1 - тапсырма . Сұрақтарға жауап бер .
1. Н.Ә. Назарбаев туралы жазылған қандай шығармаларды білесің ?
2. Ол шығармаларда Тұңғыш Президенттің кандай iстерi айтылған ?
3. Н.Ә. Назарбаев туралы кандай фильмдер тусiрiлдi ?
4. Бұл фильмдердi кердiң бе ?
Кратко чётко и ясно
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
Одиночество переживается очень болезненно. Это такое чувство, от которого мы хотим убежать, и делаем это, отвлекаясь на что-то. Нам просмотр телепередач и фильмов, компьютер, мобильный телефон, путешествия, алкоголь, работа. Все это избавиться от неприятного чувства. Потому что в одиночестве мы переживаем то, что снова оказываемся отброшенными к самим себе. В одиночестве я есть только с собой. Я брошен. Никого нет рядом. У меня нет отношений, у меня нет того, с кем я бы мог поговорить. Одиночество - это опыт переживания отсутствия отношений. Особенно остро это чувство может переживаться в тоске по чему-то. Если кого-то любишь, то тоскуешь от разлуки с ним. Мне недостает любимого человека, я чувствую себя связанным с ним, но я не могу его увидеть. Мое сердце находится рядом с ним, а без него или без нее мое сердце в определенной степени потеряно.
Подобное чувство можно испытывать при ностальгии, когда мы тоскуем по родным местам. Я переживал очень сильную тоску по родным местам, когда, будучи ребенком 11-12 лет, находился в интернате. Дома было тепло, приятно, там у меня были отношения, там были друзья, а я был в школе при интернате далеко от дома. Целый месяц меня не было дома. Я чувствовал себя словно в чужом мире. Мир был холодным, а я чувствовал себя потерянным. Все это время я думал, что происходит дома, чем заняты мои родные: вот они встали, сейчас обедают, сейчас семья собралась за столом. И я постоянно испытывал боль из-за того, что был отделен от той части жизни, где обычно переживал тепло, где у меня было чувство, что я часть этого мира. Я чувствовал себя невероятно одиноким.