Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған
Әрбір адамның ең жақсы көретін қалалары бар. Және бұл міндетті емес ірі қалалар мен капитал. Тіпті біреудің көзге көрінбейтіні де болуы мүмкін. Бірақ басқа үшін - өте жақын және қымбат. Бұл менің туған қалам. Мен қаламды өзімнің балалық шағымды ойнаған кішкентай, қоршалған көшелер мен аулаларға сүйемін. Ескі теміржол үшін, менің достарым мен монеталар салып, пойыз өткеннен кейін не болатынын көрдім. Біз туралы ең жақсы досымызбен танысып, сол жерде отыруға және қажетсіз көзқарассыз уақытты өткізуге тырысатын әртүрлі құпия жерлерге арналған. Осы кішкентай нәрселер мен естеліктер бұл қаланы
Мен қаламды өзімнің балалық шағымды ойнаған кішкентай, қоршалған көшелер мен аулаларға сүйемін. Ескі теміржол үшін, менің достарым мен монеталар салып, пойыз өткеннен кейін не болатынын көрдім. Біз туралы ең жақсы досымызбен танысып, сол жерде отыруға және қажетсіз көзқарассыз уақытты өткізуге тырысатын әртүрлі құпия жерлерге арналған. Осы кішкентай нәрселер мен естеліктер бұл қаланы