шапан — қазақтын ежелгі әрі кәделі киімі.[1] ол қазақстан мен орта азия халықтарының ұлттық киімі болып табылады. оны қалың матадан арасына жүн, мақта салып, астарлан немесе қос астарлан сырып тігеді. ол негізінен тік жағалы, ішінара қайырма жағалы да болады. шапан: сырмалы шалан, қаптал шапан, қималы шапан деп бөлінеді. қыз-келіншектерге арналған қималы шапанды түрлі-түсті масатыдай тігіп, жаға-жеңіне, етегі мен екі өңіріне зер ұстайды. түйме орнына асыл тастар орнатылған күміс қапсырма (ілгек) тағады. қазіргі кезде түрлі-түсті масатыдай екі өңірі мен жеңі кестеленген немесе зер ұсталған жадағай (арасына жүн, мақта салмай) шан айдар тігіліп сатылады. қазақ халқының арасында сыйлы ға сыйлық ретінде шапан кигізу дәстүрі кең тараған.[2
Бiр кыз темекi шегiп турады, сосын бiр жiгiт орысша бiлмей темекi сурайын деп: девушка ты куритса дейдi, сосын кыз турып: а ты чё петух что ли? - десе, анау турып: да нет, я тоже куритса дептi... Тунде катты мас болып келген куйеуi танертен айелiне: Бiздiн уйде жын бар екен,-дептi. Айелi: Кiм айтты? десе,кеше мен туалеттiн есiгiн ашсам, cветi озiнен озi жанып, жапсам озi сонiп калды дептi. Сонда айелi: Эй алкаш,холодильникке сиiп кеткен сен ба? дептi. Бiр кунi бiр оте жаксы зубной врач кайтыс болыпты. Содан ол кiсiнi жерлегенде басына улкен тастан жасалган тiстiн мусiнiн койыпты. Сол зират басына коллективы жиналып турганда бiреу шыдай алмай кулiп жiберептi. Неге кулесiн десе мен генекокологпын мен олсем басыма не коясындар дептi. Бiр кунi сушняк пен голодняк сахарада келе жатады. Алыста бiр бочка турады. Голодняк бочканын iшiнде кыз болса екен деп армандайды. Сушняк су болса гой деп армандап жугiрiп келiп бочканы ашса, iшiнде поражняк отыр екен! Бiр фермердiн тауыктары кiлен кiшкентай жумыртка туады екен, бастыгы тауыктарга айкай салыпты, коршi фермер жумырткаларын 15 тенгеге сатып жатыр, ал бiз болсак 13 тенгеге сатып жатырмыз, неге iрi кылып тумайсындар дегенго, сонда карi бiр тауык шыгып: 2 тенге ушiн котiмiздi жыртайыкпа дептi. Баягыда бiр жiгiттiн мотоциклы болган, ол бузылып, жондеп жатканда, касына айелi келiп, жаным осы мотоциклге екi балон салса машина бола ма депти. Жiгiт жынданып кетiп, кумаш саган екi емшек косса сиыр боласынба дептi.
шапан — қазақтын ежелгі әрі кәделі киімі.[1] ол қазақстан мен орта азия халықтарының ұлттық киімі болып табылады. оны қалың матадан арасына жүн, мақта салып, астарлан немесе қос астарлан сырып тігеді. ол негізінен тік жағалы, ішінара қайырма жағалы да болады. шапан: сырмалы шалан, қаптал шапан, қималы шапан деп бөлінеді. қыз-келіншектерге арналған қималы шапанды түрлі-түсті масатыдай тігіп, жаға-жеңіне, етегі мен екі өңіріне зер ұстайды. түйме орнына асыл тастар орнатылған күміс қапсырма (ілгек) тағады. қазіргі кезде түрлі-түсті масатыдай екі өңірі мен жеңі кестеленген немесе зер ұсталған жадағай (арасына жүн, мақта салмай) шан айдар тігіліп сатылады. қазақ халқының арасында сыйлы ға сыйлық ретінде шапан кигізу дәстүрі кең тараған.[2