1-тапсырма. Оқылым мәтіні бойынша мәтіннің баяндау желісін сақтап, әр бөлігінен алынған ақпараттардан жинақы мәтін жазыңдар.
Ұлы жеңіс – ұрпаққа аманат!
Айбынды білек, жеңістеріне сенімді ыстық жүректері мен қайрат күштерімен кешегі
жігіттер бүгінгі, өнегелі аталарымыздың арқасында 1945 жылдың 9 мамыр күні Ұлы
мейрам – жаудың жеңіліп, соғысты жеңіспен аяқтаған мереке!
Бүгінде Жеңіс күні мерекесі адамдардың ұлтына, дініне, тілі мен мәдениетіне
қарамастан ортақ қуаныш күні. Бұл қастерлі мейрамның мән мағынасы уақыт өткен сайын
еш өшпек емес, себебі оның құндылығы ғасырлар бойы жаңа жас буын ұрпаққа өсиет
боларлық жақсылық жеңген Ұлы күн!
Ендеше, бейбіт көк аспанды кейінгі ұрпақ үшін киелі болсын деп қан-майданға
аттанған жауынгер аталарымызға кезек берсек...
Қазақ топырағынан Ұлы Отан соғысына бір миллионнан астам ер жүрек
жауынгерлер қан майданға аттанған. Олардың көпшілігіне Вермахттың сақадай сай әскери
күштеріне қарсы тұруға тура келді.
Ауылдан келген жас жігіттер кешегі қырмандағы жұмыстан бірден майданның
алдыңғы шебіне түссе де, қазақ баласына сай ерліктерімен көзге түсті. Сондай батырдың
бірі - Давлетов Асылбек Жазизұлы.
Асылбек Жазизұлы 1925 жылы 10 қарашада бұрынғы Көкшетау облысы Көкшетау
ауданы Сталин атындағы колхозда шаруалар отбасында дүниеге келген. Сол ауылдың 8
сыныптық мектебін бітіріп, 18 жасында 1943 жылдың 10 қаңтарында соғысқа аттанады.
Жасына қарамастан Асылбек ата Карелия, III Украина майдандары құрамында жауға
қарсы тұрды. Қалың орман арасында бекінген герман және фин қарулы күштерінен
Карелияны босатуға Асылбек Жазизұлы Карелия майданының 13-ші Әуе Десанттық
Бригадасының 99-әуе десанттық дивизия құрамында қатысты.
Ал 1945 жылдың қаңтарынан бастап Асылбек ата ІІІ Украина майданындағы 300-
гвардиялық атқыштар полк құрамында Венгрия мен Австрия мемлекеттерін азат етті.
Соғыстың бел ортасында жүрген бүгінгі ақсақал Асылбек Жазизұлы, 1945 жылдың
көктемінде жарақаттанып, бір жарым ай Будафок госпиталінде емделуіне тура келеді.
Госпитальдан шыға салысымен Асылбек Давлетов әскер құрамына қайта барар жолда
Австрия мен Венгрия мемлекеттері арасындағы Шапрон станциясында Ұлы Жеңіс күнін
қарсы алды. Асылбек ата Еуропада1950 жылдың мамырына әскери борышын өтеп, елге
оралды.
Асылбек ата бүгінде екі мәрте «Ерлігі үшін» медалімен, І дәрежелі «Отан соғысы»
орденімен, «Будапештті алғаны үшін», «Венаны алғаны үшін», «Германияны жеңгені
үшін» медальдарымен марапатталған.
Еңбек жолында екі мәрте «Қызыл Ту Еңбек» орденімен, төрт мәрте «Құрмет белгісі»
орденімен, «Ерен еңбегі үшін» медалімен марапатталды. Барлығы Асылбек атамызда
жиырмадан астам медальдар мен ордендер бар. Қария бүгінде әскери жолдастарымен
қазіргі таңда да араласып тұрады.
Асылбек Жазизұлының жұбайы Орынбасар Шайкенқызымен 1958 жылы 30 маусым
күні шаңырақ құрған. Қазіргі таңда, Асылбек ата мен Орынбасар апаның
Көмектесіңдершш
Объяснение:
Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған.
Қазақстан Республикасының Ұлттық кітапханасы - 1910 жылы 31 желтоқсанда құрылды. Ағарту саласы жанашырлары Қоғамының қаражаттарына Верный қалалық думасы Л.Н. Толстой атындағы кітапхана-оқу залын ашу туралы шешім шығарды.
Кітапхана ҚазОАК Президиумының «Қазақ АКСР мемлекеттік көпшілік кітапханасын бекіту туралы» (1931 ж.) Қаулысымен 1931 жылы Республикалық кітап қоймасы мәртебесін алды. Қазақ КСР Министрлер кабинетінің 1991 жылы 9 желтоқсандағы Н775 Қаулысы бойынша Ұлттық кітапхана болып аталды.
ҚР ҰҚ ғимараты Қазақ Министрлер Кеңесінің 1982 жылы 26 қаңтардағы Н38 Қаулысының және ҚР «Тарихи-мәдени мұраны сақтау мен пайдалану туралы» Заңының 11 және 19 баптарының негізінде тарих және мәдениет ескерткіштерінің мемлекеттік тізіміне енгізілді.
Кітапхана қорында әлем халықтарының әр тілдерінде 5 831 812 сақтау бірлігін құрайтын әмбебап жалпыұлттық әдебиеттер жинағы сақталады. Қор жыл сайын 100 мың данаға толықтырылып отырады. Күн сайын кітапханаға 3 мыңға жуық оқырман қатынайды. Оқырмандарға 1 жылда 2 миллионнан аса құжат беріледі. Оқырмандарға 15 оқу залы қызмет көрсетеді (жалпы және 14 мамандандырылған). Олар 1500 адамға бір мезгілде қатар қызмет көрсетуге есептелген.[1]