Әдептілік ұрыс-керіс, дау-дамайдың алдын алады, сондай-ақ ашушаңдық пен өшпенділікті басады. Вольтер: «Сұлулық жүзге қандай болса, санаға сыпайылық сол» деген. Сыпайы мінез-құлықтағы ең бастысы - басқаларға ілтипатты және құрметпен қарау.Тәрбие – адамның әдет-ғұрпын немесе адамның ішкі қажеттілігін, оның мінезінің сарқылмас бөлігі болатын сыпайылық. Әдептілік пен сыпайылықтың айырмашылығы неде? Білімді адам әдеттен тыс, өзінің психикалық қажеттіліктеріне сәйкес істегенін сыпайы жасайды, бірақ кейде ол істемейді, ал соңғысында бұл оның рухани ұстанымына немесе ақыл-ойдың көптігіне байланысты. Оңашада, білімді қария әрқашан алдындағы үлкенді немесе әйелді сағынады, орнын босатады, басын жинайды, т.б.
Ұятсыздық, ұстамдылық, дөрекілік мінез-құлық мәдениетінің жоқтығының белгісі. Ол жансыздықта, қатыгездікте, зұлымдықта, дөрекіліктен, арсыздық пен арсыздықтан көрінеді. Көптеген адамдар қателеседі, бұл қасиеттердің көрінісі қазіргі заманғы қоғамның ажырамас бөлігі болып табылады, бүгінгі жағдайдағы сән үрдістеріне сәйкес келеді, бірақ бұл олай емес. Қазіргі этикет зерттеушілері мінез-құлық мәдениеті табиғилықтың, парасаттылықтың, парасаттылықтың белгісі, қажетсіз күрделіліктен арылатын демократиялық қоғамның ерекшелігі, өйткені мәдениетті адам адамдар арасындағы қарым-қатынасқа сұлулық әкеледі, олардың бақыты мен бақытына ықпал етеді деп атап өтеді. , бұл қазіргі қоғамның тенденцияларына көбірек сәйкес келеді.
Олай болса, қазіргі адам қоғамдағы дамудың қазіргі жағдайына сай болу үшін әдепті болу керек.
Қазақтың қызы – қастерлі, аяулы жаратылыс. Шырайлы жүзіне шуақ тұнған қазақ қызының ғасырдан ғасырға жеткен қадірлі, кәусар образы болатын. Әйгілі Мұхтар Әуезовтер «Адамдық негізі – әйел» деп мақала жазғанда осындай ардақты жандар үшін шырылдады. Жүсіпбек жазатын қорғансыз Ақбілек, Бейімбат жазатын шарасыз Күлпан, Ғабит Мүсіреповтің ел анасы Ұлпаны, Әбдіжәміл Нұрпейісовтің қайшылықты Ақбаласы, Ақанды ынтық еткен Ақтоты мен Біржанға арман болған Ләйлім шырақ, кешегі Жұматай жырлап өткен қол жетпес Ләйлә – бәрі де қазақ қызының, қазақ анасының сан қилы қасиеттерінің бір-бір жарқын көрінісі еді. Заман құбылды, қоғам ауысты, қазақ қызының болмысы мен бітімі де өзгеріске ұшырай бастады. Бұрынғы биязы да кербез, көрікті де мінезді сұлулардың орнына бетпақтықты батырлық деп түсінетін, сөз тиді екен деп ауызға келгенді ақтара салатын келте ақылды бикештер келді.
Әдептілік ұрыс-керіс, дау-дамайдың алдын алады, сондай-ақ ашушаңдық пен өшпенділікті басады. Вольтер: «Сұлулық жүзге қандай болса, санаға сыпайылық сол» деген. Сыпайы мінез-құлықтағы ең бастысы - басқаларға ілтипатты және құрметпен қарау.Тәрбие – адамның әдет-ғұрпын немесе адамның ішкі қажеттілігін, оның мінезінің сарқылмас бөлігі болатын сыпайылық. Әдептілік пен сыпайылықтың айырмашылығы неде? Білімді адам әдеттен тыс, өзінің психикалық қажеттіліктеріне сәйкес істегенін сыпайы жасайды, бірақ кейде ол істемейді, ал соңғысында бұл оның рухани ұстанымына немесе ақыл-ойдың көптігіне байланысты. Оңашада, білімді қария әрқашан алдындағы үлкенді немесе әйелді сағынады, орнын босатады, басын жинайды, т.б.
Ұятсыздық, ұстамдылық, дөрекілік мінез-құлық мәдениетінің жоқтығының белгісі. Ол жансыздықта, қатыгездікте, зұлымдықта, дөрекіліктен, арсыздық пен арсыздықтан көрінеді. Көптеген адамдар қателеседі, бұл қасиеттердің көрінісі қазіргі заманғы қоғамның ажырамас бөлігі болып табылады, бүгінгі жағдайдағы сән үрдістеріне сәйкес келеді, бірақ бұл олай емес. Қазіргі этикет зерттеушілері мінез-құлық мәдениеті табиғилықтың, парасаттылықтың, парасаттылықтың белгісі, қажетсіз күрделіліктен арылатын демократиялық қоғамның ерекшелігі, өйткені мәдениетті адам адамдар арасындағы қарым-қатынасқа сұлулық әкеледі, олардың бақыты мен бақытына ықпал етеді деп атап өтеді. , бұл қазіргі қоғамның тенденцияларына көбірек сәйкес келеді.
Олай болса, қазіргі адам қоғамдағы дамудың қазіргі жағдайына сай болу үшін әдепті болу керек.
Объяснение:
Қазақтың қызы – қастерлі, аяулы жаратылыс. Шырайлы жүзіне шуақ тұнған қазақ қызының ғасырдан ғасырға жеткен қадірлі, кәусар образы болатын. Әйгілі Мұхтар Әуезовтер «Адамдық негізі – әйел» деп мақала жазғанда осындай ардақты жандар үшін шырылдады. Жүсіпбек жазатын қорғансыз Ақбілек, Бейімбат жазатын шарасыз Күлпан, Ғабит Мүсіреповтің ел анасы Ұлпаны, Әбдіжәміл Нұрпейісовтің қайшылықты Ақбаласы, Ақанды ынтық еткен Ақтоты мен Біржанға арман болған Ләйлім шырақ, кешегі Жұматай жырлап өткен қол жетпес Ләйлә – бәрі де қазақ қызының, қазақ анасының сан қилы қасиеттерінің бір-бір жарқын көрінісі еді. Заман құбылды, қоғам ауысты, қазақ қызының болмысы мен бітімі де өзгеріске ұшырай бастады. Бұрынғы биязы да кербез, көрікті де мінезді сұлулардың орнына бетпақтықты батырлық деп түсінетін, сөз тиді екен деп ауызға келгенді ақтара салатын келте ақылды бикештер келді.