3-тапсырма. мәтінді рөлге бөліп оқытудар. мәтіннің тақырыбына, маз-
мұндық құрылымына мән беріrуер,
сусі
ағашта
ды
сәдібектің бағы
өзенге шомылып келген
арь кун ыстық. өзенге шомылып
түсіндірме сөздік
iшiп шөлдерін басқан соң, ауладағы
штардың көлеңкесіне келіп отырды. саясы
сая - колеңкелі
салқын жер.
диа салкын! сәлден соң ағаш басындағы жапырақтар-
тетелес - жас
к сыбдырлатып жел соқты. жан жадыратар
молшері шама-
самал жел.
лас, қатар.
- ой, қандай тамаша! - деп, қуанды мейман
мейман - қонақ
таяқтастам жер-
.
жақын жер.
- оған неге таңданасың? - деді өзімен тетелес
нагашы ағасының үлы темірлан.
- желді қатты ыстықтап еді
- ағаштардың көлеңкесі ғой салқын әкелген.
- оның рас.
- сендерде ондай емес пе? ағаш жоқ па?
- мәселе сонда ғ біздің үйдің маңайы жалаңаш, бір тал ағаш
жоқ.
- екпейсіңдер ме? әлде су жоқ па?
- өзен таяқтастам жерде, үйдің қасында құдық та бар. ағаш
өсіруге болады.
- кай тал емес, жеміс ағашын отырғызу керек.
- айтқаның жөн! қай кезде еккен дұрыс?
- дұрысы, көктемде отырғызыңдар. күнде қарап, суарып тү-
е рындар. кеміс ағашы аялап күткенді қалайды.
- көшетті қайдан аламын?
- кетерде бір талдан алма, шие, қарақат, қызылқат ағаштарын
ре ала кет.
- қурап қалмай ма?
- жоқ, қурамайды. сенің көкең «нивамен» келеді ғой.
көшеттерді тамырымен қазып, қапқа салып, жақсылап байлаймыз.
не үстіне аздап су құямыз. ауыл арасы үш-төрт сағаттық жер ғой,
ғы ештеңе етпейді. бара сала бірден отырғызыңдар. бәлкім, қар жауып,
қыс түскенше ілігіп кетер.
моё утро начилось как обычно: я проснулся,пошёл почистил зубы.потом я пошёл попил чай с моими любимыми конфетами (впиши названия конфет).я пошёл посмотреть свой любимый мультик(впиши названия мульта).потом неожиданно за мной зашли мои лучьшие друзья(имена).вначале я спросился у мамы: мам можно мне сходить погулять? и она меня отпустила.потом мы целый день с моими лучшими друзьями играли в футбол,баскетбол и даже сходили в бассейн.
время пролетело так не заметно! и потом я сел делать уроки,пошёл мыться,посмотрел теливизор и пошёл спать
Желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес.
Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз.
Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды.