28 батыр-панфиловшылар 318 дивизиядан, ал олардың командирі дивизия аталған И.В.Панфилов болды. Олар көп нәрсе істеді, бірақ ең есте қаларлығы - олар немістердің танк батальонын түгелдей жеңіп алды, қашпастан және қорықпай.
Олар Кеңес Одағының Батыры атанды және Ұлы Отан соғысының символына айналды, олар мәңгі есте қалды, тіпті ұлы саяси көсем Василий Клочков бұл сөздерді «Ресей ұлы, ал шегінуге еш жер жоқ - Мәскеу артта» деп жазды. , бұл сөздерді тіпті кейбір мұражайлардан оқуға болады.
Бейнебаянда қара шаңырақтағы трагедия туралы айтылады.Оқиға ауылда бір жігіттің басынан өткен.Әйелі қайтыс болып,жігіт араққа салынады.Оның бар тауқыметін баласы көреді.Балаға ауылдастары көмектесіп тұрады.Әкесі үйдегі дүние мүліктің бәрін сатады.Ең соңында ол ұлының пимасын сатуды ойлайды.Баласы пимасын бермейді бірақ әкесі оны қатты ұрып,пиманы алып кетеді.Бала қардың үстінде жалаңаяқ жылап жатады.Ал әкесі үйге қайтып келмейді.Бала қатты үсіп,ауырып ауруханаға түседі.Дәрігерлер оның үсік шалған екі аяғын кеседі.Әкесі арағын қойып,ұзақ уақыт емделеді.Ол үйіне келгенде баласын таба алмайды.Поэманың соңында әкесі баласына қара пима сатып әкеледі.Бірақ баланың ол кезде екі аяғыда кесілген еді.Әкесі қатты өкініп жылайды.Бірақ бәрі кеш еді.
28 батыр-панфиловшылар 318 дивизиядан, ал олардың командирі дивизия аталған И.В.Панфилов болды. Олар көп нәрсе істеді, бірақ ең есте қаларлығы - олар немістердің танк батальонын түгелдей жеңіп алды, қашпастан және қорықпай.
Олар Кеңес Одағының Батыры атанды және Ұлы Отан соғысының символына айналды, олар мәңгі есте қалды, тіпті ұлы саяси көсем Василий Клочков бұл сөздерді «Ресей ұлы, ал шегінуге еш жер жоқ - Мәскеу артта» деп жазды. , бұл сөздерді тіпті кейбір мұражайлардан оқуға болады.
Объяснение:
Қара пима.
Бейнебаянда қара шаңырақтағы трагедия туралы айтылады.Оқиға ауылда бір жігіттің басынан өткен.Әйелі қайтыс болып,жігіт араққа салынады.Оның бар тауқыметін баласы көреді.Балаға ауылдастары көмектесіп тұрады.Әкесі үйдегі дүние мүліктің бәрін сатады.Ең соңында ол ұлының пимасын сатуды ойлайды.Баласы пимасын бермейді бірақ әкесі оны қатты ұрып,пиманы алып кетеді.Бала қардың үстінде жалаңаяқ жылап жатады.Ал әкесі үйге қайтып келмейді.Бала қатты үсіп,ауырып ауруханаға түседі.Дәрігерлер оның үсік шалған екі аяғын кеседі.Әкесі арағын қойып,ұзақ уақыт емделеді.Ол үйіне келгенде баласын таба алмайды.Поэманың соңында әкесі баласына қара пима сатып әкеледі.Бірақ баланың ол кезде екі аяғыда кесілген еді.Әкесі қатты өкініп жылайды.Бірақ бәрі кеш еді.