Қазіргі заманның баларына бүкіл жағдай жасалған. Неге десеңіз мына дүрбелең заманда техниканың дамыған заманында неше түрлі гаджеттер, неше түрлі смартфондар қолданыста . Бұл техникаларды тиімді қолданса нұр үстіне нұр болады. Дегенмен менің ойымша осы кезде кітап оқу ұмыт қалып бара жатқан сияқты. Қазіргі заманда балалар не ішем, не кием деп ойламайды, құдайға шүкір басымыздан соназ 1933 жылдары ашаршылықты да 1942 жылы Ұлы Отан Соғысын да, 1986 жылы Желтоқсан оқиғаларын бастан кештік, Мен сол заманды тоқырау заманы деп айтар едім. Ол кезде бір бөлке нанды да талонмен беретін еді. Ал қазір жастарға да недеген салалардың есігі ашық тек қана білімді азамат болсаң болды және ұмтылыс керек. Өткен заманмен салыстыруға тура келмейді. Бұл заманның баларға да мүмкіндіктері орасан деп айтар едім тек білім аып өз заманыңның озығы болу үшін әр адамның харизмасы мықты болу керек сияқты
Қыпшақ Сейітқұл Маманұлы (18 ғасырдың 70-жылдары, Сыр бойы — 19 ғасырдың 30-жылдары, қазіргі Қостанай облысы Жангелдин ауданы Қарабидайық мекені) — есімі аңызға айналған егінші. Орта жүздегі бес таңбалы қыпшақтың торы бірлестігінен тарайтын жеті арыс қитаба руынан шыққан. Сыр бойындағы иеліктері егін шаруашылығына тарлық ете бастаған соң Торғай өңіріне келіп, Қабырға өзені бойындағы Қарақоға деген жерге тұрақтаған. Өзен жағалауына шығыр орнатып, аяқ егін, атпа егін әдістерін пайдаланып, өзеннен арықтар тартып, бөгендер салып, суармалы егіншілікті қолға алған. Диқанның бұл еңбегі жемісті болып, 5 — 6 жылдың ішінде алғаш келіп қоныстанған 12 үй 400-ге жеткен. Қыпшақ Сейітқұлдың аса шығымды ақ тарысының тұқымы кейін бүкіл Торғай, Ақтөбе, Қостанай, Ақмола, Қарағанды, Қарқаралы өңірлеріне тарады. Диқанның барымташылардан сақтану үшін тұрғызған дуалы мен су тартқан арықтарының қалдықтары Көкалаат, Қызылоба, Қарақоға деген алқаптарда әлі күнге дейін сақталған. Қыпшақ Сейітқұл асқан шебер, сөзге шешен адам болған. Мұраптың егіншілік дәстүрін халық арасына кең таратып, насихаттау үшін ұлы ағартушы Ыбырай Алтынсарин “Қыпшақ Сейітқұл” деген әңгіме жазып, оқулығына енгізген.
Қазіргі заманның баларына бүкіл жағдай жасалған. Неге десеңіз мына дүрбелең заманда техниканың дамыған заманында неше түрлі гаджеттер, неше түрлі смартфондар қолданыста . Бұл техникаларды тиімді қолданса нұр үстіне нұр болады. Дегенмен менің ойымша осы кезде кітап оқу ұмыт қалып бара жатқан сияқты. Қазіргі заманда балалар не ішем, не кием деп ойламайды, құдайға шүкір басымыздан соназ 1933 жылдары ашаршылықты да 1942 жылы Ұлы Отан Соғысын да, 1986 жылы Желтоқсан оқиғаларын бастан кештік, Мен сол заманды тоқырау заманы деп айтар едім. Ол кезде бір бөлке нанды да талонмен беретін еді. Ал қазір жастарға да недеген салалардың есігі ашық тек қана білімді азамат болсаң болды және ұмтылыс керек. Өткен заманмен салыстыруға тура келмейді. Бұл заманның баларға да мүмкіндіктері орасан деп айтар едім тек білім аып өз заманыңның озығы болу үшін әр адамның харизмасы мықты болу керек сияқты
Объяснение:
Қыпшақ Сейітқұл Маманұлы (18 ғасырдың 70-жылдары, Сыр бойы — 19 ғасырдың 30-жылдары, қазіргі Қостанай облысы Жангелдин ауданы Қарабидайық мекені) — есімі аңызға айналған егінші. Орта жүздегі бес таңбалы қыпшақтың торы бірлестігінен тарайтын жеті арыс қитаба руынан шыққан. Сыр бойындағы иеліктері егін шаруашылығына тарлық ете бастаған соң Торғай өңіріне келіп, Қабырға өзені бойындағы Қарақоға деген жерге тұрақтаған. Өзен жағалауына шығыр орнатып, аяқ егін, атпа егін әдістерін пайдаланып, өзеннен арықтар тартып, бөгендер салып, суармалы егіншілікті қолға алған. Диқанның бұл еңбегі жемісті болып, 5 — 6 жылдың ішінде алғаш келіп қоныстанған 12 үй 400-ге жеткен. Қыпшақ Сейітқұлдың аса шығымды ақ тарысының тұқымы кейін бүкіл Торғай, Ақтөбе, Қостанай, Ақмола, Қарағанды, Қарқаралы өңірлеріне тарады. Диқанның барымташылардан сақтану үшін тұрғызған дуалы мен су тартқан арықтарының қалдықтары Көкалаат, Қызылоба, Қарақоға деген алқаптарда әлі күнге дейін сақталған. Қыпшақ Сейітқұл асқан шебер, сөзге шешен адам болған. Мұраптың егіншілік дәстүрін халық арасына кең таратып, насихаттау үшін ұлы ағартушы Ыбырай Алтынсарин “Қыпшақ Сейітқұл” деген әңгіме жазып, оқулығына енгізген.