10. Үш ил «Тоңазытқыштың қуанышы» тақырыбын-
да жоспар бойынша мысал құрап жаз
немесе суретін сал.
Жоспар:
1. Тоңазытқыштың портреті
2. Тоңазытқыштың қуат көзіне өкпесі
3. Тоңазытқыштың қуанышы​
мәтін құрап жазу

, Қазыбек Келдібекұлы – қазақ халқының XVII – XVIII-ғасырлардағы ұлы үш биінің бірі, көрнекті қоғам және мемлекет қайраткері. Орта жүз арғын тайпасының қаракесек руына кіретін болатқожа атасынан шыққан ол 1667 жылы Сыр бойында дүниеге келген. Арғы аталары Шаншар абыз, Бұлбұл, өз әкесі Келдібек — есімдері елге белгілі әділ билер болған.Қаз дауысты Қазыбектің оқыған жерлері, алған білімі туралы нақты дерек жоқ. Дегенмен, ел аузындағы әңгіме, аңыздар мен биден жеткен шешендік сөздер оның өз заманында білімді де жетелі, халықтың ауыз әдебиеті мен салт-дәстүр, рәміздерін, ата жолы заңдарын мейлінше мол меңгерген, озық ойлы, әділ де көреген, батыл да батыр адам болғандығын айқын аңғартады. Әділдігі мен алғырлығы үшін Тәуке хан Қазыбекті Орта жүздің Бас биі еткен. Би Әз Тәукенің тұсында хан кеңесінің белді мүшелерінің бірі болса, Сәмеке, Әбілмәмбет, Абылай ел билеген кезеңдерде де мемлекет басқару ісіне жиі араласып, ішкі-сыртқы саясатта ақыл-кеңестер беріп отырған.Бидің жастық шағы мен бүкіл саналы өмірі қазақ елінің өз ішінде рулық-тайпалық алауыздықтар мен хандық билікке таластың неғұрлым өршіген, көрші мемлекеттердің көз тігуі жиілеп, Жоңғар шапқыншылығы үдей түскен кезеңге тап келді

Би 18-ғасырдың 40-жылдарының басында Сыр бойынан Арқаға қарай көшіп, Ұлытау, Қарқаралы өңірін қоныс қылып, Семізбұғы тауының беткейлерін жайлаған. Қазыбектен: Бекболат, Қазымбет, Базаргелді, Барқы, Сырымбет есімді бес ұл, Маңқан (Қамқа) деген бір қыз туған. Қазыбек ұрпақтары ата-баба жолын қуып, сөз ұстаған парасатты әділ қазылар атанған. Баласы Бекболат, одан кейінгі Тіленші, Алшынбайлар да дүйім жұртты аузына қаратқан әділ де тура билер болған. Белгілі әнші-композитор Мәди Бәпиұлы да Қазыбек бидің ұрпағы.
Қазыбек би 1764 жылы Семізбұғы тауының етегіндегі Теректі қыстағында 97 жасында дүниеден өткен. Денесін баласы Бекболат Түркістандағы Қожа Ахмет Иасауи кесенесіне апарып жерлеп, басына құлпытас орнатқан

Ия, көптен күткен көктем мезгіліде келіп жетті. Жан - жағыма жалт - жұлт қарап, анау тұстан ағаштын үстінде салбырап тұрған достым Берікті көрдім, карағаным сол еді күмп етіп жерге домалай түсті, жаңарымда күлкі пайда болды, Берік маған айқайлап кеттік тауға барайық, қызғалдақтар гүлдеді деп естідім деп мені көндірді. Екеуіміз, көшедегі ыржың - ыржың еткен Серікті, жан досым Аселді ертіп, 4-еуміз тауға қарай жол тарттық. Барғанымыз сол еді күн күркүреп, найзағайдың гүрс еткен даусын естідік, Берік қайттық ауылға, қызғалтақта теріп үлгере алмадық, ауырып қалармыз деп бәрімізді көндірді. Жол бойында келе жаттық, жаңбыр құя кетті, найзағай басымыздан ұрғандай тарс тарс етті, қорқып ауылға қарай жүгіріп едік, жер балшықтанып, аяғымыз былш былш етіп әрен жеттік, бәріміз үй - үйлерімізге тарадық, үйге жүгіріп кіріп, терезеге үніле кеттім.. Жаңбырдын дауысы шелекке жиналып тырс тырс етіп естілуде.. сол күн ерекше болды