2-тапсырма. Оқыған мәтіндердің стильдік ерекшелігін ажырату, салыстырмалы талдау жасау; Дескриптор: - мәтіндердің стильдік ерекшелігін ажыратады, салыстырмалы талдау жасайды; Берілген кестеге сұрақтардың жауабын жаз. Қысқаша салыстырмалы талдау ұсын. Мәтін қай стильде жазылған? Неліктен екенін дәлелде? Ә мәтіні А мәтіні Көркем әдебиет стилі. Себебі бұл шағын әңгіме. Публицистикалық стиль. Себебі мұнда күй туралы халыққа мақала болып жарияланып тұр. Мәтін қай салаға байланысты ақпараттарды ұсынады? Мәтін қандай мақсатта жазылған? Мәтіннің мақсатты аудиториясы (кімдерге арналған?) Әдеби көркемдегіш құралдар кездесе ме? Мәтінде термин, кәсіби сөздер қолданылған ба? Термин сөздер: күй, домбыра, Кәсіби сөздер: күй ырғағын баяулатып, Көркемдегіш құралдар: сүйріктей, в Ba
Ана — отбасы ұғымында — балалы әйел, туған шеше; туыстық байланыста — әже, апа, қарындас, жеңге, балдыз, құдағи, құдаша т.б. Ана бейнесі ежелден жыр, аңыз желісі болып келе жатыр. Хауа Ана есімі қасиетті кітаптарға түскен. Хәууа — көне еврей және араб тілдерінде “өмір бастауы”, “әнам” — парсыша (кітаби) адамдар, адамзат, қарапайым жандар деген ұғымды білдіреді. Ананың көшпелілер қоғамында алатын орнын, бітім-болмысын жан-жақты ашып көрсететін мұрағаттарды қадым замандардан көптеп табуға болады. Зерттеушілер Қазақстан жеріндегі археологиялық қазбалардан табылған заттарға, кісіні жерлеу ерекшеліктеріне сүйеніп, ежелгі дәуір адамдарының ұғым-нанымында ру басшысы және ошақ иесі ретінде Анаға табынғандығын жазады. Бұған Қазақ даласынан табылған сүйектен ойып, тастан қашап жасалған әйел мүсіндері куә. Қазақстанның солтүстік-батысындағы байтақ даланы, Оралдың оңтүстігін мекендеген сарматтарды (б.з.б. VІІ—VІ ғ.ғ.) Әйел-Аналардың басқарғандығы жөнінде деректер бар. Қазақ қоғамындағы ел аналары мен әйелдердің жайы осы өңірде болған саяхатшылардың да қаламдарына іліккен. Мыс, Дешті-Қыпшақ даласында болған Ибн-Баттута, Марко Поло т.б. әйелдердің жергілікті тұрғындар тарапынан қатты құрметтелетінін таңдана жазған. Ерлер билігі үстемдік еткен дәуірде де қазақ қоғамында Аналар мерейі төмендетілмеген. Қазақстан жеріндегі Аналар атымен аталған жер-су, кешендер, күмбездер, қалалар, тайпа-ру атаулары бұған айқын айғақ бола алады. Мысалы, Қозы Көрпеш — Баян сұлу күмбезі (Аягөз өзені бойында), Бикен-мұнара (Сырдария бойында), Белең-Ана, Жұбан-Ана күмбездері (Сарысу өзенінің бойында) сақталған. Жеке ескерткіштерді былай қойғанның өзінде, орта ғасырлық талғам-түсінікпен тұтас бір қаланың әйел атымен аталғаны дүние жүзінде сирек кездесетін құбылыс.
Казахстан — полиэтничное государство. Земля Казахстана издавна стала домом для представителей более 130 этносов. Этому разные причины: исторические, политические, социальные. Еще несколько веков назад в казахских степях стали появляться вольные люди. Здесь оседали российские крестьяне, пришедшие в поисках свободных земель, казаки, призванные для охраны границ Российской империи. В XIX в. на территорию современного Казахстана переселилось множество уйгуров и дунган, бежавших из Китая в поисках спокойствия и безопасности. Большая волна русских, украинских, белорусских, польских, болгарских переселенцев со своими семьями, домашним скарбом и скотом переселились в казахские степи и предгорья в ходе осуществления столыпинских реформ.
В 30-40-ые гг. XX в. в Казахстан были насильственно переселены корейцы, немцы Поволжья и Кавказа, чеченцы, ингуши, турки-месхетинцы, представители многих других народов. В послевоенное время в Казахстан устремились десятки тысяч людей из всех регионов СССР — на объекты «великих строек коммунизма», для покорения целинных земель. Казахстан — полиэтничная страна, и основа ее политической стабильности — межэтническое согласие. В Казахстане создана и действует правовая база, в основе которой лежит гражданская и политическая общность всех граждан, обеспечивающая равенство прав и свобод всех граждан, независимо от их этнической или конфессиональной принадлежности. Этот принцип лежит в основе межэтнической политики государства.
Казахстан — полиэтничное государство. Земля Казахстана издавна стала домом для представителей более 130 этносов. Этому разные причины: исторические, политические, социальные. Еще несколько веков назад в казахских степях стали появляться вольные люди. Здесь оседали российские крестьяне, пришедшие в поисках свободных земель, казаки, призванные для охраны границ Российской империи. В XIX в. на территорию современного Казахстана переселилось множество уйгуров и дунган, бежавших из Китая в поисках спокойствия и безопасности. Большая волна русских, украинских, белорусских, польских, болгарских переселенцев со своими семьями, домашним скарбом и скотом переселились в казахские степи и предгорья в ходе осуществления столыпинских реформ.
В 30-40-ые гг. XX в. в Казахстан были насильственно переселены корейцы, немцы Поволжья и Кавказа, чеченцы, ингуши, турки-месхетинцы, представители многих других народов. В послевоенное время в Казахстан устремились десятки тысяч людей из всех регионов СССР — на объекты «великих строек коммунизма», для покорения целинных земель. Казахстан — полиэтничная страна, и основа ее политической стабильности — межэтническое согласие. В Казахстане создана и действует правовая база, в основе которой лежит гражданская и политическая общность всех граждан, обеспечивающая равенство прав и свобод всех граждан, независимо от их этнической или конфессиональной принадлежности. Этот принцип лежит в основе межэтнической политики государства.