Менің ауылым. Менің ауылым үлкен.Ауылымның үйлері әдемі ,көшелері кең, таза. Ауылда жаңа мектеп ,балабақша ,аурухана бар.Ауылымның табиғаты сұлу,ауасы таза,суы тұнық.Жазда айнала жасыл ағаштар,шөптер ,әдемі хош иісті гүлдер жайқалуда.Аулымның жері кең. Менің ауылымда түрлі өсімдіктер ,дәрілік қасиеті бар шөптер баршылық.Ауылдағы адамдар мал шаруашылығымен айналысады,Ауылда төрт түлік мал үстағандықтан сүт ,май, қаймақ ,ірімшік айран ,құрт қымыз мол. Ауылдың адамдары бір -бірімен тату-тәтті тұрады. Қиын жағдайда бір -біріне көмектеседі.Міне менің ауылым осындай.
Қазақтың халықтық зергерлік өнері ұлттық мәдениет тарихынан ерекше орын алады. Өнердің бұл түрінің түп төркіні мыңдаған жыл әріде жатыр. Археология деректеріне қарағанда, Қазақстан территориясында мыс, алтын, тағы басқа асыл және түсті металдарға бай кен орындарын игеру ісінің ежелгі замандарда – ақ қолға алынғандығын айғақтайды. Сан ғасырдың сарабынан өтіп, біздерге қаймағы бұзылмай жеткен халқымыздың қастерлі де дәстүрлі қолөнері көптеген салаға бөлінеді. Солардың бірі түрі жағынан да, мән – мазмұны жағынан да аса бай, шоқтығы биік тұрғаны – зергерлік өнер. Зергерлік өнер туындыларын зерттей келе, оның өте күрделі, әрі қиын да қызықты екеніне көз жеткізуге болады.
Қазақтың зергерлік өнері – тамырын тереңнен алатын дәстүрлі мәдениеттің көрікті және көрнекті саласы. Зергер болу киелі де қасиетті өнер ретінде саналған. Сондықтан да болар ел ішінде: «Зердің жайын зергер білер, Аңның жайын мерген білер», – деп босқа айтпаса керек-ті. Оған біріншіден, табиғаттан дарыған тума талант керек болса, екіншіден, ол – атадан балаға немесе ұстаздан шәкіртке ауысып отыратын тылсым сыры бар, халықтың тарихымен, салт-дәстүрімен байып отыратын қастерлі кәсіп. Жалпы зергерліктің түбірі «зер» парсының «алтын» деген сөзінен шыққан
Менің ауылым үлкен.Ауылымның үйлері әдемі ,көшелері кең, таза. Ауылда жаңа мектеп ,балабақша ,аурухана бар.Ауылымның табиғаты сұлу,ауасы таза,суы тұнық.Жазда айнала жасыл ағаштар,шөптер ,әдемі хош иісті гүлдер жайқалуда.Аулымның жері кең. Менің ауылымда түрлі өсімдіктер ,дәрілік қасиеті бар шөптер баршылық.Ауылдағы адамдар мал шаруашылығымен айналысады,Ауылда төрт түлік мал үстағандықтан сүт ,май, қаймақ ,ірімшік айран ,құрт қымыз мол. Ауылдың адамдары бір -бірімен тату-тәтті тұрады. Қиын жағдайда бір -біріне көмектеседі.Міне менің ауылым осындай.
Қазақтың халықтық зергерлік өнері ұлттық мәдениет тарихынан ерекше орын алады. Өнердің бұл түрінің түп төркіні мыңдаған жыл әріде жатыр. Археология деректеріне қарағанда, Қазақстан территориясында мыс, алтын, тағы басқа асыл және түсті металдарға бай кен орындарын игеру ісінің ежелгі замандарда – ақ қолға алынғандығын айғақтайды.
Сан ғасырдың сарабынан өтіп, біздерге қаймағы бұзылмай жеткен халқымыздың қастерлі де дәстүрлі қолөнері көптеген салаға бөлінеді. Солардың бірі түрі жағынан да, мән – мазмұны жағынан да аса бай, шоқтығы биік тұрғаны – зергерлік өнер. Зергерлік өнер туындыларын зерттей келе, оның өте күрделі, әрі қиын да қызықты екеніне көз жеткізуге болады.
Қазақтың зергерлік өнері – тамырын тереңнен алатын дәстүрлі мәдениеттің көрікті және көрнекті саласы. Зергер болу киелі де қасиетті өнер ретінде саналған. Сондықтан да болар ел ішінде: «Зердің жайын зергер білер, Аңның жайын мерген білер», – деп босқа айтпаса керек-ті. Оған біріншіден, табиғаттан дарыған тума талант керек болса, екіншіден, ол – атадан балаға немесе ұстаздан шәкіртке ауысып отыратын тылсым сыры бар, халықтың тарихымен, салт-дәстүрімен байып отыратын қастерлі кәсіп. Жалпы зергерліктің түбірі «зер» парсының «алтын» деген сөзінен шыққан