1 – тапсырма. 52\53 беттегі мәтін бойынша диалог құрастырыңдар. (составьте диалог по тексту) текст:
Электр қуатын көп тұтыну – оны өндіруге жұмсалатын шикізат
көздерін көп пайдалануға ғана емес, жаһандық экологияға да залал
келтіруде. Сондықтан адамзат болашағы үшін алаңдайтын әрбір
азамат электр қуатын күнделікті тұрмыста үнемдеуі керек. Ұялы
телефон, ноутбук секілді құрылғылардың қуаттағышын токтан
Ылғи ажыратып отырған дұрыс. Өйткені ток көзіне қосылып тұрған
құрылғы энергия тұтынады. Бірер күнге басқа жаққа кетерде шамды
өшіріп қана қоймай, ток көзінен теледидар, музыкалық орталық,
DVD ойнатқыштарды да суырып кеткен жөн. Олар токқа қосылып
тұрса, аз да болсын энергия шығындап отырады. Қуат көзін керек ететін заттарды пайдаланғанда да мұқият болындар. Мысалы,
киім үтіктеп жатканда телефон шырылдаса, үтікті суырып барып,
конырауга жауап беріңдер.
Конечно, в городах должно быть развитым производственная промышленность, строительство, финансы, торговля, транспорт, наука, образование, культура.
В настоящее время в городах имеются сложная система связи. Они: газ, вода, теплопроводы, электричество, телефон, транспортные дороги, интернет, телевизор, радио.
В городской жизни играют большой роль медицинские и культурно- образовательные и организации оказывающие услуги в обеспечении населения продуктами, водой, светом,чистотой.
((витамин на казахском-дәрумен))Дәрумен — адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латынша vіta – тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымға дәрумен терминін енгізді. Дәрумен немесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделі емес және әртүрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойынша органикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрінде тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.
Тағамдар құрамында (немесе қоршаған ортада)дәрумендер саны айтарлықтай көп емес болғандытан, олар микронутриент болып табылады. Дәрумендер қатарына әдетте микроэлементтер мен алмастырылмайтын амин қышқылдары жатқызылмайды.
Дәрумендерді зерттейтін ілім витаминология деп аталады.
Дәрумендердің көбісі коферменттер болып табылады. Дәрумендердің көпшілігі ферменттердің негізгі құрамдас бөлігі болып табылады. Ағзада үздіксіз жүріп жататын химиялық реакциялар, мысалы, ішкен тағамның, мал азығының ыдырап, қорытылуы, ферменттердің қызметіне байланысты. Тағамның құрамында дәрумен жеткіліксіз болса, адам әр түрлі ауруға шалдығады. Ал дәруменді (әсіресе, А және D дәрумендерін) шамадан тыс көп қабылдау ағзаның улануына (гипервитаминоз) соқтырады. Ол көбінесе, жас балаларда жиі кездеседі. Қазір барлық дәрумендерді суда еритін дәрумен, майда еритін дәрумен және дәрумен тектес заттар деп бөледі.
Дәруменнің мал үшін де маңызы зор. Мал азығында дәрумен жеткіліксіз болса, малдың өнімі төмендейді, олар жүдеп, әр түрлі ауруларға шалдығады. Мал азығында А, Д, Е, К дәрумендері жеткілікті мөлшерде болуы қажет. Мысалы, А дәрумені жетіспеген жағдайда сиыр не бие көз ауруына шалдығады, сүті кемиді, сондай-ақ олар қысыр қалуы, іш тастауы мүмкін. Малға қажетті дәрумен балауса шөпте, жоңышқада, сүрленген шөптерде, тағыда басқа болады. Қыста адәруменозға шалдыққан, тағыда басқа түрлі жағдайлармен жүдеген малға дәрумен концентраттарын, сәбіз,балық,майы, тағыда басқа дәрумені мол азық беру керек. Мал азығындағы дәрумен мөлшерін көбейту үшін арнайы дәрумен препараттары мен құрғақ ашытқылар шығарылады.