29 Мен не үйрендім?
1. Мәтінді түсініп оқы.
Күлмеңіздер кәріге
Бір кісінің екі баласы болыпты. Бір күні көршілері оған:
«Сенің балаларың бір кемпірді мазақ қылды, балаларыңды
тыйып қой!» - дейді.
Әкесі балаларына ұрсады, балалары мұнан былай кісіге
күлмеске уәде береді. Біраз күн өткен соң балалар әкесіне
берген уәдесін ұмытып, бір бейшара шалды тағы да келе-
меж қылыпты. Мұны әкесі естіп, балаларын шақырып алып
айтады: «Балалар, мен енді мұнан артық өмір сүрер болсам, сендер секілді бір ақымақ балалар өткендегі шал мен кемпірге күлгендерің секілді маған да күлер деп қорқамын.Балалары ұялғанынан қызарып, сонан кейін кәрі кісілерге келмейтін болыпты. 3-Жаттығу.Берілген кестеге мәтіннен сын есім+затесім, зат есім+зат есім, зат есім+етістік сөз тіркестерін тап.
Өмірде шынайы ,өзіне серік болатын дос табу қиын. Достар бір- біріне қиын кезде де, қуаныш кезінде де бірге болып көмектесу керек.Егер достар бір- бірінің сырын сақтай алмаса, ол шынайы достыққа жатпайды. Менің достарым көп.Мен олардың бәрінде жақсы көремін.Солардың ішінде екі досымды ерекше жақсы көремін. Олар Диана мен Гүлсәт.Оларға қиын кездерде қолымнан келгенше көмектескім келеді.Біз кейде ренжісіп қаламыз. Дос болғасын ондай жағдайлар болады ғой …. . Бірақ бір -бірімізбен тез татуласып кетеміз.
Тучи мрачно окутали весь небосвод — Это осень в дождях и туманах ползет, И застывшую землю, от стужи дрожа, Кобылица напрасно копытом скребет.
Нет уж больше травы на степей, Смеха больше не слышно и гама детей, А деревья, иссохшие, как старики, Тянут к небу безлистые руки ветвей.
Уж дымится с овечьими шкурами чан — Износилась одежда, весь в дырках чапан, Чинят женщины юрту, заплаты кладут, И старухи свой ткацкий наладили стан.
Журавли в теплый край вереницей летят, Голодают верблюды и грустно глядят, Приуныли аулы — куда ни пойдешь, Не услышишь веселого смеха ребят.
Старики над остывшей поникли золой, Молча слушают ветер, холодный и злой, Рыщут по степи, ищут в норах мышей — Дома косточки им не дадут ни одной.
И уже ни травинки вокруг не найти, Пылью ветер заносит дороги в степи. Будь ты проклят, обычай глухой старины, Что мешает нам в юртах огонь развести