3. Кестенің көмегімен өзің пайдаланып жүрген бір құралды сипат-
ап жаз. Ол үшін оның ерекше белгілерін санамалап көрсет.
Заттың
атауы
Tyci
Пішіні
Көлемі​

Отбасы - тәрбие бастауы.

Қазақ халқында «Отан отбасынан басталады» деген терең мағыналы сөз бар. Шындап келгенде, әрбір отбасы қоғамның бір бөлшегі, шағын Отан. Отбасы – әрқайсымыз үшін сүйіспеншілік, сыйластық, жарастық, татулық орнаған қасиетті мекен. Осы кішігірім «Отанымызда» бойымызға дарыған тәлім – тәрбие, елімізге, жерімізге деген сүйіспеншілік, ар – намыс қағидалары өмір бойы бізді жетелеп жүреді. Себебі, отбасының бала тәрбиесінде алар орны ерекше, баланың қалыптасуы отбасынан бастау алады, сондықтан да туған үйдің жылуы – оның көкірегінде көп жылдар бойы сақталып, мәңгі есінде жүреді. Ата мен ананың тәрбиесі қатар жүрген жерде жақсы азамат қалыптасатыны сөзсіз. Осы ретте ойыма «Ұлдың ұяты әкеде, қыздың ұяты шешеде» деген мақал түсіп отыр, яғни халқымыз ұл баланың да, қыз баланың та отбасынан бастау алатын тәлім – тәрбиесіне аса мән берген.

Сондықтан, отбасы өте қажетті, басқадай ешнәрсемен өзгертуге (ауыстыруға) болмайтын баспалдақ. Отбасы – адам ғұмырының тірегі ғана емес,  қоғамның да басты негізі. Отбасының адамзат ұрпағына деген ықпалы мен әсер күшін өмірдегі басқа еш нәрсенің күшімен салыстыруға болмайтындай.

Қандай жағымды қасиет болмасын, барлығы отбасындағы тәрбиеден бастау алатынын ұмытпау керек. Бала «ұяда не көрсе, ұшқанда соны іледі» демекші, жас ұрпақты саналы, әдепті, ұлағатты етіп тәрбиелеу керек. Сонда ұлтымыздың да болашағы жарқын болмақ деп ойлаймын!

Журналист болу — бала күнгі арманым. Әрқашан теледидардан сөздің майын тамызып, нағыз қазақы мінез, бітім-болмыс көрсететін журналистерді көрге-німде, құмарлығым одан әрі артатын. Журналистика саласы — ең қызығы мен шыжығы көп, қызған өмір ортасы. Алғашқы болып бәрін естіп, көріп, елге жеткізу — басты талап. Ал алғашқы болу, бірінші болу — менің қағидам. Әр күн сайын, минут сайын өз бойыма журналистика маманының сәл де болса бөлігін қосып, игерудемін. Адам армандары арқылы асқар шыңдарды бағындырады. Менің ойымша, армансыз адам аяқ-қолсыз мүгедекпен тең. Қазағымның үні, салт-дәстүрі, бітім-болмысы — барлығы да осы журналис-тика саласында. Мен журналист болу арқылы санама қазақылық сіңіріп, елімнің жоғын жоқтап, мұңын мұңдап, қуанышын көкке жеткіземін. Алаш алыптарының ізін жалғап, елімді еңселі етемін. Өзіме ақиық ақын Мұқағали жырын ұран қыламын.
Мына өмірде жүргеніңде,
Бойыңда ыстық қан барда,
Болмысты да, болмасты да
Болады деп арманда.
Бықсып жанған қоламта емес,
Артымызда шоқ қалсын.
Болашақтың ошағында
Біз тұтатқан от жансын.
Ей, болашақ,
Ей, болашақ,
Ошағыңда біз тұтатқан от жансын!