1-тапсырма. «Сұрақ-жауап ағашы». Топтық жұмыс. Барлық оқушы Тапсырманың шарты: сұрақта жаңа сөздер қолданылуы керек. Кейін
әр оқушы сұрақ жазылған қағаздарды алып, жауап беруі керек.

спорт көмектеседі мүмкін жақсы қ формада, ал сонымен қатар ол тәрбиелейді сипаты мен ерік. спортпен айналысу денсаулықты нығайтуға мүмкіндік туғызады. тіпті қарапайым жаттығу таңертең астында сүйікті музыканы энергиямен зарядтайды күні бойы.

мен әрдайым любил белсенді ойын-сауық. қанша өзін әлі есімде, әрдайым ойнап, түрлі ойындар. рәсімдеуге бұл керемет рахат! сондықтан ата-аналар жазып алды мені, үстел теннисі. бұл-өте қызықты спорт түрі, онда таныту керек, реакцияны, жақсы үйлестіруді қозғалыстар, концентрациясы. қашан мен ойнаймын, бұл мені қызықтырғаны тұтастай! маған ұнайды бұл спорт түрі, себебі онда жоқ артық жүктемеден, өте травматичен, заторазвивает икемділік, үйлестіру, төзімділік және бұлшық күші.

сонымен ләззаттану және қ денсаулығы, спортпен айналысу сыйлады маған көптеген қызықты , олармен таныстым жаттығу және жарыс кезінде, мен енді жиі общаюсь. болуы өте маңызды пікірлес және кім бөліседі сенің артықшылық, кіммен сөйлесуге болады және алған әсерлерімен бөлісті.

ал спортпен айналысу береді сезінуге қуанышы, өз жетістіктері. міне туындаған сенде болса да, мен доп тор арқылы перебросить, ал енді - занимаешь жүлделі орындар! сен түсінесің бағасын қоса берілген күш және жұмыс процессі. сонымен қатар, осознаешь, табандылық жақсы көмектеседі жеткен мақсаттар.

болуы міндетті емес кәсіби спортшы болу үшін пайда мен ләззат спортпен айналысу. көптеген таңертең жүгіреді, кт-кбб ходит на аэробика және фитнес, біреу футболды немесе айналысады каратэ. ең бастысы, бұл ұнады. сонымен қатар, бұл сіз қ тұрғыдан күшті және сенімді, сондай-ақ өзіне мүмкіндік береді танысуға көптеген қызықты

Негізгі бет > Ертегілер

 Түлкі, Қоян және Әтеш ертегісіҚазақша Портфолиолар Топтамасына Тапсырыс ЖасауОрманда түлкі мен қоян өмір сүріпті. Түлкінің үйшігі мұздан, ал қоянның үйшігі ағаштан болыпты.
Көктем келіп, күн жылынғанда түлкінің үйшігі, әрине, бірден еріп кетті. Жаураған түлкі қоянға келеді.
— Қоян, қоян! Мені үйіңе кіргізші, жылынып алайын!
Жылпос түлкі осылай алдап-сулап, аңқау қоянның үйшігіне кіріп алып, ақыры оны үйінен қуып шығады.
Қоян жылап келе жатып, иттерге кезігеді.
— Қоян, қоян! Не болды саған? Соншалықты қамығып кетіпсің ғой?
— Қалай жыламаймын? Түлкінің мұз үйі еріп кетіп, менің жылы ағаш үйімді тартып алды. Енді міне, баспанасыз тентіреп жүргенім…
— Жылама! Біз ол оңбағанды қазір-ақ қуып шығамыз! Иттер жиналып, қоянның үйіне келеді.
— Ау, ау, ау! Әй, түлкі, шық қане! Босат, қоянның баспанасын!
— Аха! Шықсам шығайын! Бірақ, мен далаға шықсам, сендерге жақсы болмайды ғой! Барлығыңды быт-шыт қыламын! — деді түлкі қорқытып.
Иттердің үрейі ұшып кетті. Басы аманда қашып құтылуды ойлап, тайып тұрды.
«Үйі жоқтың — күйі жоқ» деген. Қоян қаңғи-қаңғи шаршап, тағы да жы¬лай бастайды. Алдынан аю шығады.
— Қоян-ау, не болды? Сонша неге жылайсың?
— Жыламағанда қайтемін? Түлкінің мұз үйі еріп кетіп, менің жылы ағаш үйімді тартып алды.
— Жылама! Мен оны қуып шығамын.
— Жо-оқ! Қуып шыға алмайсың. Иттер де қуып шыға алмады.
— Көресің, қуып шығамын. Аю үйшіктің алдына келіп:
— Түлкі, шық! Босат, қоянның үйін! — деп ақырады. Түлкі болса пеш үстінен:
— Шықпаймын. Шықсам саған жаман болады. Быт-шытыңды шығарамын! деп қорқытты. Аюдың үрейі ұшып кетті. Басы аманда қашып құтылу¬ды ойлады.
Амалы құрыған қоян тағы да жылай бастады. Қараса, жанынан алтын айдарлы әтеш өтіп барады. Қолында күмістей жарқыраған шалғысы бар.
— Қоян, қоян! Неге жылап отырсың? — деп сұрады.
— Жыламай қайтемін? Түлкінің мұз үйі еріп кетіп, менің жылы ағаш үйімді тартып алды.
— Жылама! Мен оны қазір қуып шығамын!
— Жо-жоқ! Қуып шыға алмайсың! Иттер қуды, қуа алмады. Аю қуды, қуа алмады. Сен де қуа алмайсың!
— Жүр, көрерсің! Қуамын!
Екеуі үйшік жанына келді. Әтеш қатты дауыстап өлең айта бастады.
— Шөп шабамын, шөп шабамын! Түлкіні іздеп табамын. Қоянның үйінен шықпаса, оны да шалғынша шабамын!
Түлкі қорқып кетіп: «Қазір шығамын. Киініп жатырмын», — дейді.
— Шөп шабамын, шабамын! Түлкіні іздеп табамын. Қоян үйінен шықпа¬са, оны да шалғынша шабамын! — деп Әтеш қайта әндете бастайды.
Түлкі сасқалақтап: «Қазір-қазір, тонымды киіп жатырмын!» -дейді. Әтеш әнін үшінші рет қайталай бастайды. Түлкінің зәресі ұшып кетеді. Аман-сауында зыта жөнеледі. Сөйтіп, қоян ержүрек әтештің көмегімен қайтадан өз үйінде тұра бастайды.