2. Бірге, бөлек, дефис арқылы жазылатын сөздерді ажыратып, үш бағанға бөліп жазыңдар.
Абыр (күбір), авиа (апат), авиа (зауыт), авто (бекет), авто
(жол), ағайын (жегжат), ағаш (үй), ағаш (тарақ), ағаш (көмір),
ағып (таму), адал (ақы), адам (күн), адам (сағат), азу (ағаш),
азу (тіс), айыл (тартпа), айыр (көмей), ақ (бата), ақ (бидай), ак
(бөкен), ақ (желек), ақ (жол), алма (ағаш), алма (кезек), арпа
(бидай), арпа (шөп), ауыз (су), ауыз (үй), ашық (хат), аэро (су-
рет), аэро (флот), әзіл (ажуа), әлде (бір), әр (кез), әр (қашан),
әулие (әнбие), алмалы (салмалы
1) дурыс себебы: Құлпытастарды әрлеу, нақыштау, бедерлеу ісі сол кезеңде өмір сүрген халықтың қолөнері мен мемориалдық үрдісі, салт-дәстүрі, әдет ғұрпы мен дүниетанымының белгісі іспетті.
2)дурыс, себебы: Түркі жерінде ислам дінінің та- ралуына байланысты бейнелі құлпытастардың орнына өрнекті көктастар қойылатын болды.
3) дурыс емес, себебы: Бырак аса үлкен құлпытас қойып, оған адамның, малдың немесе әлдебір зат- тың суретін бейнелеуге тыйым салынды. сондыңтан
4)Қалай болғанда да, қазіргі қазақ даласын- дағы құлпытастардың арғы тарихы сақтар мен ежелгі түркілердің тас мүсін- дерімен, сондай-ақ көне түркі жазуы қашалған бітіктастармен байланысты екені анық.Бұл тұжырыммен келіспеуге болмайды.Жазулар әлі де болды, бірақ әрқашан емес.
5) дурыс емес, себебы: Кулпытастардың шығу тегі, рәміздік мән-мағынасы туралы ғылымда нақты тұжырым қалыптаспаған.
Объяснение:
тауының солтүстігінде орналасқан тау. Бурабай ауданы жерінде. Алыстан таудың нобайы сақтықты ойлап дулығасы мен болат сауытын шешпей мәңгі ұйқыға кеткен сақалды батырдың бейнесін елестетеді.
Аңыз бойынша ертеректе алып күш иесі, арманшыл бір батыр осы өңірде өмір сүріпті. Жас кезінде уайым-қайғы дегенді елемей өзінше думандатып өмір сүреді. Ер жеткенде жоқшылық пен халық мұңын көріп, қабағын кірбің шалады. Туған жеріне жоңғарлар мен қалмақтар жиі-жиі шапқыншылық жасап отырған. Ауылдардың шаңын аспанға көтеріп, астан-кестең қиратып, жау әскері төрт-түлік мал табындары мен қорғансыз адамдарды айдап кетеді. Ал ел іші бір-бірімен қалыңдық пен жайылымдыққа таласып, күнде қырқысып, ауыз бірлікке келе алмайды. Бұны көрген жас батыр бәріне қолын бір сілтеп, ауылдан кетуді ойлайды. Еркін жүріп, бақ пен байлық іздегісі келеді. «Мүмкін болса ауылдастарыма жақсылық жасасам сонда олар тынышталар ма еді» – деген оймен кетпекші болып, өзіне болат қылыш пен дулыға, үстіне сауыт соғып киіп, бақыт іздеп жолға шығады. Жол үстінде Жеке батырға басқа ауылдың батырлары жолығады. Олар да бақыт жолына жалғыз шыққан екен. Жаумен бірінші болып қазақ батыры жолығады. Қалың қол оның алдын бөгеп, қоршауға алады. Ол жаумен ұзақ шайқасады. Жау қара масадай құжынап, шегірткедей үймелеп, батырдың үстіне шығып кетеді. Оның көзі көрмей, құлағы естімей қалады. Сонда ғана ол бақыт үшін жалғыз күресудің қате екенін түсінеді, аһ ұрып өкінеді. Алып тұлғалы батыр әл-дәрмені құрып, туған даласына шалқасынан құлап түсіп, тасқа айналады, мәңгілік ұйқы- ға беріледі. Жеке батыр бетегелі далада тас болып жатыр.