1-тапсырма. Төмендегі сөздерге тәуелдік жалғауларды жалғап сөйлем құраңыз. Бастық, компьютер, құжат, отан, өтініш, мамандық, куәлік, білім, еңбекақы, уақыт очень надо я тупой не понимаю.Только без рофлов рили в казахском не шарю.
ответ:Танертең сағат 6.00 ұйқыдан тұрдым. Төсек орнымды жинастырып, жаттығу жасауға кірістім. Аяқтаған соң, шамамен, 6.30-дарда болу керек шәй қойдым да, жуынуға кеттім. Қайта келіп, дастархан басына отырдым, ноутбукті қостым, бүгінгі күннің ауа райымен, басты жаңалықтарымен танысып шықтым. Әдеттегідей, шәйдан соң сабақтарымды қайта қарадым. Уақыт жеткілікті... Біраз жүгіріп келсем де болады. Ал ендеше қарап жатқан болмас дедім де унтверситет алдындағы Ақбұлақты бір рет айналып, жүгіріп шықтым. Ауа райы керемет. Көңіл-күй көтеріліп қалды. Сағат тілі 8-ге де жақындап қалыпты ғой, сабаққа барайын. Жатақхана мен оқу корпусы арасы 5 минуттық жол. Сабаққа дайын болған сайын оқытушының келгенін асыға күтесің. Тапсырмаларды ойдағыдай тапсырып, келесі сабаққа, сосын басқа сабаққа...әйтеуір, осылай жүріп, сағаттың 2 болғанын білмей қаласың. Таңда сенімен қимай қоштасқан жатақханаға барып, бір-екі кесе шай ұрттайсың да, біліммен сусындататын "кітапхана" атты досыңа барасың. Сан саланы қамтитын кітаптарды көргенде жәннатқа түскендей күй кешесің. 2-3 сағат өте шығады. Ал міне, Жұлдыз(дебат клубының координаторы ғой, ал, мен сол клуб мүшесімін) хабарласты. Осы қыз ылғи менің жағдайымды сұрап, жиналысқа шақырады. Білгендерімді 1-ші курс студенттеріне үйретсін дейді-ау шамасы. Әдеттегідей, бас корпусқа барып, азды-көпті білген-түйгенімді іні-қарындастарыма үйретемін. Шамамен, 8-дерде жатақханама қайтып, ас дайындаймын. Кешкілік дастархан басында отырғанда ас ішумен қатар өз-өзіме есеп беремін. «Бүгін мен не істедім», «ертең қандай жоспарларым бар»...сұрақтар осылай шыға береді. Анамның «ас ішіп болған соң таза ауада жүріп қайт» деген ақылына құлақ асып, жарты сағат көлемінде жатақхана маңында жүріп, таза ауамен тыныстаймын. Қайта келген соң, 2-3 сағаттай сабақ қарап, уақыт артылып жатса, әлеуметтік желілерде достарыммен сөйлесемін. Түнгі сағат 1 ұйқы уақыты, яғни, жылы көрпеме оранып, ұйқыға кетемін...
