12. СҰРАҚТАР ТӨҢІРЕГІНДЕ ОЙЫНДЫ ДӘПТЕРГЕ ЖАЗ. 1) «ҚАРА ЖОЛ АДАСТЫРМАС» ДЕГЕН СӨЗ НЕНІ БІЛДІРЕДІ? 2) «ЖАТ ЖЕРДЕ ЖАЛҒЫЗАЯҚ ЖОЛДЫ ЖАҚЫНСЫНБА» ДЕГЕН КЕҢЕСТІ КАН- ДАЙ ЖАҒДАЙДА ҚОЛДАНУҒА БОЛАДЫ?
Әли: – Мен сылақшы болғым келеді.Қазірдің өзінде неше түрлі ғимараттар бой көтеруде.Өз ісімнің шебері атанып,зәулім үйлерге сән бергім келеді.Ал ата-анам,туысқандарым менің диқан болғанымды қалайды... Білесіңдер ғой.Біздің отбасымыз диқаншылықпен ауылымызға белгілі.Отбасылық кәсіп болған соң,менің де диқан болғанымды жөн көреді.
Дана:– Әли,сен уайымдама.Өз жүрегің қалаған бағытпен жүр.Диқаншылық ұнамаса,оны жаның қаламаса,сен келешекте жұмыс жасай алмайсың.
Азамат: – Ия,Әли.Дананың сөзінің жаны бар.Өз арманыңнан бас тартпа,досым.
Әли: – Ата-анаммен сөйлесіп,барынша сылақшы болуға көндіруге тырысамын.Азамат сен дәрігер болғың келе ме?
Азамат: – Қайдан білдің?Мен осы уақытқа дейін бір мамандықта тұрақтамап едім ғой.
Әли: – Биология сабағында белсенді бола бастадың.Дананың басы ауырғанда,мен аяғымды жарақаттап алғанда сен көмектескенсің.Содан білдім.
Дана: – Жарайды,жігіттер.Осы бетімізден таймай,өзіміз армандаған мамандық иесі атанайық!
Мен төрт қабатты үйде, үшінші қабатта тұрмын, пәтерімде үш бөлмелі пәтер бар, екі бөлмелі пәтер, тағы бір асүй мен ванна бөлмелері бар, менің жатын бөлмемде ата-анам ұйықтап жатыр, бөлме соншама үлкен емес, кереует пен шкаф бар. біз жиі жейміз, үстел, теледидар, диван және гүлдер бар, бұл өте жарық, өйткені күн терезе жарқырады, менің бөлмеім өте үлкен, мен онда және менің ағамда тұрады.Біздің екі төсек, шкаф, екі үстел мен өте үлкен терезе.Мен пәтерімді ұнатамын, қыс мезгілінде жылыдым, жазда жел терезелерден шығады
Азамат: – Шіркін,уақыт қалай зымырайды...10-сыныпты да аяқтадық.
Дана: – Соны айтсаңшы.Келесі жылы біз мектебіміздің бітіруші түлектері боламыз ғой.
Әли: – Енді болашағымыз туралы ойлануымыз керек.Мамандық таңдау әлдеқайда қиын нәрсе екен...
Дана: – Мен кішкентайымнан мұғалім болам дедім ғой.Сол арманымды мақсатыма айналдырамын.Ата-анам менің таңдауымды қолдады.
Азамат: – Ия,мұғалімдік – өлмейтін мамандық қой.Әли,сен ше?Қандай маман иесі болғың келеді?
Әли: – Мен сылақшы болғым келеді.Қазірдің өзінде неше түрлі ғимараттар бой көтеруде.Өз ісімнің шебері атанып,зәулім үйлерге сән бергім келеді.Ал ата-анам,туысқандарым менің диқан болғанымды қалайды... Білесіңдер ғой.Біздің отбасымыз диқаншылықпен ауылымызға белгілі.Отбасылық кәсіп болған соң,менің де диқан болғанымды жөн көреді.
Дана:– Әли,сен уайымдама.Өз жүрегің қалаған бағытпен жүр.Диқаншылық ұнамаса,оны жаның қаламаса,сен келешекте жұмыс жасай алмайсың.
Азамат: – Ия,Әли.Дананың сөзінің жаны бар.Өз арманыңнан бас тартпа,досым.
Әли: – Ата-анаммен сөйлесіп,барынша сылақшы болуға көндіруге тырысамын.Азамат сен дәрігер болғың келе ме?
Азамат: – Қайдан білдің?Мен осы уақытқа дейін бір мамандықта тұрақтамап едім ғой.
Әли: – Биология сабағында белсенді бола бастадың.Дананың басы ауырғанда,мен аяғымды жарақаттап алғанда сен көмектескенсің.Содан білдім.
Дана: – Жарайды,жігіттер.Осы бетімізден таймай,өзіміз армандаған мамандық иесі атанайық!
Азамат: – Ия,дұрыс айтасың.
Әли: – Ендеше саябаққа кеттік!