осынау жалғанда ақшамен бәрін сатып алуға мүмкін деген көзқарас мүлде қате. ақшаға сатып ала алмайтын нәрселер де бар. оны баршаңыз жақсы білесіздер. әйтсе де құмға сіңген судайын ақылыңызды жұтып, қолыңызды мезгіліңізден кеш қалғандай кейін сермеп қалмаңыз. уақыт оныңызды кешірмейді әсте. сондықтан, қанша жерден «ақша-құдай» билеген заман десек те, ақшаны алдыңғы орынға шығарып, өз бойыңдағы асыл құндылықтардың шырағын қайта жанбайтындай етіп өшіріп алма! осы тұста ақшаға қатысты айтылған қытайдың мына мақалын назарларыңызға ұсынғалы құп көріп отырмыз.
ақшаға баспана сатып алуға болады, бірақ «үй» сатып ала алмайсың;
ақшаға сағат сатып алуға болады, бірақ «уақыт» сатып ала алмайсың;
ақшаға төсек сатып алуға болады, бірақ жайлылық сатып ала алмайсың;
ақшаға кітап сатып алуға болады, бірақ мәдениет сатып ала алмайсың;
ақшаға дәрігерді сатып алуға болады, бірақ мықты денсаулық сатып ала алмайсың;
ақшаға дәреже сатып алуға болады, бірақ құрмет сатып ала алмайсың;
ақшаға қан сатып алуға болады, бірақ өмір сатып ала алмайсың;
ақшаға құмарлық сатып алуға болады, бірақ махаббат сатып ала алмайсың.
Cебебі бұл төртеуі жасы жылға толмай-ақ адам керегіне жарап, қажетін өтейді.
Сондықтан қапелімде мерт болған немесе ауылда өлген бүркіттің иесіне: "Ат өледі, құс қашады, екі қанат бір құйрық табылар, ажалы жетсе бәрі өледі" деп, сабырлыққа шақырып, көңіл айтады.Бүркіт аң ала алмай, ауырып мазасызданғанда "көз тиген" деп ырымдайды. Ондайда бүркітті "қырсық шалды" деп, жанып тұрған оттың үстіне тұз шашып, бытырлаған дауыс ырғағымен оңнан солға қарай айналдырып, емдеген.
Қазақ құсбегілері бүркіттің пірін Әулие Жалайыр Шора Ата деп біледі. Аңызға сенсек, Жалайыр Шора құс атаулының "тілін" білген, қырандардың мекені мен шабытты өрісін, қонағы мен ұясын, неге шабатынын, нені алатынын білген екен.
Құс атаулының: "Ұша берсем қанатым талады, Жерге түссем Жалайыр Шора алады", – деп, зар қаққаны туралы ел аузында аңыз бар.
Ондайда ауқаттылар жағы ақсарбас атаса, қарт құсбегілер өздерінің ескі құс жабдықтарын көрімдік ретінде сыйға тартады.
Қазақ халқы үйге қыран құс келгенде Қызыр Бабаның ерекше сыйлығы деп, сонымен бірге үйге бақ-береке келді деп шын жүректен қуанып, жақсылыққа жорыған.
осынау жалғанда ақшамен бәрін сатып алуға мүмкін деген көзқарас мүлде қате. ақшаға сатып ала алмайтын нәрселер де бар. оны баршаңыз жақсы білесіздер. әйтсе де құмға сіңген судайын ақылыңызды жұтып, қолыңызды мезгіліңізден кеш қалғандай кейін сермеп қалмаңыз. уақыт оныңызды кешірмейді әсте. сондықтан, қанша жерден «ақша-құдай» билеген заман десек те, ақшаны алдыңғы орынға шығарып, өз бойыңдағы асыл құндылықтардың шырағын қайта жанбайтындай етіп өшіріп алма! осы тұста ақшаға қатысты айтылған қытайдың мына мақалын назарларыңызға ұсынғалы құп көріп отырмыз.
ақшаға баспана сатып алуға болады, бірақ «үй» сатып ала алмайсың;
ақшаға сағат сатып алуға болады, бірақ «уақыт» сатып ала алмайсың;
ақшаға төсек сатып алуға болады, бірақ жайлылық сатып ала алмайсың;
ақшаға кітап сатып алуға болады, бірақ мәдениет сатып ала алмайсың;
ақшаға дәрігерді сатып алуға болады, бірақ мықты денсаулық сатып ала алмайсың;
ақшаға дәреже сатып алуға болады, бірақ құрмет сатып ала алмайсың;
ақшаға қан сатып алуға болады, бірақ өмір сатып ала алмайсың;
ақшаға құмарлық сатып алуға болады, бірақ махаббат сатып ала алмайсың.
Қосымша ақпарат:
Cебебі бұл төртеуі жасы жылға толмай-ақ адам керегіне жарап, қажетін өтейді.
Сондықтан қапелімде мерт болған немесе ауылда өлген бүркіттің иесіне: "Ат өледі, құс қашады, екі қанат бір құйрық табылар, ажалы жетсе бәрі өледі" деп, сабырлыққа шақырып, көңіл айтады.Бүркіт аң ала алмай, ауырып мазасызданғанда "көз тиген" деп ырымдайды. Ондайда бүркітті "қырсық шалды" деп, жанып тұрған оттың үстіне тұз шашып, бытырлаған дауыс ырғағымен оңнан солға қарай айналдырып, емдеген.
Қазақ құсбегілері бүркіттің пірін Әулие Жалайыр Шора Ата деп біледі. Аңызға сенсек, Жалайыр Шора құс атаулының "тілін" білген, қырандардың мекені мен шабытты өрісін, қонағы мен ұясын, неге шабатынын, нені алатынын білген екен.
Құс атаулының: "Ұша берсем қанатым талады, Жерге түссем Жалайыр Шора алады", – деп, зар қаққаны туралы ел аузында аңыз бар.
Ондайда ауқаттылар жағы ақсарбас атаса, қарт құсбегілер өздерінің ескі құс жабдықтарын көрімдік ретінде сыйға тартады.
Қазақ халқы үйге қыран құс келгенде Қызыр Бабаның ерекше сыйлығы деп, сонымен бірге үйге бақ-береке келді деп шын жүректен қуанып, жақсылыққа жорыған.