2-тапсырма. Қою қаріппен берілген сөздерге сұрақ қой. Олардың қай
сөйлем мүшесінің қызметін атқарып тұрғанын айт.
Ғарышкер болуға үміткерлерді іздеу сияқты едәуір қиын жұмыс бас-
талды. Оларды әскери ұшқыштар арасынан іздедік. Бірде мен біздің
газеттерді оқып отырсам, «Шымбұлақта біздің жерлесіміз — әскери
ұшақтарды сынаушы-ұшқышы — Тоқтар Әубәкіров демалып жатыр» де-
генді жазыПТЫ. Мен қолма-қол ОНЫ ӨЗІме шақырып алдым. «Содан кейін-
к кандай қиындықтар болды?» — десеңізші: біресе: «Оның жасы 45-те,
Ыl — деді, біресе денсаулығынан кінәрат тауып алды. Бірақ
п алдым. Ақыры ол ғарышқа көтерілді (Н.Ә. Назарбаевтың
жарамайды!» — деді, біресе денсау
мен де тұрып алдым. Ақыры ол ғарыш
«Қазақстан ЖОЛЫ» кітабынан).​

«Отан – отбасынан басталады» дегендей отанды сүю- отбасынан басталатыны рас!

Себебі, отбасы – бала тәрбиесінің ең алғашқы ұжымы.Адамның жеке басының қалыптасуы отбасынан басталады.Оның ер жетіп өсуі, бойындағы алғашқы адамгершілік белгілер отбасында қалыптасады, сондықтан да туған үйдің жылуы – оның көкірегінде көп жылдар бойы сақталып, мәңгі есінде жүреді.

Отбасы – табиғат сыйлаған кереметтердің бірі. Жеке адамның бойындағы ар-ұятын , ақыл-ойын ,адамгершілігін , мәдениеттілігін тәрбиелеуде отбасы – алғашқы қадам.Отбасы – өте қажетті, басқадай еш нәрсемен өзгертуге болмайтын баспалдақ.

Отбасында адам бойындағы асыл қасиеттер жарқырай көрініп, қалыптасады. Отанға деген ыстық сезім – жақындарына, туған-туысқандарына деген сүйіспеншіліктен басталады. Сол себепті де біз отбасын Отанның кішкентай бір бөлшегі ретінде қарастырамыз.

Өйткені Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.