Арқалық... өз уақытында 50 мың халқы бар, 50 жылдық тарихы бар, шағын болса да, әдемі әсем қалалардың бірі еді. Алайда, сонау қиын-қыстау кезеңді көтере алмаған жұрт сыртқа ағылып, соның салдарынан біршама мөлтек аудан қаңырап бос қалып, соңы бірінші қабатынан аспан көрінетін қирандыларға айнала бастады. Тек қаланың әйтеуір бір қалмасына сенімді тұрғындар ғана өз орындарын суытпай, қаңырап бос қалған үйлерде қала берді. Біз де сол тұрғындардың қатарында болатынбыз. Мөлтек ауданымыз бос қалуға қалған шағында, тәуір деген қала орталығына көштік. Сол үйімізде әлі күнге дейін тұрып келе жатырмыз. Бірақ, «Жыртық үйдің Құдайы бар» демекші, Елбасымыз Қазақстанымыздың экономикасын алға шығарып, тынымсыз еңбек етуінің арқасында, біздің қала ұмтылған қалалардан ауылы алыстай бастады. Жұрт – жылу, жарықты жылдар бойы көрмей, қиын-қыстауға көніп, қала жағдайы түзеле бастаған шағында, ұйқысынан оянған баладай күй кешті. Бірақ, жылдар бойы «ұйқыға» кеткен қаламыз оянып, адамдарға жаңадан жұмыс орындары табылып, бірнеше үйлер мен жатақханалар, балабақшалар салына бастады. Адамдар бұрын бір күнін ғана ойлайтын жағдайда болса, енді міне болашағын ойлайтын жағдайда. Мен бұларды бір кітаптан көшіріп жазып алған дүниелер емес, бала болсам да есімдегі күндер, ата-анамның қыстан бізді қалай болса да ашықтырмай, тоңдырмай алып шығамыз деген ойлары басым болғанын көрген соң жазылып отырған дүниелер. Халыққа жұмыс болмай, құр нан мен қара шаймен отырған күндеріміз де қаншама. Бірақ, мұндай қиындықтардың өзі де бір сабақ сияқты, төзімділік пен сабырлыққа үйретеді. Қаланың қазіргі жағдайы мен, қала халқының көңіл-күйі қазіргі кезде алайда мұндай емес. Басқа қалаға жан сауғалап кеткен жастар мен адамдар қалаға қайта оралып, өз туған қаласына еңбек етуде. Қайда барсаңда адамдардың көңілі жайдарлы, өзіңе бір қуаныш ұялатқандай. Қаламыз күннен-күнге алға жылжуда. Қала орталығы да, шеті де құрылыс үстінде. Саябақтарда ағаштар отырғызылып, жастар дем алатын орындар пайда болуда. Қала көшелері де тазарып, гүлзарлар күтулі, қарай берсең – көз тоймас, жаза берсең – сөз жетпес. Әрине, басқа әсем қалаға жете алмас, алайда өз туған қалам бәрінен де көрікті, бәрінен де ыстық болып тұрады. Жазғы демалыста басқа қалаға барып қыдырып қайтамын, бірақ өз қалама жеткенше асығамын. Қазіргі қаламыз мүлде басқа қала, әсем де көрікті қала!
ответ:Танертең сағат 6.00 ұйқыдан тұрдым. Төсек орнымды жинастырып, жаттығу жасауға кірістім. Аяқтаған соң, шамамен, 6.30-дарда болу керек шәй қойдым да, жуынуға кеттім. Қайта келіп, дастархан басына отырдым, ноутбукті қостым, бүгінгі күннің ауа райымен, басты жаңалықтарымен танысып шықтым. Әдеттегідей, шәйдан соң сабақтарымды қайта қарадым. Уақыт жеткілікті... Біраз жүгіріп келсем де болады. Ал ендеше қарап жатқан болмас дедім де унтверситет алдындағы Ақбұлақты бір рет айналып, жүгіріп шықтым. Ауа райы керемет. Көңіл-күй көтеріліп қалды. Сағат тілі 8-ге де жақындап қалыпты ғой, сабаққа барайын. Жатақхана мен оқу корпусы арасы 5 минуттық жол. Сабаққа дайын болған сайын оқытушының келгенін асыға күтесің. Тапсырмаларды ойдағыдай тапсырып, келесі сабаққа, сосын басқа сабаққа...әйтеуір, осылай жүріп, сағаттың 2 болғанын білмей қаласың. Таңда сенімен қимай қоштасқан жатақханаға барып, бір-екі кесе шай ұрттайсың да, біліммен сусындататын "кітапхана" атты досыңа барасың. Сан саланы қамтитын кітаптарды көргенде жәннатқа түскендей күй кешесің. 2-3 сағат өте шығады. Ал міне, Жұлдыз(дебат клубының координаторы ғой, ал, мен сол клуб мүшесімін) хабарласты. Осы қыз ылғи менің жағдайымды сұрап, жиналысқа шақырады. Білгендерімді 1-ші курс студенттеріне үйретсін дейді-ау шамасы. Әдеттегідей, бас корпусқа барып, азды-көпті білген-түйгенімді іні-қарындастарыма үйретемін. Шамамен, 8-дерде жатақханама қайтып, ас дайындаймын. Кешкілік дастархан басында отырғанда ас ішумен қатар өз-өзіме есеп беремін. «Бүгін мен не істедім», «ертең қандай жоспарларым бар»...сұрақтар осылай шыға береді. Анамның «ас ішіп болған соң таза ауада жүріп қайт» деген ақылына құлақ асып, жарты сағат көлемінде жатақхана маңында жүріп, таза ауамен тыныстаймын. Қайта келген соң, 2-3 сағаттай сабақ қарап, уақыт артылып жатса, әлеуметтік желілерде достарыммен сөйлесемін. Түнгі сағат 1 ұйқы уақыты, яғни, жылы көрпеме оранып, ұйқыға кетемін...
