2. «Жесір әйел, жетім бала болып қалған үй сiздердiн алдарынызга өтінішін айтып талай келер алі... Соның бірін казiр айтып қалғым келеді» деп Ұлпан би болыстардын алдында қандай өтініш бiлдiрдi?. Сол өтiнiшiне байланысты өз ойынызды жазындар. ( )

Тіршіліктің ұлы заңы баршаға ортақ. Құс екеш құс та өзінің ұясын, құмырсқа екеш құмырсқа да өзінің илеуін қорғайды. Сол сияқты, Анадан туған екі аяқты есті пенде өзінің кіндік қаны тамған қасиетті мекенді қастерлеуге міндетті.«Отан оттан да ыстық» деген абыз бабалар. Осы аталы сөз ойыма оралған сайын, көз алдымда балалық шақтың бұлыңғыр елесі көлбеңдейді. Біздің ауыл өр Алтайдың арғы бетінде еді. ХХ ғасырдың басында қазақтың басына қара бұлт үйіріліген зобалаң заманда аталарымыз туған жермен қимай қоштасып, шекара асқан екен. Арғы бетке ауып барған ағайын тіршілігін жасады. Қытайдағы аумалы-төкпелі заманның, «мәдени төңкеріс» деп аталған саяси науқанның қыспағын көрді. Көре жүріп, Ұлы Отанға – Қазақ еліне деген сағынышын сарқылтпады.Иә, ол шексіз, ешқандай өлшемге келмейтін сағыныш еді. Ата-әжелеріміз Зайсан көлі жайлы таңды таңға ұрып әңгімелейтін. Көздеріне жас алып тұрып айтатын. Біз тыңдаудан жалықпаймыз. «Қазақ елін көрсек, қасиетті топырағына аунасақ» деген асыл арман бойымызға  күш берді.  Отанға деген ұлы сағынышпен есейдік.Қазір мен сол арманыма жеткен бақытты адаммын. Мен ғана емес, тәуелсіз елі бар, оттан ыстық Отаны бар күллі қазақ бақытты. Тек сол Алла тағала нәсіп еткен бақытты сезіну – басты парыз!Кезінде Мағжан ақын «Мен жастарға сенемін!» деп жырлаған-ды. Мен де елімнің өскелең ұрпағына зор сенім артам. Қазақ ұландарының отаншыл болып өскендерін қалаймын.Отаншыл болу – ең алдымен өткенді білу. Осынау қойнауы қазынаға толы байтақ даланың әр пұшпағын бабаларымыз ақ найзаның ұшымен,  білектің күшімен қорғағанын ұмытпа. Отан сенің отбасыңнан, аядай ауылыңнан, сол жердің тасынан, суынан, топырағынан басталады. Қазақ жері – киелі, қасиетті. Оны малмен, ақшамен, алтын-күміс, асыл тастармен бағалауға келмейді. Көне Қытай жазбаларында Шығыс ғұндардың елбасы – Мөде қаған жайлы дерек сақталған. Мөде қаған Қытай патшасы сұратқан жақсы жылқылары мен сұлу қыздарын берсе де, жерге келгенде (мейлі, ол құнарсыз шөлді аймақ болса да): «Жердің жақсы-жаманы болмайды. Жер мемлекеттің негізі. Ол ешкімге берілмейді …» – деп Қытайға соғыс жариялаған екен.Отаншыл болу – ұлтжанды болу. Ұлтсызда Отан жоқ. Болмақ емес. Ата салттың қадіріне жетпеген, ана тілін ардақтай алмаған бозөкпе отаншыл болып жарытпайды. Қай жерде «қарны тоқ, көйлегі көк» болса, сол жерді жайлы мекен санайды.Отаншыл болу – бір-біріңе бауырмал болу. «Жақыныңды жаттай сыйла, жат жанынан түңілсін» дейді дана халқымыз. «Біріңді қазақ, бірің дос, көрмесең, істің бәрі бос» дейді кемеңгер Абай. Түйсігі бар адамға осыдан артық айтылар ақыл болмас. Ынтымағы жарасқан елді көргенде, жаудың құты қашады. Бірлігіміз барда тас қамалдай берікпіз.Отан – сенің Анаң! Сен Отаннан туған адамсың. Қазақтың қасиетті топырағынан жаралдың. Ауасы мен суынан нәр алдың. Шетелдегі 5 миллионға жуық қандасың дәл осындай бақытқа қол жеткізе алмай жүргенін есіңнен шығарма.  Атамекенді аңсап келген ағайынды өзекке теппе. Қайта оларға құшағыңды жай, бауырыңа бас.Отаншыл бол, қазақтың жас ұланы!

Ана туралы ойыңды, айтып тауысу алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді. 
Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында теңіздің терең тұңғиығындай ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөз де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген. 
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!