Менің онымен таныстығым анашымның айтқан әңгімелерінен басталған шығар. Бұрын Шымкент қаласында тұрған анам ыстық ауа райына үйреніп қалған болатын. Ал Алматының Шымкентке қарағанда суық екені рас. Алайда ол тамыз айындағы Алматының ауа райын көріп, қатты таңқалған. Сол сәтте бұл қаланың өзіне бірден ұнайтынын түсінген. Бұл қала оны әсем табиғатымен, биік тауларымен, гүлдерінің жұпар иісімен таңқалдырған. Ал мен Алматыны басқа қырынан көрдім десем де болады. Себебі, бұл менің туған қалам. Оны ешбір мекенмен салыстыра алмаймын.
Мен туған қаламды жақсы көремін. Бұл жерде көптеген көркем жерлер мен түрлі ескерткіштер, мұражайлар бар. Қаланың ең көркем жерлерінің бірі – Хамит Ерғали жағалауы. Ол Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-дың жанынан ағып өтеді. Оның жанында кішкене балаларға арналған ойын алаңдары бар.
Ал Көк-Төбенің әсем табиғатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес. Оның биік нүктесінен Алматыны алақандағыдай көруге болады. Мұнымен қатар, Алматы қаласында “Мен қаламды шексіз сүйемін” атты жазуы бар автобустар жүреді.
Ауылға барып келген сайын қаламдағы өзгерістерді көріп қуанып қаламын. Күн сайын жаңа ғимараттар мен үйлер салынып жатады. Түрлі-түсті гүлдер көздің жауын алады.Мен бұл қаланы ерекше жақсы көремін.
Мұхтар Құрманалин - 1927 жылы 10 қазанда Ақтөбе облысының Қарабұтақ ауданында (қазір Әйтеке би атында), Аралтөбе елді мекеніне таяу ауылда туған. Ашаршылық жылдары ата-анасы Сыр бойына қоныс аударып, балалықшағы Қазалы ауданының «Дихан» ұжымшарында (кейін Ғ.Мұратбаев атында) өткен. Жетіжылдық мектепті бітіргеннен кейін Қазалыдағы педагогикалық училищеге, сонан соң Қызылорданың Н.Б,Гоголь атындағы (қазір Қорқыт баба атында) институтына түскенмен, тұрмыс жағдайының қиындығына байланысты оқуын одан әрі жалғастыра алмады, Бірнеше жыл ауыл мектептерінде ұстаздық етті. 1958 жылы журналистік қызметке ауысты. Ақтөбе облыстық, Батыс Қазақстан өлкелік газеттері редакцияларында бөлім меңгерушісі болды. Осы жылдары оның өлеңдері облыстық, республикалық газет-журналдарда жиі жариялат бастады. Мәскеулік ақын Вл.Савельевтің аударуымен «Вечный огонь» деген жыр жинағы орыс тілінде басылды. Ақынның таңдаулы өлеңдері қазақ поэзиясы антологиясына (1977) енген. 1971-1987 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы Батыс Қазақстан облысаралық бөлімшесінің әдеби кеңесшісі болды. «Жалын», «Балауса» баспалары жариялаған жабық конкурстардың екі дүркін жүлдегері. Қазір зейнеткерлік демалыста.
ответ:Алматы - әсем қала
Менің онымен таныстығым анашымның айтқан әңгімелерінен басталған шығар. Бұрын Шымкент қаласында тұрған анам ыстық ауа райына үйреніп қалған болатын. Ал Алматының Шымкентке қарағанда суық екені рас. Алайда ол тамыз айындағы Алматының ауа райын көріп, қатты таңқалған. Сол сәтте бұл қаланың өзіне бірден ұнайтынын түсінген. Бұл қала оны әсем табиғатымен, биік тауларымен, гүлдерінің жұпар иісімен таңқалдырған. Ал мен Алматыны басқа қырынан көрдім десем де болады. Себебі, бұл менің туған қалам. Оны ешбір мекенмен салыстыра алмаймын.
Мен туған қаламды жақсы көремін. Бұл жерде көптеген көркем жерлер мен түрлі ескерткіштер, мұражайлар бар. Қаланың ең көркем жерлерінің бірі – Хамит Ерғали жағалауы. Ол Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-дың жанынан ағып өтеді. Оның жанында кішкене балаларға арналған ойын алаңдары бар.
Ал Көк-Төбенің әсем табиғатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес. Оның биік нүктесінен Алматыны алақандағыдай көруге болады. Мұнымен қатар, Алматы қаласында “Мен қаламды шексіз сүйемін” атты жазуы бар автобустар жүреді.
Ауылға барып келген сайын қаламдағы өзгерістерді көріп қуанып қаламын. Күн сайын жаңа ғимараттар мен үйлер салынып жатады. Түрлі-түсті гүлдер көздің жауын алады.Мен бұл қаланы ерекше жақсы көремін.
Объяснение:
Мұхтар Құрманалин - 1927 жылы 10 қазанда Ақтөбе облысының Қарабұтақ ауданында (қазір Әйтеке би атында), Аралтөбе елді мекеніне таяу ауылда туған. Ашаршылық жылдары ата-анасы Сыр бойына қоныс аударып, балалықшағы Қазалы ауданының «Дихан» ұжымшарында (кейін Ғ.Мұратбаев атында) өткен. Жетіжылдық мектепті бітіргеннен кейін Қазалыдағы педагогикалық училищеге, сонан соң Қызылорданың Н.Б,Гоголь атындағы (қазір Қорқыт баба атында) институтына түскенмен, тұрмыс жағдайының қиындығына байланысты оқуын одан әрі жалғастыра алмады, Бірнеше жыл ауыл мектептерінде ұстаздық етті. 1958 жылы журналистік қызметке ауысты. Ақтөбе облыстық, Батыс Қазақстан өлкелік газеттері редакцияларында бөлім меңгерушісі болды. Осы жылдары оның өлеңдері облыстық, республикалық газет-журналдарда жиі жариялат бастады. Мәскеулік ақын Вл.Савельевтің аударуымен «Вечный огонь» деген жыр жинағы орыс тілінде басылды. Ақынның таңдаулы өлеңдері қазақ поэзиясы антологиясына (1977) енген. 1971-1987 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы Батыс Қазақстан облысаралық бөлімшесінің әдеби кеңесшісі болды. «Жалын», «Балауса» баспалары жариялаған жабық конкурстардың екі дүркін жүлдегері. Қазір зейнеткерлік демалыста.