1-тапсырма. Оқылым. Мәтінді оқып, төменде берілген тапсырмаларды орында.
Біржан мен Сара айтысы - айтыс өнерінің озық үлгілерінің бірі. Айтыс 1871 жылы қазіргі Алматы
облысының Қапал-Ақсу өңірінде Біржан Қожағұлұлы мен Сара Тастанбекқызы арасында өтеді. Бұл айтысты
ең алғаш 1898 жылы Қазанда «Қисса Біржан сал менен Сара қыздың айтысқаны» деген атпен Жүсіпбек
қожа Шайхисламұлы жариялады. Біржан мен Сара айтысы сол тұстағы қазақ әйелдерінің бас бостандығы
мәселесін, адамгершілік пен әділдікті, шындықты өзекті тақырып етіп көтереді. Екі ақын өздері тұрған екі
өңірдің жақсы-жайсаңдарының сан алуан адамгершілік қасиеттері мен келеңсіз іс-әрекеттерін жайып
салып, оларға халық талабына сай келетіндей баға беріп отырады. Сарыарқадан Сараны жеңемін деп
Жетісуға келген Біржан сал басынан амандасу рәсімін өз бойында дос тұрмақ дұшпан кемітер бір міні жоқ
сұлудың, шебер ақын, шешен қыздың бетін қайырып, жігерін жасытып алуға пайдаланбақ болады. Айтыс
алғашында рулық бағыт алса да, кейін дәстүрлі арнадан ауытқып, жүйелі өнер сайысына, көркем де кестелі
сөз жарысына айналады. Айтыста халқымыздың әдептілік пен әсемдік туралы пікірлері, эстетикалық
талғам-талаптары кең көрініс тапқан. Осының бәрі Біржан мен Сараның 19 ғасырдағы қазақ халқының
болмыс-тіршілігін жан-жақты суреттейтін көркем туынды екенін айқын аңғартады. Айтыс негізіндегі Қ.
Жұмалиевтің либреттосы бойынша 1946 жылы М. Төлебаев «Біржан - Сара» операсын жазды.
Сұрақтарға жауап беріңіз?
Айтыс қандай мәселелерді қозғады?
Какие ответы есть:
Қазақ әйелдерінің эстетикалық талғам-талаптары мәселесі.
Қазақ әйелдерінің суырып салма айтысу мәселесі.
Қазақ әйелдерінің бас бостандығы мәселесін, адамгершілік пен әділдікті, шындықты өзекті тақырып етіп көтереді.
Ха́тим ат-Та́и (Хатим-Тай, араб. حاتم الطائي; ум. 578) — прославленный арабский поэт VI века из племени тай, отец сподвижника Мухаммеда Ади ибн Хатима. Исследователи считают, что образ Атымтая (Хатимтай, Хатымтай) из фольклора народов Востока восходит к Хатиму ат-Таи. Сюжеты о Хатиме широко распространены на Востоке: от арабов они перешли к другим народам Ближнего и Среднего Востока и Средней Азии — иранцам, азербайджанцам, туркменам, казахам. В сюжетном и жанровом отношении произведения о Хатиме ат-Таи
Қазақ өзінің салт-дәстүрін берік ұстанған халық. Біздің ұлттық дәстүрлерімізде қазақтың бет-бейнесі, таным-түсінігі, жалпы жаратылысы жатқандығы белгілі. Ата-бабамыз «жел бесіктен жер бесікке дейін» әрбір атаулы күнді тіршілігінен тыс қалдырмай, ат беріп, айдар тағып, ерекше дәстүрмен айшықтап қараған. Сондықтан болса керек, қазақ "Дәстүрің – дәулетің" деп бағалаған. Бүгінде қолданыста жоқ дәстүріміз жетерлік. Солардың бірнешеуін тізуді жөн санадық.
1. Айтұяқ
Көп салт-дәстүрдің бірі. Біреу қатты жараланса, өміріне қауіп төнсе немесе қиын жағдайға душар болса әдетте қазақ "ақсарбас" айтады. Ондайда малын сойып, құдайы тамақ береді. Бұрын қауіп-қатері ауыр жолға, мәселен, Отан қорғауға, қажылық сапарға, ауыр сырқаттан емделуге аттанатын болса, "айтұяқ" атап, жылқы соятын болған. Ел-жұртқа күні бұрын хабарлаған, жиналған жұрттың батасын алған. Жаугершілік замандарда "айтұяқ" жиі берілген. Ежелгі аңыз-әңгімелерде, ертегілерде, батырлар жырында кездесетін бұл сөз сирек айтылады. Оның орнына "жолаяқ" басым.