1. Тапсырма Сауда етуге мал жоқ, барымтамен мал алсақ, бір күндері жау да бізден қуып алады, ақырында қаза боламыз. Соның үшін әуелі мекен еткендей бір орын іздейді. Көп жерлерді кезіп, ақырында, Торғай төріндегі Қабырға деген өзен судың бойына тоқтады. Қолына кетпен алып, егін салды. Егінді жиып, көшпелі елге сатып, мал етті. Бес, алты жылда елі төрт жүз елге таянды.
2. ә)
3.б)
2.Тапсырма
Сейітқұл атаға хат.
Сейітқұл ата,сіз отыз үйлі елді қайтсемде кедейліктен шығарып,байытып,ел қатарына қосамын деп біраз еңбектендіңіз.Өзіңіз қолыңызға кетпен алып,отыз үйлі кедеймен бірге егін салдыңыз.Егініңізді сатып,жартысын малға айырбастап,еліңізді байыттыңыз.Сіз өте еңбекқор,еліңіз үшін қамқоршы болдыңыз,ел ағасы деген абыройлы атқа ие болдыңыз.Еңбектің арқасында бәрінде жеңуге болатынын және де өз пайдаңды ойламау керек екенін түсіндім.Сейітқұл ата,сіз сияқты менде еңбек етіп,адамдарға жақсылық жасағым келеді.(ПЕРЕПИШИТЕ НА ТЕТРАДЬ ЭТО ВСЕ
Қан сонарда аң аулауға шықтық. Аңшы бізбер бірге болды. Ол өзі мерген екен. Шөптен дәрі жасайды екен. Ол әрі мерген, әрі емші, бір сөзбен айтқанда жан-жақты адам болып шықты. Жылдың қай мезгілін алсақ та, табиғат әркезде тамаша. Ашық аспан, кең дала, қысқы аяз бәрі керемет. Балық аулау бұл ауыл тұрғындарының кәсібі. Табиғи байлықты пайдалану керек. Бұл қиындықтан шығу баршаның арманы. Ол үшін барлық мүмкіндікті қолдану керек. Қонақта көп жатып алмай қайту керек. Ағайынға бару міндетіміз. Жастардың үлкендерге көмектесуі, ауыр жүктерін көтеруі керек.
Объяснение:
Қазақтың бір мақалы: «Өнер алды - бірлік, ырыс алды - тірлік» дейді. Бірлік қандай елде болады, қайтсе тату болады - білмейді. Қазақ ойлайды: бірлік - ат ортақ, ас ортақ, киім ортақ, дәулет ортақ болса екен дейді. Олай болғанда байлықтан не пайда, кедейліктен не залал? Ағайын құрымай мал іздеп не керек? Жоқ, бірлік - ақылға бірлік, малға бірлік емес. Малыңды беріп отырсаң, атасы басқа, діні басқа, күні басқалар да жалданып бірлік қылады! Бірлік малға сатылса, антұрғандықтың басы осы. Ағайын алмай бірлік қылса керек, сонда әркім несібесін құдайдан тілейді, әйтпесе құдайдан тілемейді, шаруа іздемейді. Әуелі біріне-бірі пәле іздейді. Не түсін, не ажарын, не өкпесін бұлдап, ол болмаса, бір пәле салып, қорғалатып, әйтеуір бірін-бірі алдаудың амалын іздеседі. Мұның қай жерінен бірлік шықты?
«Ырыс алды - тірлік» дейді, ол қай тірлік? Ол осы жан кеудеден шықпағандық па? Жоқ, ондай тірлік итте де бар. Ондай тірлікті қымбат көріп, бұлдаған адам өлімді жау көріп, ахиретке дұшпан болады. Жанын қорғалатып, жаудан қашып, қорқақ атанып, еңбек қылудан, қызмет қылудан қашып, еріншек атанып, ез атанып, дүниеде әлгі айтылған ырысқа дұшпан болады. Ол айтқан тірлік олар емес. Көкірегі, көңілі тірі болса, соны айтады. Өзің тірі болсаң да, көкірегің өлі болса, ақыл табуға сөз ұға алмайсың. Адал еңбекпен ерінбей жүріп мал табуға жігер қыла алмайсың. Кеселді жалқау, қылжақбас, Әзір тамақ, әзір ас, Сыртың - пысық, ішің - нас, Артын ойлап ұялмас, - болып жүріп, тірімін деме, онан да алла жіберген ақ бұйрықты өлімнің өзі артық