1-тапсырма. Берілген үзіндіні өңдеп, өзге жанрда (өлең, әңгіме, диалог, т.б.) жазыңыз. Креативтілікті ескеріңіз. Қамажай: Сен де біледі екенсің ғой оны. Тасбауыр. Қатыгез, қара жүректер! (Оны да шапалақпен тартып жібереді).Тимур: Кама, жинал. Тезірек жинал!
Қамажай: (селт етіп, есін жиып, көзінің жасын сүртеді): Теміржан... Теміржан-ау,
«жинал» дегенің не сөз? Жиналғаны несі?
Тимур: Кетеміз. Бұдан әрі бұл үйде тұра берудің жөні жоқ.
Қамажай: Теміржан, көкешім. Үйден безіп қайда барасыңдар? Құлыным, садағаң кетейін, кешір, кешір менің бір қателігімді. Сендерге көтерген қолым неге сынып қалмайды. Кәмила, сен де кешір жаным. Ашумен байқамай
Дескриптор:
-үзіндіні қайта өңдейді-1
-жанр ерекшелігін сақтайды-1
-шығармашылығын танытады-1
-креативті жазады-1

Мен бос уақытымды қалай өткіземін?

Мен сабақтан бос уақытымды өзімнің сүйікті хоббиіме арнағанды ұнатамын. Әр адамның өзіндік талғамы мен ішкі дүниесіне сай сүйікті ісі болады. Біреулер би билеп, өз орнын тапса, енді біреулер ін айтады, басқалары спортпен шұғылданады.

Менің сүйікті хоббиім - сурет салу. Сурет салумен мен үш жасымнан айналысамын. Арнайы өнер мектебінде сурет салу бойынша қосымша сабаққа барамын. Сурет салуда бір құпия бар сияқты, өйткені сурет салу барысында өзіннің қиялыңа еркіндік беріп, ойыңдағы нәрсені сурет арқылы білдіресің. Келешекте аты әлемге танылған әйгілі суретші болуды армандаймын.

Сурет салуға бар бос уақытымды арнап, талантымды шыңдауға тырысамын, әлемге әйгілі суретшілердің қаламдарынан шыққан туындыларды тамашалап сусындаймын.

Қаладағы көркемсурет галереясының бірде бір көрмесін жіберіп алмай, міндетті түрде барып тұрамын, себебі белгілі қылқалам шеберлерінің туындылары ешкімді де бейжай қалдырмасы анық, әрі осы арқылы рухани азық алып, сусындауға болады. Сонымен қатар қазіргі таңда аса танымал болған шеберлік сабақтарына қатысып, бұрын білмеген нәрселерімді үйренуге тырысамын.

Алдыма мақсат қойып, болашақта аты әлемге танылған әйгілі суретші болуды армандаймын.

Мен емханада. Алғаш рет, аз қамтылған, ауыруы аяқ саусақтары. Ал түсіну-бұл анам шешті повесі мені жүгіну қажеттігі туралы хабарлаймыз. Біз емханаға, набитой толпами пациенттер. Және мұнда сезіндім бізге үйреншікті иісі дәрі-дәрмек. Мен огляделся бойынша тараптарға, қайдан болса, таңсәріден плачь және дауыс, қайдан болса, күлкі бақытты сәбилер. Кезек ұзын, бірақ мен байқамай қалай қаласа біздің. Бұл хирургтің кабинеті екінші қабатта. Әрбір қадам вселял маған көбірек қорқыныш қарағанда, жақын біз кабинетке күштірек кетпейтін менің қорқыныш. Өзімнің болды қашып кете, бірақ кеш болды. Сіз енді кабинеті бізді қуаттап, жылы шырайлы дәрігер. Ол көріп, менің саусақтары мен деді, бұл жүргізу қажет шағын рәсімін үстінен бірі саусақ. Әрине жоқ шаншуды келмеді. Мен әрдайым қорықтым уколов, әсіресе , сол жерде маған тағы да жоқпыз. Маған жатуға жедел үстел және демалуға. Қорқыныш емес, минут емес, оставлял. Бірақ маған бәрі-бір сәті сәл тыныштандырып медсестре, ол көмектесті жүгіну қажеттігі туралы хабарлаймыз. Міне, маған укол, ауырады, бірақ ішінде рәсімнің сезініп, көп ештеңе. Медбике обвязала бинтпен менің саусақ. Ақырында, хирург, - деді тұруға болады. Осындай жағдай көп шөкеев, ол кеңес маған киіп еркін аяқ киім және қырағы болуы. Біз алғыстарын білдірді шықты кабинетінен. Анам маған қуанышты, ал мен вздохнул жеңілдету.