2-тапсырма. Мәтінді оқыңдар. Мәтінде айтылған идеяға өз болжамдарынды ұсыныңдар. Біз шай ішіп отырғанда, еңгезердей бір қара кісі сәлем
беріп кіріп келді. Басында тысы жыртылған елтірі тымағы
сырған башмақ, алқам-салқам, өзі тоңған сияқты. Абай әлгі
бар, үстінде жыртық, қой жүнді шекпен, аяғында киізден
менің қойшым, өзі Көкше, қыстай қой жаюға
Әй, Әйгерім, сен қойды жақсы көресің, қой баққан
кісіні жалаңаш қоясың. Тоңған, ашыққан адамда ақыл,
қайрат бола ма, бұл да өзіңдей адам емес пе?! Мен осында
болжамдарыңды ұсыныңдар.
Кедейлігіңді неге Құдайдан көресің?
келгенге тесірейіп қарады да, Әйгерімге:
Мынау кім? - деді.
Әйгерім:
- Бұл
жалдап алып едім, - деді.
Абай:
-
E
д
ен
ei
қойшының
ры
үш қонып, Семейге жүремін, мен жүргенде мына
киімін бүтінде, - деді.
Әйгерім қатты қысылып:
— Жарайды, өзім де киім тіккізіп жатыр едім, тез бітір-
тейін енді, - деді...
Қойшы шайға тойып, терлеп, кейін барып отырған соң Абай:
- Ей, Көкше, енді ертегі айтшы, - деді.
Қойшы:
- Абай аға, кедейде ертегі бола ма? Не айтамын?
Ертелі - кеші тыным таппай Бақыт еңбек етті. Сол кезде Бақыт көше бойына аула ішіне талдар отырғызды. Шыбықтар бүршік жара бастады.
Жас шыбықтар бүршік жарған соң, әдемі болып өсетінін Бақыт білді. Бақыттың еңбекқор бала екенін көрініп тұр.
Темір осы көшемен өтіп жататын. Темір Бақытқа іштей күліп жүретін. Темір басқа балаларға айтып, оларды да күлдіретін. Ол ойланды: ( Шыбық тамырсыз өсе ме екен ) - деді.
Бір күні әкесі екеуі таза ауамен жүргенде, әп - әдемі шыбықтарға көзі түсті. Әкесі:
- Балам Бақытқа қарашы, өзіндей бала ғой ! Сенің де қолынан келеді ! - деді әкесі.
( Бақытқа неге қолғанат жасамадым ) деп өкінді.