1-тапсырма Томендегі екі мәтінді салыстырып, айырмашылығын, стилін табыңыз. Жұмысыныптың көлемі шамамен 10-15 солден тұруы тиіс. 1-етін Ауқасты Шахзадаев: «Санмен, талғаммен киінуге бала кезден қушлтармын Мужсан ага, сізді казак эстрадасындағы жоғары талғаммен киінетін әншілердің катарына жатқызады. Өзіңіздің ойымызша калай? Мен озін сыйлаган, өзін жаксы көрген әрбір адам дұрыс киінеді деп ойлаймын. Оның үстіне, өнер жолында жүргеннен кейін, халыктын алдында жүреміз. Дұрыс киініп жүрмесе, онда адам өз-озін сыйламагандыгы. Өзіме келер болсам, сәнмен, талғаммен киінуге бала кезден құштармын. Себебі, анам тігінші болған. Кеңес үкіметінің кезінде акшаң болған күннің өзінде киім тапшы болатын. Сондыктан анама әртүрлі сән журналдарындагы киімдерді көрсетіп, тіктіртіп алатынмын. (Срхбаттасқан: Самал Шорманова http://www.juldizdar.kz/?p=191сайтынан. 83сөз) 2-мәтін Қашанда қазақ халқы ұлттық киімді қадір тұтқан. Казак кыздарының ұлттық киімін - баршын, торгын, шәйі, қырмызы сияқты жұмсақ нәзік маталарды пайдалана отырып, бүрмелі етек, бүрмелі жеңія аса кең етіп көлбеңдете тіккенінде қазақтың бүкіл тұрмыс-сатты жатыр емес пе?! Қыз балалардың, әйел адамдардың киімін ясармсак, нәзік матадан тігетіні нәзіктігі мен әдептілігі үстіндегі киімінен-ақ көрініп турган гой. Етеккенінің кен болатыны — қазақтың дархандыгын, үрімді-бұтакты екендігін, мейірімін, қонақжайлылығын, даладай кең пейілін, қолының жомарттыгын білдіреді. Кең етектің кабат-кабат бүрмесі жеті сатыдан тұрады. Жеті қазына, жеті кие, жеті қат жер, жеті ата тазалығы осы рымға сиып тұр. Әйел ұлтты тәрбиелейді, келген қонаққа ілтипат көрсетіп, дәмін ұсынған әйел атаулының киген киімдері арқылы бұрынгы бабаларымыз елдігімізді таныган. (http://collegY.ucoz.ru/pub/89-1-0-12315(108 сөз) Мәтіндерді салыстыру 1 -мәтін 2- мәтін Стилі Айырмашылығы 2.Тапсырма
Дос келді деп, жасап жатыр анық той.
Алғашқы рет көріп тұрсың сен оны,
Нағыз қазақ осы, міне, танып қой. Сәйгүлікті құйрық-жалы таралған, Сүйетұғын қазақ осы, қараңдар. Қазақ осы күй шығарып, ән салып,
Көкпар тартып, қыз қууға жаралған.
Қазақ осы - айтатұғын желге сыр, О, ағайын, халық емес ол кесір. Қазақ осы - аңғал-саңғал жабусыз,
Қазақ осы - ағыл-тегіл, көл-көсір. Қазақ осы - дала дейтін, күн дейтін,
Қазақ осы - «Өнер алды - тіл» дейтін.
Қазақ осы - қарасың ба, ақсың ба, Қоңырсың ба, жатырқауды білмейтін.
Қазақ осы - көргенінен танбайтын, Той-думансыз оты түзу жанбайтын.
Қазақ осы - алудай-ақ алатын,
Ал беруден алдына жан салмайтын.
Қазақ осы - ашық жарқын қабағы, Қонақ келсе шабылып бір қалады. Байқа да тұр, саған да ол кетерде, Ат мінгізіп, жібек шапан жабады. Ат мінгізіп, жібек шапан жабады. Қазақ осы - құда бол деп қинайтын,
Құдаларын құдайындай сыйлайтын.
Қазақ осы - дүние мен малыңды, Оңды-солды шашу үшін жинайтын.
Қазақ осы - жайып жатқан қанатын,
Батыр халық, ақын халық - дәл аты.
Қазақ осы - өзімсінген адамға, Насыбайға бола өкпелеп қалатын. Жайлауында жүрген жігіт бағып қой,
Дос келді деп, жасап жатыр анық той.
Алғашқы рет көріп тұрсың сен оны,
Нағыз қазақ осы, міне, танып қой.