1-тапсырма. Әнді тыңдап, сұрақтарға жауап жаз. 1. Бұл әнде қандай сөз жиі қайталанады 2. Атамекен,туған жер сөздерімен 3 сөйлем құрастырып жаз. 3. Қазақстанның биік таулары не сияқты?
мухта́р омарханович ауэ́зов (каз. мұхтар омарханұлы әуезов; 28 сентября 1897, семипалатинская область (ныне — абайский район) — 27 июня 1961,москва) — советский казахский писатель, драматург и учёный. лауреат ленинской (1959) и сталинской премии первой степени (1949).
академик ан казахской сср (1946), председатель союза писателей казахстана. его двухтомный роман «путь абая» вошёл в «библиотеку всемирной ».
Бір кішкентай қыз әкесінің шапанын жамап отыр екен, шешесі қасына отырып, ақыл айтты: - Балам, дүниедегі жаратылған жәндік-жансыздардың ешқайсысының да керексіз болып, жерде қалатыны болмайды,- деп. Сол сөзді айтып отырғанда, қыз бала киімін жамап болып, жердегі мақтаның қиқымын терезеден лақтырып, далаға тастады: - Әже, осы қиқымның ешнәрсеге керегі бола қалмас,- деп. Шешесі: - Балам, сол да жерде қалмайды,- деді. Осылайша сөйлесіп, терезеден қарап отырса, манағы мақтаны жел көтеріп ұшырды, мұны бір торғай көріп қуып барып, мақтаны тұмсығына тістеп қана алып, ұшып кетті. Қыз әжесінен: - Манағы мақтаның қиқымын бір торғай алып кетті, оны неғылады? - деп сұрады. Әжесі айтты: - Көрдің бе, балам, күн айналмай манағы айтқан сөздің келгенін. Ол кішкентай мақтаны торғай ұясына төсеп, жас балапандарына мамық етеді,- деді.!
мухта́р омарханович ауэ́зов (каз. мұхтар омарханұлы әуезов; 28 сентября 1897, семипалатинская область (ныне — абайский район) — 27 июня 1961,москва) — советский казахский писатель, драматург и учёный. лауреат ленинской (1959) и сталинской премии первой степени (1949).
академик ан казахской сср (1946), председатель союза писателей казахстана. его двухтомный роман «путь абая» вошёл в «библиотеку всемирной ».
Бір кішкентай қыз әкесінің шапанын жамап отыр екен, шешесі қасына отырып, ақыл айтты:
- Балам, дүниедегі жаратылған жәндік-жансыздардың ешқайсысының да керексіз болып, жерде қалатыны болмайды,- деп. Сол сөзді айтып отырғанда, қыз бала киімін жамап болып, жердегі мақтаның қиқымын терезеден лақтырып, далаға тастады:
- Әже, осы қиқымның ешнәрсеге керегі бола қалмас,- деп.
Шешесі:
- Балам, сол да жерде қалмайды,- деді.
Осылайша сөйлесіп, терезеден қарап отырса, манағы мақтаны жел көтеріп ұшырды, мұны бір торғай көріп қуып барып, мақтаны тұмсығына тістеп қана алып, ұшып кетті. Қыз әжесінен:
- Манағы мақтаның қиқымын бір торғай алып кетті, оны неғылады? - деп сұрады.
Әжесі айтты:
- Көрдің бе, балам, күн айналмай манағы айтқан сөздің келгенін. Ол кішкентай мақтаны торғай ұясына төсеп, жас балапандарына мамық етеді,- деді.!