Менің ойымша, үй жануарын асырау үлкен жауапкершілік пен дайындықты талап етеді. Себебі, жануар деген де тіршілік иесі, ойыншық емес, оған да көңіл бөліп, серуендету керек, тазалығын сақтап, ауырса емдеу керек дегендей. Мен бұл жауапкершілікті толықтай түсініп, дайын боғандықтан ата - анам менің туған күніме көптен күткен арманым, жеті қазынаның бірі саналатын - ит сыйлады. Сыйлығымды көргенде менің қуанышымда шек болмады, себебі жай ит емес, нағыз қазақтың тазысы. Өзіміз жер үйде тұратындықтан, күшігіме де қолайлы болды.
Күшігіме ат қоймас бұрын, көп ойландым, атына заты сай болсын деп. Сонымен біраз уақыт бақылап жүріп, ақырында Саққұлақ деп қоюды шештім, себебі өзі әлі кішкентай күшік болғанымен, елеңдеп, сақ жүреді екен. Екеуміз бірер күннің ішінде – ақ бір – бірімізге бауыр басып, әбден үйренісіп қалдық. Қайда барсам да, мейлі аулада шаруа істеп жүрсем де, кішкене күшігім құйрығын бұлаңдатып соңымнан қалмайды. Күшігім шамалы өскен соң, оны жттықтырып нағыз тазы қылып өсіремін. Ит адамның досы демекші, менің ең жақын серігім болды. Сабақтан келген соң, ата анама үй шаруасына көмектсіп болған соң міндетті түрде бос уақытымды Саққұлақпен өткізіп, ойнауға асығып тұрамын.
Желінің кәрі, кәрі уақытында бір аста-төк және күшті бай. Бас оның көп ұл және ғана бір бірден-бір қыз болды. Қарамастан және ол әдемі және бітімді болды. Әке-шешелер онда жандар чаяли. Әке ұстап беру қиялда- ол замуж ғана үшін хан немесе бия(қазыны). Бір күні осы ауылға жігіт: келеді және бетпен әдемі және әнші әуезді және ойынның шебері бас домбыре - жігіттердің арасында осы султан. Қарамастан және кәрі және жас, тұншыға, туралы қонақтың өнерінің әңгімеледі. Жигит және бая қызы кездесті және бер бірінші назардың дос досқа ғашық болды. Бірақ разве бай оның некесіне деген келіседі? Сол біле, жас ауылдан, деген кету қайда шешеді оларды бая тыңшылары таппайды. Олар екі аргыма-ков оседлали және ауамдықтың жабынының астында ауылдан деген сбежали. Көп күн және түндердің, әлі де өтті олар тынышталды және жолға қойды, не оларға неғұрлым ештеме қорқытпайды. Сол Бурабайдың атыраптары болды. Әулиекөлдің жағасында, аңқыған көктің арасында, олар өзінің күркесін салды. Жигит қайықты салып берді және онда жас ша сулы айдынға сырғыды.
Менің сүйікті үй жануарым
Менің ойымша, үй жануарын асырау үлкен жауапкершілік пен дайындықты талап етеді. Себебі, жануар деген де тіршілік иесі, ойыншық емес, оған да көңіл бөліп, серуендету керек, тазалығын сақтап, ауырса емдеу керек дегендей. Мен бұл жауапкершілікті толықтай түсініп, дайын боғандықтан ата - анам менің туған күніме көптен күткен арманым, жеті қазынаның бірі саналатын - ит сыйлады. Сыйлығымды көргенде менің қуанышымда шек болмады, себебі жай ит емес, нағыз қазақтың тазысы. Өзіміз жер үйде тұратындықтан, күшігіме де қолайлы болды.
Күшігіме ат қоймас бұрын, көп ойландым, атына заты сай болсын деп. Сонымен біраз уақыт бақылап жүріп, ақырында Саққұлақ деп қоюды шештім, себебі өзі әлі кішкентай күшік болғанымен, елеңдеп, сақ жүреді екен. Екеуміз бірер күннің ішінде – ақ бір – бірімізге бауыр басып, әбден үйренісіп қалдық. Қайда барсам да, мейлі аулада шаруа істеп жүрсем де, кішкене күшігім құйрығын бұлаңдатып соңымнан қалмайды. Күшігім шамалы өскен соң, оны жттықтырып нағыз тазы қылып өсіремін. Ит адамның досы демекші, менің ең жақын серігім болды. Сабақтан келген соң, ата анама үй шаруасына көмектсіп болған соң міндетті түрде бос уақытымды Саққұлақпен өткізіп, ойнауға асығып тұрамын.
Желінің кәрі, кәрі уақытында бір аста-төк және күшті бай. Бас оның көп ұл және ғана бір бірден-бір қыз болды. Қарамастан және ол әдемі және бітімді болды. Әке-шешелер онда жандар чаяли. Әке ұстап беру қиялда- ол замуж ғана үшін хан немесе бия(қазыны). Бір күні осы ауылға жігіт: келеді және бетпен әдемі және әнші әуезді және ойынның шебері бас домбыре - жігіттердің арасында осы султан. Қарамастан және кәрі және жас, тұншыға, туралы қонақтың өнерінің әңгімеледі. Жигит және бая қызы кездесті және бер бірінші назардың дос досқа ғашық болды. Бірақ разве бай оның некесіне деген келіседі? Сол біле, жас ауылдан, деген кету қайда шешеді оларды бая тыңшылары таппайды. Олар екі аргыма-ков оседлали және ауамдықтың жабынының астында ауылдан деген сбежали. Көп күн және түндердің, әлі де өтті олар тынышталды және жолға қойды, не оларға неғұрлым ештеме қорқытпайды. Сол Бурабайдың атыраптары болды. Әулиекөлдің жағасында, аңқыған көктің арасында, олар өзінің күркесін салды. Жигит қайықты салып берді және онда жас ша сулы айдынға сырғыды.