1-тапсырма. өлеңді оқыңдар. ақынның сөз қолданысына көңіл ауда-рыңдар.жазғытұры қалмайды қыстың сызы,масатыдай құлпырар жердің жүзі.жан-жануар анталаса,ата-анадай елжірер күннің көзітүйе боздап, қой қоздап, қора да шу,көбелекпен, құспенен сай да ду-ду.гүл мен ағаш майысып қарағанда,сыбдыр қағып, бұраңдап ағады
25билет
1.Бағыныңқы сөйлемі басыңқы сөйлемдегі іс-әрекеттің мезгілін,уақытын білдіретін сабақтас құрмаластың түрін мезгіл бағыныңқылы сабақтас құрмалас дейміз.Сұрақтары қашан? қай кезде?Қашанға дейін?
Мысалы, Күн тас төбеге көтерілгенде, біз ауылдан ұзап кеткен едік.
2.Ұстаз-ұлағатты есім. Дүниеде ұстазсыз адам болмайтын шығар. Алғаш мектеп табалдырығын аттағаннан бастап, ұстаз өмір бойы сенің жақын досыңа айналады.Білім берумен қатар ұстазың сені қоғамда өз орныңды табуға тәрбиелейді.Сен үлкен азамат болып, еңбекке араласқанда ұстазды ұмытуың мүмкін.Бірақ ұстаз сені ұмытпайды, әр шәкіртінің қай салада еңбек жасап жүргенін біліп отырады, жетістігіне қуанып, сәтсіздігіне қынжылады. Қазіргі кезде мұғплімдікті таңдайтын адам аз, өйткені кез келген а жанының бағбаны бола алмайды. Ол үшін алдымен үлкен жүрек керек, төзімділік, балаға махаббат болуы керек. Өз мамандығын сүйе білген адам ғана нағыз ұстаз бола алады.
3.менің қаламым,сенің қаламың,оның қаламы, біздің қаламымыз, сендердің қаламың, олардың қаламы
Абайдың Фараби еңбектерімен таныстығы жөнінде нақтылы мәліметтер жоқ. Дегенмен Сағдидық: «... философияға, даналыққа зор мән берген Абай әл-Фараби, ибн Синалармен таныс болуымен бірге осы ғақпиялар кітаптарынан да мағлұматы бар еді» (Абайдың республикалық әдеби-мемориалдық музейі. Инв. №172, 17-6.), - деп айтылған пікірі Абайдың Фараби еңбектерімен таныс болғандығын анықтай түседі. Абай өз шығармаларында нәр татқан рухани бұлақтар төркінін жасырмайды, ол қайта: «Ғылымды іздеп, Дүниені көздеп, Екі жаққа үңілдім..,» - деп ескертуінде мәні терең сыр жатыр. Фараби мен Абай шығармаларындағы пікір сабақтастығын, ақын шығармашылығы нәр алған рухани көздерінің түп-төркінін қарастырғанда, алдымен екі ұлы ойшылға ортақ «жан қуаты» немесе Абайдың өз сөзімен айтқанда «өзін танымақтық» жөніндегі көзқарасына айрықша назар аудару қажет.[4]