1-Сұрақ. ауаның табиғаттағы пайдасын айт. 2-Сұрақ. Адам өміріне ауаның пайдасын дәлелде. 3-Сұрақ. Өсімдіктер тіршілігіне ауаның керектігі жайында айт. 4-Сұрақ. Жануарлар тіршілігіндегі ауаның маңызы. 3. Жаңа материалды меңгерту 1-сұрақ Қатты қапырық ыстықта шөлдеген адамға не керек?- Су. 2-сұрақ. Сусыз тіршілік жоқ. Неге?
Халық ауыз өнері, фольклор-бұл ғасырлар бойғы халық даналығы. Бұнда даусыз шындық бекітілген, халық өнері өте ертеден бастау алған. Біздің ата-бабаларымыздың жан-жақты өмірі фольклорда түпнұсқасында орын алған. Сондықтан да халық ауыз әдебиеті түрлі жанрға бай. Әр жанрға өзіндік ерекшеліктер және дәстүрлік тексерілген әдістер, берілу тән. Көптелген жылдар бойы, әрбір еңбек ауыздан ауызға, ұрпақтан ұрпаққа әркезеңде өзгеріп, бояуы қанығып беріліп отырған. Халық ауыз әдебиеті- бұл үлкен ата-баба даналығы көмбесі, олардың білім көзі, осы әлемдегі қазіргі және келер ұрпаққа сенімді мәдени жолсерік.і
Қазтуған Сүйінішұлы (XVII ғасыр) - мырза, батыр, жырау. Халық арасында Қарға бойлы Қазтуған атанып кеткен айтулы жорық жырауы.
Қазтуған жыраудың "Мадақ жыры", "Туған жермен қоштасу" сынды туындыларын ежелгі қазақ поэзиясының таңдаулы үлгілеріне жатқызуға болады. Ақынның халық жыраулары арқылы жеткен бірқатар толғаулары И.Березиннің "Түрік хрестоматиясында" (1862), Ғабдолла Мұштақтың 1910 жылы шыққан "Шайыр, яки қазақ ақындарының басты жырлары" жинағында, М.Мағауиннің "Алдаспан" кітабында (1970) жарияланды.
Халық ауыз әдебиеті- бұл үлкен ата-баба даналығы көмбесі, олардың білім көзі, осы әлемдегі қазіргі және келер ұрпаққа сенімді мәдени жолсерік.і
Қазтуған Сүйінішұлы (XVII ғасыр) - мырза, батыр, жырау. Халық арасында Қарға бойлы Қазтуған атанып кеткен айтулы жорық жырауы.
Қазтуған жыраудың "Мадақ жыры", "Туған жермен қоштасу" сынды туындыларын ежелгі қазақ поэзиясының таңдаулы үлгілеріне жатқызуға болады. Ақынның халық жыраулары арқылы жеткен бірқатар толғаулары И.Березиннің "Түрік хрестоматиясында" (1862), Ғабдолла Мұштақтың 1910 жылы шыққан "Шайыр, яки қазақ ақындарының басты жырлары" жинағында, М.Мағауиннің "Алдаспан" кітабында (1970) жарияланды.
Объяснение:
только соларды гана блем сорри