1 екі бөлмелі кеңсе уй салған. 2. оның ата-анасы сары баланың. 3.Сары бала куанды. 4.ол Торе баласы Шоқан. 5. мысык жатырқап қарсы алды. 6 ол ей мысык аманба? Мына ойыншықты кім істеді деп сұрады. 7. мысық ойыншыктарын өзіне қарай тартып өзімдікі озім істедім деді. 8. ол мысықты үйіне шақырды. 9.түйе ғып жасаған бір ойыншыгын берді. 10. ол быздын үйде кант көп, бауырсақ берем деп мактанды. 11.екеуі ауылға құна мініп келді. 12.ол мысықты өз үйіне алып келді. 13.ол мамасына коркытпа тиіспе ол мысық менің жолдасым деді. 14. мысык озын коркып зəресі үшкан сияқты ұстады. 15.корыкпа деп айта берді, сосын жур сены шығарып салам, сен маған түйе жасап қой деді.
Сүйінбай Аронұлы 1815 жылы Алматы облысы Жамбыл ауданы, Қаракестек ауылында туылған. Жастайынан қайсар мінезі, сөзге шеберлігімен халықтың ықыласына бөленген. Арғы аталары ақындық, шешендік өнер Сүйінбайға дарыған. Өзінен үлкен Жаманшал, Жұмық деген ағалары, Оспан атты інісі сыншыл, бірқақпай өлеңдерімен ауыл арасына танылған. Сүйінбайдың толғауларында сол заманның жағдайы, күнделікті өмір, басшылардың əділетсіздігі, Қоқан хандығының шапқыншылығы жайлы көп айтылады. Тек жыршы, ақын, халық қамқоршысы ғана емес сонымен қатар айтыскер де болған. Сүйінбай сал-серіліктен гөрі қоғамдық-әлеуметтік істерге белсене араласқан. Өлеңдерінде Қоқан билеушілері мен жергілікті әділетсіз сұлтан, төрелерден, бай-болыстардан жасқанбай, турасын айтып отырған. Әсіресе, ақын Тезек төремен, қырғыз ақыны Қатағанмен айтыстарында, сондай-ақ “Датқаларға”, “Үмбетәліге”, “Төрт биге”, “Момын малын зұлымға алып беріп”, т.б. өлеңдерінде қиянатшылдықты, озбырлықты аяусыз сынға алған. Оның шешендік нақылдары, болыс-билерге арналған сықақ өлеңдері (“Мақсұтқа”, “Қасымға”, “Болыстарға баға”, т.б.) сaқталған. Сүйінбай өзі заманның жанашыр тұлғасы болған. 1898 жылы өзінің туған жерінде қайтыс болған. Ақынның сүйегі Қарақыстақ өзінің шығыс жағындағы биік жотаға қойылған, қабіріне кесене тұрғызылған. Алматы облысы филармониясы, сондай-ақ Алматы қаласындағы үлкен даңғыл, туған ауылы, ондағы мектеп, көшелер Сүйінбай есімімен аталады. Туған жерінде Сүйінбайдың мемориалдық мұражайы жұмыс істейді.
2. оның ата-анасы сары баланың.
3.Сары бала куанды.
4.ол Торе баласы Шоқан.
5. мысык жатырқап қарсы алды.
6 ол ей мысык аманба? Мына ойыншықты кім істеді деп сұрады.
7. мысық ойыншыктарын өзіне қарай тартып өзімдікі озім істедім деді.
8. ол мысықты үйіне шақырды.
9.түйе ғып жасаған бір ойыншыгын берді.
10. ол быздын үйде кант көп, бауырсақ берем деп мактанды.
11.екеуі ауылға құна мініп келді.
12.ол мысықты өз үйіне алып келді.
13.ол мамасына коркытпа тиіспе ол мысық менің жолдасым деді.
14. мысык озын коркып зəресі үшкан сияқты ұстады.
15.корыкпа деп айта берді, сосын жур сены шығарып салам, сен маған түйе жасап қой деді.
Сүйінбайдың толғауларында сол заманның жағдайы, күнделікті өмір, басшылардың əділетсіздігі, Қоқан хандығының шапқыншылығы жайлы көп айтылады. Тек жыршы, ақын, халық қамқоршысы ғана емес сонымен қатар айтыскер де болған. Сүйінбай сал-серіліктен гөрі қоғамдық-әлеуметтік істерге белсене араласқан. Өлеңдерінде Қоқан билеушілері мен жергілікті әділетсіз сұлтан, төрелерден, бай-болыстардан жасқанбай, турасын айтып отырған. Әсіресе, ақын Тезек төремен, қырғыз ақыны Қатағанмен айтыстарында, сондай-ақ “Датқаларға”, “Үмбетәліге”, “Төрт биге”, “Момын малын зұлымға алып беріп”, т.б. өлеңдерінде қиянатшылдықты, озбырлықты аяусыз сынға алған. Оның шешендік нақылдары, болыс-билерге арналған сықақ өлеңдері (“Мақсұтқа”, “Қасымға”, “Болыстарға баға”, т.б.) сaқталған.
Сүйінбай өзі заманның жанашыр тұлғасы болған. 1898 жылы өзінің туған жерінде қайтыс болған. Ақынның сүйегі Қарақыстақ өзінің шығыс жағындағы биік жотаға қойылған, қабіріне кесене тұрғызылған. Алматы облысы филармониясы, сондай-ақ Алматы қаласындағы үлкен даңғыл, туған ауылы, ондағы мектеп, көшелер Сүйінбай есімімен аталады. Туған жерінде Сүйінбайдың мемориалдық мұражайы жұмыс істейді.