Сол кездегі барлық қазақ балаларындай мені де көшкенде бесігіммен алып жүрді. Бала кезімде мен тентектеу болдым. Қарттарды да, әкемді де тыңдағым келмеді. Мені қозы бағуға жіберетін, мен бармай қоятынмын. Маған отын тер дейтін — мен тіл алмай қасаратынмын. Менің ағам, әкемнің інісі белгілі домбырашы еді. Мен домбыра тыңдауға әуес едім. Он екі жасымда одан домбыраны үйрендім. Домбыра қолыма тигенде барлық тентектікті ұмытып, бүкіл жан жүйем елжірегендей болатын еді. Менің қой баққым келмеді. Домбыра тартып, ән салу мені қатты қызықтырды. Табиғат маған күшті де жуан дауыс берді. Мен далада ән шырқағанда дауысым бүкіл даланы күңіренткендей сезінетін едім.  Он төрт жасымда әкемнен қол үзіп, өзімше күн көруге мықтап бел байладым. Ораза кезінде үй-үйді аралап, жарапазан айтатын болдым. Менің өлеңім жұртқа ұнап, маған сый-сипат көрсете бастады.