Объяснение:
Арқалық... өз уақытында 50 мың халқы бар, 50 жылдық тарихы бар, шағын болса да, әдемі әсем қалалардың бірі еді. Алайда, сонау қиын-қыстау кезеңді көтере алмаған жұрт сыртқа ағылып, соның салдарынан біршама мөлтек аудан қаңырап бос қалып, соңы бірінші қабатынан аспан көрінетін қирандыларға айнала бастады. Тек қаланың әйтеуір бір қалмасына сенімді тұрғындар ғана өз орындарын суытпай, қаңырап бос қалған үйлерде қала берді. Біз де сол тұрғындардың қатарында болатынбыз. Мөлтек ауданымыз бос қалуға қалған шағында, тәуір деген қала орталығына көштік. Сол үйімізде әлі күнге дейін тұрып келе жатырмыз. Бірақ, «Жыртық үйдің Құдайы бар» демекші, Елбасымыз Қазақстанымыздың экономикасын алға шығарып, тынымсыз еңбек етуінің арқасында, біздің қала ұмтылған қалалардан ауылы алыстай бастады. Жұрт – жылу, жарықты жылдар бойы көрмей, қиын-қыстауға көніп, қала жағдайы түзеле бастаған шағында, ұйқысынан оянған баладай күй кешті. Бірақ, жылдар бойы «ұйқыға» кеткен қаламыз оянып, адамдарға жаңадан жұмыс орындары табылып, бірнеше үйлер мен жатақханалар, балабақшалар салына бастады. Адамдар бұрын бір күнін ғана ойлайтын жағдайда болса, енді міне болашағын ойлайтын жағдайда. Мен бұларды бір кітаптан көшіріп жазып алған дүниелер емес, бала болсам да есімдегі күндер, ата-анамның қыстан бізді қалай болса да ашықтырмай, тоңдырмай алып шығамыз деген ойлары басым болғанын көрген соң жазылып отырған дүниелер. Халыққа жұмыс болмай, құр нан мен қара шаймен отырған күндеріміз де қаншама. Бірақ, мұндай қиындықтардың өзі де бір сабақ сияқты, төзімділік пен сабырлыққа үйретеді. Қаланың қазіргі жағдайы мен, қала халқының көңіл-күйі қазіргі кезде алайда мұндай емес. Басқа қалаға жан сауғалап кеткен жастар мен адамдар қалаға қайта оралып, өз туған қаласына еңбек етуде. Қайда барсаңда адамдардың көңілі жайдарлы, өзіңе бір қуаныш ұялатқандай. Қаламыз күннен-күнге алға жылжуда. Қала орталығы да, шеті де құрылыс үстінде. Саябақтарда ағаштар отырғызылып, жастар дем алатын орындар пайда болуда. Қала көшелері де тазарып, гүлзарлар күтулі, қарай берсең – көз тоймас, жаза берсең – сөз жетпес. Әрине, басқа әсем қалаға жете алмас, алайда өз туған қалам бәрінен де көрікті, бәрінен де ыстық болып тұрады. Жазғы демалыста басқа қалаға барып қыдырып қайтамын, бірақ өз қалама жеткенше асығамын. Қазіргі қаламыз мүлде басқа қала, әсем де көрікті қала!