1.Жалпылау есімдігі қатысқан сөйлемді тап.
А) Ешкімге тіл қатушы болма.
В)Саған тай сатып әперемін.
С)Өзің үлкен,қылығың- бала-шаға.
D) Еріншектік—күллі дүниедегі өнердің дұшпаны.
Е) Әрбір жинақылықтың түбі—кеніш.
2. Тәуелденген тұлғадағы сілтеу есімдігін тап.
А) кіміңіз? Несі? В) соның,анаған С) барлығынан, бәрінің
D) бұнысы, мынауымыз Е) өздерің,өзіңіз
3.Қай сөйлемде сан есім емлеге сай жазылған?
А) 1845-жылы ұлы Абай дүниеге келген.
В) Жолдастарымның кеткеніне екі үш күн болды.
С) Сағат 6 ға 10 минут қалғанда Азамат пәтерінен шықты.
D) 30-40-тай адам жиналған екен.
Е) Біз 2-еу едік.

Иісшіл - ит емес,
Ұшады -құс емес.(Шыбын)
Гүл ұшып гүлге қонады,
Гүл бақшам гүлге толады.(Көбелек)
Тауда дарақ, екі бұтақ,
Біреуі гүлді, біреуі гүлсіз.(Жыл, жаз, қыс)
Қанаты бар, жаны жоқ ,
Табаны бар, аяғы жоқ .
Өзі ұшады, аспанда жүреді ,
Теңізден де, таудан да өтеді.(ұшақ)
Таптым-таптым, тап жорға,
Табаны жалпақ боз жорға.(Түйе)
Өзі алып кемедей,
Дауылдан ықпайды.
Су шашып,
Телегей
Мұхиттан шықпайды.(Кит)
Қызыл сиырды байлап салдым,
Көк сиырды айдап салдым.(От,түтін)
Таудан тоқым лақтырдым.(Бүркіт)
Бір нәрсе өзі түкті шұбар ала,
Сипаты бек асып тұр көрсең жаңа.
Ішінде шығар жері қиын екен,
Егер де қолға түссе болар пана.(Пұшпақ ішік)
Ақ күшігім жүгіре-жүгіре буаз болды.(ҰршыҚ)
Остроносый - не собака,Взлет не -құс.(Муха)Гуль взлет спускается цветку,Гуль заполняется мой сад цветку.(Бабочка)И на тауда, две ветви,Один цветок, один цветок.(Год, лето, зима)Пойди крыло, души нет,Пойди Табан, ноги нет .Сама взлетает, на небе ходит,Проходит и Тениз, и с горы.(самолет)Таптым-таптым, пре иноходец,Табан широкий бледный иноходец.(Толча)Сам как большой корабль,От бури ықпайды.Вода сыпала,ТелегейНе выходит из Мухита.(Кит)Я завязав красную корову положил,Я взмутил синюю корову.(Огонь, дым)Я бросил таудан потника.(Буркут)Одна вещь сам берет ворсовой пятнистый,Только что характер крепко вешать смотреть.Неслежавшийся овечий помет места, который выйдет в нем,Спускаться руке, которая и Пилит, кров, будет который.(Кромка шуба)Сила бело жүгіре-жүгіре был жеребым.(Веретенное)

Халқымның «әке көрген оқ жонар, шеше көрген тон пішер» деген даналық пікірін ойлап   қарасақ, ата-ң асқар таудай   ақылында, өз өмір тәжірибесінен өткен өнегелі істері – елін,   жерін қорғау, бірлікте, ынтымақта өмір сүріп, еліне елеулі, халқына   қалаулы болу сияқты жақсы қасиетті ұрпақтан- ұрпаққа дарыса деген асыл арманы екен.сонау ғасырлар қойнауының қатпар-қатпар   белесінен байқасақ, ежелден –ақ ру-тайпаларымыздың өз жерін еш жауға бастырмаған, ұлын құл, қызын күң еткізбеуге батырлық   ержүректігін, жауына қатал, досына адал, шыбын жанын шүберекке түйіп, садақ ұстап қол күшіне сеніп, найзаның ұшына үкі таққан ұлдары мен қыздарының жауынгерлік үлгісі бізге аманат болып жеткен.отанымызды қорғаған еліне деген сүйіспеншілігі, ерлер сияқты қолына қару алып, ат құлағында ойнап жүріп жауын жеңуі сақ қызы- тұмар падишаның ерлік істері. «маған туған жердің бір уыс   топырағы да қымбат. сонда енді не бар? ! » деп   тұрсыңдар ғ менде ел бар, менде жер бар, мен елімді-жерімді қорғадым, - деген тұмар падиша осындай байтақ та бай дархан отанымызды жұдырықтай жүрегіндегі ерлік сезіммен қорғаған.